Μια νέα αρχή των Οικολόγων Πράσινων με άνοιγμα στην κοινωνία και ιδιαίτερα σε νέους και νέες
Ανοίγουμε τις πόρτες για τους νέους, γκρεμίζουμε φράγματα στα μυαλά και στερεότυπα
Μια κοινωνία που φόρτωσε τα παιδιά της με χρέη, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει είναι να γκρεμίσει τα φράγματα και να αφήσει τους νέους ανθρώπους να μπουν στο προσκήνιο παντού, στην κοινωνία, στην οικονομία, στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Ας σταματήσουμε να είμαστε μια κοινωνία που όχι μόνο κατέστρεψε το μέλλον των παιδιών της, που υποτίθεται τόσο αγαπούσε, αλλά και φοβάται να δώσει φωνή, λόγο, δικαιώματα στους νέους και στις νέες.
Μπορεί να φοβόμαστε όλους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία, να φοβόμαστε τους νεοναζί, τους λαϊκιστές, αλλά δεν μπορεί να φοβόμαστε τους νέους και τις νέες. Η μόνη ελπίδα μας είναι να τρέξουμε μαζί με τα παιδιά αυτά που χαράσσουν νέα μονοπάτια, εκείνους τους νέους και εκείνες τις νέες που ανοίγονται στο πέλαγος πιστεύοντας στον εαυτό τους αλλά και σε μια νέα κοινωνία της αλληλεγγύης, σε όλες και όλους όσοι/ες προτιμούν το ποδήλατο κι αρνήθηκαν την εποχή της επίπλαστης ευημερίας να πραγματώσουν το όνειρο των γονιών τους για ΙΧ δώρο στο παιδί τους. Να συνειδητοποιήσουμε ότι προσπαθώντας να επιβάλουμε ως κοινωνία τα όνειρά μας πάνω στα παιδιά μας, καταστρέψαμε τα δικά τους όνειρα και τα οδηγήσαμε στην καταστροφή.
Ας κάνουμε μια ειλικρινή αυτοκριτική, ας ακούσουμε τους νέους. Έπρεπε να το είχαμε κάνει το 2008, το 2009. Ας το κάνουμε, επιτέλους, το 2013. Ας σεβαστούμε αυτό που θέλουν να γίνουν, τις αλλαγές που επιδιώκουν, έστω και αν δεν τις φωνάζουν στους δρόμους. Ας χαράξουμε μαζί τους νέα μονοπάτια που θα οδηγούν σε ευημερία χωρίς κατά ανάγκη ξέχειλα πορτοφόλια, σε κοινωνική συνοχή αντί για βόλεμα και διαπλοκή.
Ναι, εκεί σε πολλούς νέους και νέες βρίσκεται η ελπίδα, το χαμόγελο της αποφασιστικότητας για να αλλάξουμε την κοινωνία που χρεοκόπησε, για μια άλλη πολιτική της ποίησης και της δημιουργίας, για τη συμφιλίωση της οικονομίας, της δημοκρατίας, της οικολογίας και του πολιτισμού, για την αλλαγή των πάντων με ρεαλισμό και όραμα, για ισότητα μέσα από τη διαφορετικότητα και το σεβασμό των άλλων.
Ναι, και ως χώρος έχουμε αποφασίσει να αλλάξουμε και να ανοίξουμε στην κοινωνία και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Δημόσια και με ειλικρίνια καλούμε νέους ανθρώπους με οικολογικές, δημοκρατικές, κοινωνικές αξίες να έρθουν και να συνεργαστούμε για τις βαθιές αλλά δημιουργικές αλλαγές που απαιτούνται παντού. Δεν φοβόμαστε να αλλάξουμε και εμείς ως κόμμα μέσα από την συμμετοχή νέων ανθρώπων – παρά τις κάποιες φοβικές φωνές που ακούστηκαν και στον δικό μας χώρο με αφορμή την μαζική εγγραφή νέων ανθρώπων στους Οικολόγους Πράσινους, στην προοπτική της νέας αρχής που έχουμε αποφασίσει να κάνουμε με βάση την απόφαση του συνεδρίου μας τον Δεκέμβριο 2013.
