Η πιο επικριτική ομιλία στο ιδρυτικό συνέδριο του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς ήταν αυτή του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Παύλου Γερουλάνου, ο οποίος μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε το Κίνημα Αλλαγής ως το «ερμαφρόδιτο δημιούργημα ενός γάμου που στόχο έχει να επιβιώσει η ελίτ».
Μεταξύ άλλων είπε: «Το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι ναός της δημοκρατίας. Όχι ακόμα. Διορισμένα όργανα, προσυνεδριακός διάλογος χωρίς εισηγήσεις, αποκλεισμένοι ομιλητές μόνο διότι διαφωνούσαν, νοοτροπίες που θεωρούν τη δημοκρατία πρόβλημα. Είναι ένα ερμαφρόδιτο δημιούργημα ενός γάμου που στόχο έχει να επιβιώσει η ελίτ. Αυτό που έγινε εδώ είναι παράδειγμα προς αποφυγή για το μέλλον του Σοσιαλισμού και το μέλλον της Πατρίδας μας. Αφού δεν έγιναν λοιπόν εδώ τα πρώτα βήματα του νέου Σοσιαλισμού σας καλώ να τα κάνουμε σε ένα πραγματικά δημοκρατικό συνέδριο του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και να ξεκινήσουμε και πάλι από τις ρίζες μας. Γιατί δεν υπάρχουν καλύτερες ρίζες για να χτίσουμε τον Σοσιαλισμό που έχουμε ανάγκη σήμερα».
Ολόκληρη η ομιλία του Παύλου Γερουλάνου:
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Το Κίνημα Αλλαγής ξεκίνησε μια νέα πορεία. Ένα ξεκίνημα που στηρίχθηκε από 200.000 Έλληνες. Πολίτες που ήρθαν στην κάλπη για να πουν ότι το μέλλον, όπως και το παρελθόν, ανήκει σε Έλληνες που σκέφτονται ελεύθερα.
Ελεύθεροι από ξένες εξαρτήσεις. Ελεύθεροι από κοινωνικές αδικίες. Ελεύθεροι να δημιουργήσουμε τον οικονομικό, πολιτισμικό και κοινωνικό πλούτο που έχει ανάγκη ο τόπος.
Μπορεί να ήταν 200.000 αλλά μίλησαν για τους Έλληνες παντού. Διότι το μήνυμά τους είναι παντού μέσα στην κοινωνία. Διότι ανάμεσα στους δούλους της αγοράς και στους δούλους δογμάτων που κατακερματίζουν την κοινωνία, βρισκόμαστε όσοι πιστεύουμε ότι στο επίκεντρο της πολιτικής είναι ο Άνθρωπος. Ότι ο Άνθρωπος είναι το μέτρο. Και ότι τα πολιτεύματα που δεν νιώθουν τον Άνθρωπο ως την πηγή της εξουσίας τους είναι αντιδημοκρατικά, αυταρχικά, απάνθρωπα. Είναι βάρβαρα.
Και βέβαια πιστεύουμε ότι η αγορά είναι ένα καλό εργαλείο και βέβαια πιστεύουμε ότι ο αγώνας για ταξική δικαιοσύνη δεν θα σταματήσει ποτέ.
Αλλά ούτε η αγορά επιτρέπεται να θέτει τους κανόνες και τις προτεραιότητες για τους Ανθρώπους, ούτε ο ταξικός αγώνας έχει νόημα με όρους του ’70 όταν σήμερα υπάρχουν δύο τάξεις και η μία εκπροσωπεί μόνο το 1% του πληθυσμού.
Σήμερα έχουμε ανάγκη από έναν άλλο Σοσιαλισμό. Έναν νέο Σοσιαλισμό.
Και για να τον δημιουργήσουμε πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες και τις αξίες μας και να σχεδιάσουμε το μέλλον με όρους του σήμερα.
Και πράγματι, ξημερώνει ένας νέος Σοσιαλισμός.
Σε κάθε γωνιά του κόσμου γεννιούνται ιδέες που ανατρέπουν τη Συντήρηση της δεκαετίας του 80’ και 90’ για να χτίσουν τον Σοσιαλισμό του 2020.
Γεννιέται από τις στάχτες του ένας διεθνής Σοσιαλισμός πολύ πιο κοντά σε αυτόν που ίδρυσε το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου στην Ελλάδα.
Ο νέος Σοσιαλισμός θα βασίζεται στη δημοκρατία. Όπως και παλιά θα σέβεται τη βούληση του πολίτη αλλά θα πηγαίνει ακόμα πιο βαθιά μέσα στην κοινωνία με τη βοήθεια μέσων που δεν είχαμε παλιότερα ώστε κάθε πολίτης να έχει μία ψήφο και κάθε ψήφος να μετράει το ίδιο.
Ο νέος Σοσιαλισμός θα βασίζεται στη δύναμη μικρότερων κοινοτήτων όπου θα συμμετέχουμε στις αποφάσεις που μας αφορούν.
Ο νέος Σοσιαλισμός θα χτίζει νέες συλλογικότητες και θα τους δίνει απείρως περισσότερα εργαλεία.
