Κρίτων Αρσένης: «αποχωρώ από το ΠΑΣΟΚ»

Με γράμμα προς το Βαγγέλη Βενιζέλο αναγέλλει την απoχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ και από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης. Οι ιδιωτικοποιήσεις εμφανίζονται ως βασική αφορμή, αλλά ο κ. Αρσένης εμφανίζει γενικότερο πλαίσιο διαφωνιών από αριστερά. Ο κ. Αρσένης θα παραμείνει ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, μέλος της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο ευρωβουλευτής, αναφερόμενος στην ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών, την πώληση δημόσιας γης, αρχαιολογικών χώρων και νησιών, την απορρύθμιση της νομοθεσίας και τον ευτελισμό της λειτουργίας του ΥΠΕΚΑ, σημειώνει ότι «κανένα από αυτά δεν είναι προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση», ενώ υπογραμμίζει ότι η κρίση αποτέλεσε μια βολική δικαιολογία για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και όχι του δημοσίου συμφέροντος.

Μέχρι τώρα, ο κ. Αρσένης παρέμενε στο ΠΑΣΟΚ, παρά τις μεγάλες διαφωνίες του, σεβόμενος το ότι είχε εκλεγεί στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος και παράλληλα κρατώντας αποστάσεις. «Η πολιτική μου απόκλιση από το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι προφανής και οι διαφωνίες μας δημόσια καταγεγραμμένες» λέει ο ευρωβουλευτής. Καταγγέλλει όμως τώρα την κυβέρνηση, η οποία εξαρτάται από την ψήφο του ΠΑΣΟΚ, ότι «υλοποιεί πλέον την πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, των βασικών αγαθών για την επιβίωση των πολιτών καταστέλλοντας ταυτόχρονα κάθε δημοκρατική αντίδραση».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής του Κρίτωνα Αρσένη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο:

«Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την παραίτησή μου από μέλος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η πολιτική μου απόκλιση από το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι προφανής και οι διαφωνίες μας δημόσια καταγεγραμμένες.

Επίκεντρο αποτελούν η ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, κερδοφόρων δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών, η πώληση δημόσιας γης, αρχαιολογικών χώρων και νησιών, η απορρύθμιση της νομοθεσίας και ο ευτελισμός της λειτουργίας του ΥΠΕΚΑ. Κανένα από αυτά δεν είναι προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση. Για όλα αυτά η κρίση στάθηκε μια βολική δικαιολογία. Η εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και όχι του δημοσίου συμφέροντος είναι η αιτία τους.

Προερχόμενος από την κοινωνία των πολιτών συμμετείχα το 2009 στο ευρωψηφοδέλτιο ενός ΠΑΣΟΚ που έδινε την μάχη της αυτοκάθαρσης από την διαπλοκή, τη μάχη της εξυγίανσης και της ανανέωσης προσώπων και ιδεών. Όταν ξέσπασε η κρίση έδωσα τον αγώνα να γίνει η κρίση ευκαιρία για τη χώρα, με την αναστροφή της απαξίωσης των θεσμών, της μη εφαρμογής των κοινών κανόνων και της προχειρότητας στο σχεδιασμό πολιτικών. Δυστυχώς, την τελευταία περίοδο η κρίση έγινε δικαιολογία για την πλήρη απαξίωση των θεσμών, τη διάλυση των κοινών κανόνων και τον ευτελισμό της δημοκρατίας μας. Παρά τις ριζικές πολιτικές διαφωνίες, παρέμεινα στο ΠΑΣΟΚ σεβόμενος ότι είχα εκλεγεί στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος. Ωστόσο κράτησα αποστάσεις, παύοντας να συμμετέχω στα συλλογικά όργανα και το συνέδριο. Όμως η κυβέρνηση, η οποία εξαρτάται από την ψήφο του ΠΑΣΟΚ, υλοποιεί πλέον την πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, των βασικών αγαθών για την επιβίωση των συμπολιτών μας, καταστέλλοντας ταυτόχρονα κάθε δημοκρατική αντίδραση. Είμαι υποχρεωμένος να καταγγείλω την ιδεολογική χρεοκοπία του ΠΑΣΟΚ και να δηλώσω την παραίτησή μου από μέλος του ΠΑΣΟΚ και της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας.

Θα παραμείνω ανεξάρτητος ευρωβουλευτής και θα συνεχίσω να δίνω τις μάχες μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας των πολιτών απέναντι στην επιβολή παράλογων, αδιέξοδων και αντιαναπτυξιακών πολιτικών της κυβέρνησης.

Στις μάχες αυτές κρατάω παρακαταθήκη τον αγώνα της Μελίνας για την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των ιστορικών κέντρων των πόλεων και χωριών μας που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάπτυξη του τουρισμού. Την επαναστατική επιχείρηση πολεοδομικής ανασυγκρότησης του Αντώνη Τρίτση, που προσπάθησε να σταματήσει την καταστροφική για την οικονομία άναρχη δόμηση και την κερδοσκοπία γης, που αυτή η κυβέρνηση επιχειρεί να γιγαντώσει ως βασική αναπτυξιακή της πολιτική. Την πολιτική αποκέντρωσης της δεκαετίας του ΄80 με το πάγωμα της αντιαναπτυξιακής υπερμεγένθυσης της Αθήνας και την αναπτυξιακή στήριξη της ελληνικής περιφέρειας. Τη θεμελίωση του Ε.Σ.Υ. και την ενίσχυση της δημόσιας παιδείας. Τα ΚΕΠ, το ΑΣΕΠ, τη "Διαύγεια" και τη δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος, που θέσανε τις βάσεις για ένα δημόσιο πιο λειτουργικό και διαφανές. Έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά αίτια της κρίσης.

Παραμένω μέλος της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνεχίζοντας να δίνω τις μάχες για την ανατροπή της παράλογης και καταστρεπτικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα».

Μ.Φ.