Working Class Hero

Η ανακοίνωση της εκδήλωσης στο Παγκράτι ήταν to the point. «Το 60% των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή βιώνει την ανεργία. Τα voucher, η ανασφάλιστη εργασία, η γκρίζα ζώνη της επισφάλειας είναι καθεστώς για χιλιάδες νέους ανθρώπους στην Ελλάδα, που χάνουν το δικαίωμα στη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπεια» και μετά στο άρθρο του στην εφημερίδα ο υποψήφιος βουλευτής επιχειρηματολογούσε: «Το ερώτημα αν μπορεί να γίνει η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751, δεν χωρά συζήτηση».  Ήταν λίγες ημέρες πριν τις εκλογές της ΠΦΑ το 2015. Θα μπορούσε να ήταν και σήμερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τότε δεν κατάφερε να εκλεγεί. Αλλά τώρα είναι μέλος της κυβέρνησης. Τότε διψούσαν για ουρανό, τώρα διψάνε για καρέκλες. Και τότε για καρέκλες διψούσαν.

Στο Yπουργείο Eργασίας τα πράγματα έμπλεξαν. «Η κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει στην αύξηση του κατώτατου μισθού μετά το τέλος της επιτροπείας» πανηγυρίζει η υπουργός Εργασίας κα Έφη Αχτσιόγλου. Παρήγορο! Γιατί στο τέλος της επιτροπείας (LOL) η ίδια κυβέρνηση έχει νομοθετήσει μείωση του αφορολόγητου από τα 8.636 ευρώ στα 5.685. Επιπλέον φόρος 650 ευρώ, αν βγάζεις πάνω από 9 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο. Ο βασικός μισθός στον ιδιωτικό τομέα είναι 510,95 ευρώ για όσους είναι κάτω των 25 ετών και 586,08 ευρώ για όσους είναι άνω των 25ετών. Τα καθαρά είναι 432 και 495 ευρώ αντίστοιχα. Με τη μείωση του αφορολόγητου θα χάσεις από 100 έως 270 ευρώ αντίστοιχα, αλλά κερδίζεις υποσχέσεις ότι θα αυξηθεί ο κατώτατος μισθός! Όταν αυξηθεί μπορεί και να ισοφαρίσεις τη χασούρα. Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη! 

Ναι αλλά θα αυξηθεί και ο κατώτατος μισθός στο δημόσιο! Τώρα είναι 780 ευρώ μεικτά (655 καθαρά). Πάρε δωράκι ένα 500ευρω φόρο! Η κυβέρνηση θα μοιράζει αυξήσεις (με το αριστερό χέρι το καλό - η αριστερά μοιράζει), που θα παντελονιάζει (με το άλλο χέρι το δεξί – η δεξιά φορολογεί). Από την άλλη, ο νέος υφυπουργός Εργασίας κος Νάσος Ηλιόπουλος με την ανάληψη των καθηκόντων του δήλωσε: «Το επόμενο διάστημα, θα δώσουμε ιδιαίτερη σημασία και στα ζητήματα της ανεργίας των νέων».

Υπάρχει ο κόσμος της εργασίας και της πραγματικής οικονομίας από τη μία, και υπάρχει η ζωή στη θερμοκοιτίδα του κόμματος, του λέμε καμιά μαλακία να περνάει η ώρα μέχρι να γίνουμε υπουργοί, από την άλλη.

Έχουν περάσει 3+χρόνια ΠΦΑ, κοντεύουν εκλογές αλλά κάπου, κάπως, κάποτε «το επόμενο διάστημα» θα πιάσουμε να ασχοληθούμε και με την ανεργία των νέων! Με 4 και 4,5 χιλ. αμοιβή υπουργού τον μήνα γιατί να βιαστούμε; Έχουμε χρόνο! Από τις αναρτήσεις για this is a coup και τα Όχι στη λιτότητα - Όχι στο φόβο - Όχι στους εκβιασμούς και τα «ΟΧΙ λένε όσοι διψάνε για ουρανό» φτάσαμε στο «επόμενο διάστημα θα δώσουμε ιδιαίτερη σημασία».

Ο υποψήφιος βουλευτής τότε διατυμπάνιζε «γιατί πρέπει ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να επανέλθει ο βασικός μισθός στα 751 ευρώ, με επιχειρήματα και χωρίς δογματισμούς, για το κοινό μας συμφέρον». Πριν 10 ημέρες ορίστηκε υφυπουργός Εργασίας. Φαντάζομαι ότι το «ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ» που υπερτόνιζε, το εννοούσε, και ότι σημαίνει επειγόντως. Η επαναφορά στα 751 ευρώ λογικά θα ανακοινωθεί αύριο, μεθαύριο. Τι, όχι; Άλλωστε αν δεν μπορεί να υλοποιήσει «ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ» αυτό που είχε δεσμευτεί για ποιο λόγο να γίνει υπουργός;

Υπάρχει ο κόσμος της εργασίας και της πραγματικής οικονομίας από τη μία, και υπάρχει η ζωή στη θερμοκοιτίδα του κόμματος, του λέμε καμιά μαλακία να περνάει η ώρα μέχρι να γίνουμε υπουργοί, από την άλλη. Και δεξιά και αριστερά, για όσους ακόμα επιμένουν σε ξεπερασμένους διαχωρισμούς. Οι 8, οι 10 και οι 12 ώρες στη δουλειά δεν είναι το παιχνίδι των 17 ώρες διαπραγμάτευση, είναι ο κόπος, ο ιδρώτας, η πίεση για να επιβιώσεις, το άγχος να υπομένεις τα ζόρια για να ζήσεις την οικογένειά σου. Είναι η ταλαιπωρία και η αδυναμία να σε εκμεταλλευτεί ο κάθε εξυπνάκιας που θα σου πουλήσει σκίζω μνημόνια μέρα μεσημέρι αλά Τσίπρας, και σκίζω τα μνημόνια σελίδα-σελίδα αλά σαμαράς. Κανένας τους δεν θα άντεχε ούτε 4 ώρες στο ταμείο super market, στη μηχανή του καφέ, στο μηχανάκι για τη διανομή πίτσας, στο ταμείο της τράπεζας να χτυπάς αριθμούς, στο φροντιστήριο να διδάσκεις σε έφηβους με χαρτζιλίκι μεγαλύτερο από ό,τι ο μισθός σου. Ο ήρωας της εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Τσίπρας, ούτε η συνταξιούχος 53 χρονών Φώφη, ούτε ο Κουτσούμπας, ούτε οι χρυσή ναζί. Ο ήρωας της εργατικής τάξης είσαι εσύ.

Πριν ένα μήνα ήταν να φύγει ένας φίλος μηχανικός πιτσιρικάς για Ριάντ, ήταν 2 χρόνια Αυστραλία, γύρισε, την παλεύει εδώ, δεν το έβαλε κάτω, και συνεχίζει, ήθελε να μείνει αλλά η αξιοκρατία δεν μένει πια εδώ, εδώ έχει μόνο τέλος επιτηδεύματος, φόρο από το 1ο ευρώ, 100% προκαταβολή φόρου, και στην τσέπη σου μένουν σχεδόν μόνο τα λεφτά για τα αεροπορικά εισιτήρια. Έχει πείσμα και επιμονή και θα τα καταφέρει, ακόμα και αν οι ικανότητες και η αξιοπρέπεια δεν επιβραβεύονται εδώ. Ο Γ. χρωστάει ένα άρθρο για το braindrain και υποσχέθηκε να το γράψει και ας αναβλήθηκε η δουλειά στο Ριάντ. 

(συνεχίζεται)