Η πλειοψηφία των μελών και φίλων των Οικολόγων Πράσινων δεν φοβόμαστε τους νέους ανθρώπους. Αντιθέτως, θέλουμε να συζητήσουμε μαζί τους με ειλικρίνεια, όχι να κάνουμε τους έξυπνους. Θέλουμε να συνεργαστούμε για τις κοινές αξίες που μας ενώνουν. Ναι θέλουμε να μας αλλάξουν και θέλουμε και εμείς να εξηγήσουμε τι πετύχαμε και τι δεν πετύχαμε. Αλλά κυρίως θέλουμε να ξεκινήσουμε με αισιοδοξία και ελπίδα μια νέα προσπάθεια που θα αλλάξει την μιζέρια, την κατάθλιψη, την αποτυχία και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει ελπίδα που κυριαρχούν στην κοινωνία, εικόνες σαν κι αυτές που εκπέμπουν το παλιό πολιτικό σύστημα αλλά και οι νεοφερμένοι λαϊκιστές κάκιστης αισθητικής. Ναι, η δημιουργική δυναμική αυτής της γενιάς ξεχειλίζει σε πολλές χώρες της Ευρώπης σήμερα, βλεπεις σε κάθε δημιουργική και καινοτόμο προσπάθεια σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες να συμμετέχουν ενεργά τα παιδιά μας, που δυστυχώς δεν βρίσκουν επαρκή χώρο και κατάλληλες συνθήκες για να εκφράσουν αυτή την δυναμική στην ίδια τη χώρα τους, στην ίδια την χώρα μας.
Ναι, θέλουμε να γκρεμίσουμε τις φοβίες και τα φράγματα που υπάρχουν. Ναι, είμαστε αποφασισμένοι – και στο συνέδριο επανεκκίνησης, νέας αρχής των Οικολόγων Πράσινων στις 5,6,7 Ιουλίου - να ανοίξουμε την πόρτα για τους νέους και τις νέες. Δεν φοβόμαστε ότι θα καταλάβουν το κόμμα μας, θέλουμε να γεμίσουμε το χώρο με νεανική δημιουργικότητα, να ξεχειλήσει για να βγει και προς τα έξω. Είναι η γενιά που διεκδικούσε συμμετοχική δημοκρατία, ευαισθητοποιήθηκε οικολογικά, ξαναμιλάει για αλληλεγγύη. Θέλουμε να καλωσορίσουμε και δημόσια τους νέους και τις νέες που σε μια δύσκολη εποχή επιλέγουν συνειδητά να εκφραστούν από τους πράσινους αλλά και να αλλάξουν τους Οικολόγους Πράσινους.
Ναι, ελάτε μαζί να αλλάξουμε τον κόσμο, να αλλάξουμε κι εμείς. Θέλουμε να είμαστε δύναμη μεταρρύθμισης, δημοκρατίας, θέλουμε ένα ανοικτό και όχι φοβικό κόμμα, σας χρειαζόμαστε, μπορούμε μαζί να αλλάξουμε. Γιατί πως θα αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν μπορούμε να γκρεμίζουμε τα δικά μας τείχη που υψώνονται καθημερινά; Θέλουμε κοινωνική καινοτομία και όχι στασιμότητα, θέλουμε ένα κόμμα – κίνημα που συνεπαίρνει τις καρδιές και τη λογική των πολιτών, δεν θέλουμε ένα μικρό, ελεγχόμενο, κλειστό περιθωριακό κόμμα. Μόνο ανασφαλείς, αδύναμοι και φοβικοί άνθρωποι έχουν ανάγκη από μικρομηχανισμούς για να επιβιώνουν στην πολιτική. Μόνο άνθρωποι που στερούνται αξιών και οραμάτων μπορούν να φοβούνται το άνοιγμα στην κοινωνία, το άνοιγμα στους νέους και τις νέες.
Ναι, η προσέλευση πολλών νέων ανθρώπων είναι μια μεγάλη ευκαιρία να ανανεωθούμε και εμείς ως κόμμα, να δουλέψουμε δημιουργικά και συλλογικά, με οικολογική ευαισθησία και φαντασία, με προτάσεις και οράματα. Δεν πρέπει να χάσουμε αυτή την ευκαιρία.
Θέλουμε να συμμετάσχετε, δείτε τις προτάσεις μας, (εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ). Ελάτε να αλλάξουμε μαζί τον κόσμο:
(Το άρθρο αυτό έχει βασιστεί σε κείμενο που έχει υπογραφεί από πολλά μέλη των Οικολόγων Πράσινων, απάντηση και σε φοβίες για το άνοιγμά μας στους νέους).
* Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων / Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο
11°
