Η ερώτηση της εβδομάδας: Σκάνδαλο ή σκευωρία;

Η επικαιρότητα τρέχει. Ακούτε για αυτήν. Τώρα έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε για αυτήν. Κάθε εβδομάδα και για ένα διαφορετικό θέμα. Η Prorata θέτει κάθε Παρασκευή μία και μόνο ερώτηση για ένα θέμα επικαιρότητας στους εγγεγραμμένους στη λίστα ηλεκτρονικών διευθύνσεών της και παρουσιάζει κάθε Δευτέρα τις απαντήσεις τους στην Athens Voice. Αν επιθυμείτε και εσείς να εγγραφείτε στη λίστα της Prorata, πατήστε εδώ.

Σκάνδαλο ή σκευωρία;

Ήταν αναμφισβήτητα το ερώτημα που δίχασε την προηγούμενη εβδομάδα τον πολιτικό κόσμο. Αναδιατυπωμένο, προκειμένου να καλύψει τις απαιτήσεις της πολιτικής ορθότητας, το δίλημμα «κάθαρση ή υπεράσπιση θεσμών» ήταν το αντικείμενο της μαραθώνιας συνεδρίασης του Κοινοβουλίου την περασμένη Τετάρτη. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία στήριξε τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη διερεύνηση πιθανής εμπλοκής πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis, αφήνοντας να εννοηθεί σε όλους τους τόνους ότι θα υπάρξουν στοιχεία ενοχής και συνεπώς η πρόθεσή της είναι να προχωρήσει η πολιτική κάθαρση. H αξιωματική αντιπολίτευση αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ψηφοφορία καταγγέλλοντας υπονόμευση των κοινοβουλευτικών θεσμών και της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, ενώ η ΔΗΣΥ και το Ποτάμι επιχείρησαν να αποτυπώσουν στην κάλπη μια τρίτη απάντηση –σε ένα όμως δίλημμα– μέσω διακριτών ψηφοδελτίων. Πώς όμως τοποθετείται η κοινή γνώμη στο ίδιο ερώτημα;

Εξίσου διχαστικά, σύμφωνα με τα ευρήματα της online έρευνας της Prorata. To 43% του δείγματος υποστήριξε την άποψη ότι η σύσταση της προανακριτικής πλήττει τους θεσμούς και τη δικαιοσύνη, ενώ το 39% υποστήριξε ότι υπηρετεί τον στόχο της κάθαρσης. Με τις πολιτικές δυνάμεις να έχουν εκφραστεί επί του ζητήματος ήδη από την Τετάρτη, οι τοποθετήσεις των ερωτηθέντων δεν μπορεί παρά να έχουν επηρεαστεί από τις κομματικές προτιμήσεις τους, όπως άλλωστε υποδεικνύει και η σχετική με τον μηχανισμό της πειθούς ακαδημαϊκή βιβλιογραφία. Για παράδειγμα, αναμένεται ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους της ΝΔ θα έχουν ασπαστεί την επιχειρηματολογία του κόμματός τους περί σκευωρίας μόνο και μόνο επειδή αυτή είναι η θέση του «δικού τους κόμματος», ενώ το ίδιο θα έχει συμβεί με πολλούς από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και την επιχειρηματολογία περί σκανδάλου.

Υπό αυτό το πρίσμα, η ισορροπημένη κατανομή των απαντήσεων στο ερώτημα μαρτυρά μια ισορροπημένη κατανομή των εχθρικών και των φιλικών προς την κυβέρνηση δυνάμεων. Το ποσοστό εκείνων που υποστήριξαν την άποψη ότι η σύσταση της προανακριτικής οδηγεί σε υπονόμευση των θεσμών μοιάζει να αθροίζει τα ποσοστά απήχησης της ΝΔ και του κεντρώου χώρου.

Όμως είναι το ποσοστό εκείνων που υποστήριξαν την αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή η σύσταση της προανακριτικής ευνοεί την κάθαρση, που παρουσιάζει το πιο μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί επιβεβαιώνει τα διευρυμένα περιθώρια εκλογικής απήχησης του κυβερνητικού σχήματος. Παρότι στο ποσοστό εκείνων που ευθυγραμμίστηκαν με τον λόγο της κυβέρνησης περί κάθαρσης θα μπορούσε κανείς να συμπεριλάβει και ψηφοφόρους του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής –κόμματα που επίσης υπερψήφισαν τη σύσταση της επιτροπής–, το εύρος αποδοχής της κυβερνητικής θέσης υποδηλώνει τη δυνατότητά της να κερδίσει πίσω πολλούς από τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους επενδύοντας δυναμικά στο ζήτημα της κάθαρσης.

Η ελαφρώς διαφορετική κατανομή απαντήσεων επί του διλήμματος στη νεότερη ηλικιακή κατηγορία, στην οποία η κάθαρση υπερέχει της υπεράσπισης των θεσμών με 39% έναντι 37%, δείχνει ότι το αφήγημα της αντιπαράθεσης του «νέου και άφθαρτου» έναντι του «παλαιού και φθαρμένου» διατηρεί τη χρηστικότητά του για την κυβέρνηση, ιδιαίτερα μάλιστα στο πλέον αποστασιοποιημένο από την πολιτική τμήμα του εκλογικού ακροατηρίου.