Οι νέοι συνεταιρισμοί θα ελέγχουν την ποιότητα αλλά και τα δίκτυα διακίνησης
Οι νέοι συνδικαλιστές θα ελέγχουν τους πόρους της δημιουργίας και θα συμμαχούν στην κατανομή του προϊόντος του μόχθου τους
Και κοινότητες ενδιαφερομένων θα αποφασίζουν για την παραγωγή αλλά και την ανακατανομή του πλούτου της περιοχής τους
Ο νέος Σοσιαλισμός δεν ασχολείται με το πόσες ώρες δουλεύει ο καθένας μας (άλλωστε αυτά είναι κατάλοιπα της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης), αλλά με το πόσο ελεύθερο χρόνο έχουμε στη διάθεσή μας. Διότι η διαφορά της ανεργίας από τον ελεύθερο χρόνο είναι η ασφάλεια που νιώθουμε και το μέλλον μπορεί να χτιστεί και με ελεύθερο χρόνο και με ασφάλεια. Ώστε ο καθένας μας να τον αξιοποιήσει «για να ολοκληρωθεί πνευματικά και πολιτιστικά και να αναπτύξει δημιουργικά τις πρωτοβουλίες του» (Συμβόλαιο με τον Λαό, 1981).
Ο νέος Σοσιαλισμός δεν θα ασχολείται με το αν η εκπαίδευση είναι ιδιωτική ή δημόσια αλλά με την ποιότητά της και τις επιλογές που θα προσφέρονται σε κάθε πολίτη, σε κάθε φάση της ζωής του άσχετα από την οικονομική του κατάσταση.
Η ανάπτυξη στο νέο Σοσιαλισμό δεν θα έρθει από πάνω προς τα κάτω αλλά θα γεννηθεί από τη βάση όταν νιώσουμε ελεύθεροι να οργανωθούμε σε κοινότητες που αξιοποιούν τους τοπικούς αστείρευτους πόρους που βρίσκουμε σε όλη την Ελλάδα.
Για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να μετατρέψουμε το αίτημα ο Λαός να πάει στην Εξουσία σε αίτημα η Εξουσία να πάει στον Λαό.
Διότι ο νέος Σοσιαλισμός θα βασιστεί σε θεσμούς και δομές μέσα στην κοινωνία που λογοδοτούν απευθείας σε εμάς τους πολίτες.
Για αυτό ο νέος σοσιαλισμός δεν θα μιλάει μόνο για την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, αλλά για μια ριζοσπαστική αποσυγκέντρωση της εξουσίας σε θεσμούς που λογοδοτούν στον Λαό.
Εκτός από την αναδιανομή του πλούτου θα μιλήσει για την αναδιανομή της εξουσίας,
Σας καλώ λοιπόν να αφήσουμε πίσω μας τον Σοσιαλισμό του χθες και να χτίσουμε μαζί τον Σοσιαλισμό του αύριο.
Να αφήσουμε πίσω τον Σοσιαλισμό της νομενκλατούρας, όπου η ελίτ ξέρει καλύτερα και πάμε στον Σοσιαλισμό της πραγματικής δημοκρατίας.
Να αφήσουμε πίσω τον σοσιαλισμό του «με ποιον είμαστε» και ελάτε να χτίσουμε τον Σοσιαλισμό όπου κάθε άνθρωπος που νιώθει εγκλωβισμένος μπορεί να απαιτήσει και να βρει την απελευθέρωσή του από τους εγκλωβισμούς του παρελθόντος.
Μας ζητούν να διαλέξουμε μεταξύ του Σοσιαλισμού της Υπευθυνότητας και του Σοσιαλισμού του Λαϊκισμού.
Εγώ σας καλώ να αφήσουμε πίσω μας το Σοσιαλισμό των δικών τους διλλημάτων για να χτίσουμε μαζί το Σοσιαλισμό των δικών μας οραμάτων.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε από το δικό μας σπίτι.
Να γίνουμε εμείς οι φορείς της πραγματικής δημοκρατίας, εμείς οι φορείς του «από κάτω προς τα πάνω».
Εμείς οι φορείς της ελπίδας ότι μια μέρα θα είναι κάθε Έλληνας ελεύθερος από άγχος και καταπίεση.
Για αυτό θα πρέπει το σπίτι μας να είναι ναός δημοκρατίας και ελεύθερης βούλησης του πολίτη.
Το Κίνημα Αλλαγής δεν είναι ναός της δημοκρατίας. Όχι ακόμα.
Διορισμένα όργανα, προσυνεδριακός διάλογος χωρίς εισηγήσεις, αποκλεισμένοι ομιλητές
μόνο διότι διαφωνούσαν, νοοτροπίες που θεωρούν τη δημοκρατία πρόβλημα.
Είναι ένα ερμαφρόδιτο δημιούργημα ενός γάμου που στόχο έχει να επιβιώσει η ελίτ.
Αυτό που έγινε εδώ είναι παράδειγμα προς αποφυγή για το μέλλον του Σοσιαλισμού και το μέλλον της Πατρίδας μας.
Αφού δεν έγιναν λοιπόν εδώ τα πρώτα βήματα του νέου Σοσιαλισμού σας καλώ να τα κάνουμε σε ένα πραγματικά δημοκρατικό συνέδριο του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και να ξεκινήσουμε και πάλι από τις ρίζες μας.
Γιατί δεν υπάρχουν καλύτερες ρίζες για να χτίσουμε τον Σοσιαλισμό που έχουμε ανάγκη σήμερα.
9°
