Στην Ελλάδα, ο θεός του τυχαίου χάρισε την τέχνη της πολιτικής για να υπηρετείται ο λαός και κυρίως να εθίζεται σε πρωτόγνωρες μεθόδους διασκέδασης.
«Καλά, γιατί δεν ειδοποιήσατε ότι φτάνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης;» διατυπώνει τη συγκεχυμένη του απορία ως είδος συγκάλυψης ο τηλεοπτικός καθοδηγητής, λίγο μετά το ψέκασμα του Γιώργου Παπανδρέου από τους άνδρες των ΜΑΤ στο λιμάνι.
Είτε ειδοποίησαν είτε όχι, έχει καθιερωθεί τελευταία όποιος βρίσκεται σε μια διαμαρτυρία να ψεκάζεται τελετουργικά. Συζητείται από την κυβέρνηση το ενδεχόμενο να την «πέφτουν» τα ΜΑΤ στους πολίτες ανάλογα με το ζώδιο. Τη Δευτέρα τρώνε ξύλο οι σκορπιοί, την Τρίτη οι δίδυμοι, την Τετάρτη οι κριοί κ.λπ. Την Τρίτη που ψεκάστηκε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν η σειρά του, γιατί ανήκει στους διδύμους, συνεπώς το ερώτημα περιττεύει. Η ίδια λογική επικρατεί στο μοίρασμα των επιδομάτων. Κάποιοι παίρνουν κάτι λίγα, κάποιοι περισσότερα, άλλοι δεν παίρνουν καθόλου. Το ποιος θα πάρει τι δεν καθορίζεται συνήθως από ανάγκες κοινωνικής πολιτικής, κυρίως δεν εντάσσεται σε κάποιο σχεδιασμό, αλλά κυριαρχούν κανόνες που υπόκεινται στο παράλογο και το τυχαίο.
Μπορεί ο πρόεδρος του ΣΕΒ να βγάζει ανακοινώσεις ότι πρέπει να επικρατήσει ορθολογισμός, ο ΣΚΑΪ να διαμαρτύρεται και το ΚΚΕ να καταγγέλλει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτές είναι εξαιρέσεις που δεν μπορούν να αντισταθούν στο φαινόμενο του «ελληνικού εξπρεσιονισμού».Πρόκειται για μια μορφή συντηρητικής πολιτικής που δεν γυρίζει την πλάτη στην κοινωνία, αλλά εκφράζει τον πανικό της κοινωνίας.
Σκληρά χρώματα, εκφραστικές παραμορφώσεις, φρενήρης λογοδιάρροια, νόμοι που ψηφίζονται και μετά αποσύρονται, μέτρα που παίρνονται και μετά αναιρούνται, υποσχέσεις που δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, όλα στην υπηρεσία της τέχνης. Ακριβώς, πρόκειται για τέχνη! Ένα είδος πρωτοποριακής Bienalle που εξυπηρετεί με έμπνευση και πάθος το στόχο των επερχόμενων εκλογών και μας συμπεριλαμβάνει όλους στο παράδοξο της χαοτικής έκφρασής της.
Η κυβέρνηση ζωγραφίζει, η αντιπολίτευση σιγοντάρει, ο Συνασπισμός υπερβαίνει, το ΛΑΟΣ άλλοτε υπερθεματίζει κι άλλοτε κριτικάρει. Ποτέ άλλοτε στα πρόθυρα μιας μαζικής καταβύθισης δεν υπήρχε τόση ντανταϊστική δημιουργία.
Το επόμενο βήμα είναι να εισβάλουν τα ΜΑΤ στα σπίτια μας, μαζί με τον τηλεοπτικό καθοδηγητή, να αρχίσουν μια door to door εκστρατεία ψεκασμού και ταυτόχρονα οι επικεφαλής να μοιράζουν τριχίλιαρα. Κάποιοι θα ψεκάζονται και θα δέρνονται αγρίως, κάποιοι θα εισπράττουν απροσδόκητα. Αυτό το χάπενινγκ θα μεταδίδεται ζωντανά και θα σχολιάζεται από ανεύθυνους πολιτικούς, ατάλαντους συγγραφείς και αποτυχημένους οικονομολόγους, μαζί με τα γκάλοπ των νυχτερινών εκπομπών.
Είναι το μέσο για να κάνει κανείς πετυχημένη προεκλογική εκστρατεία – και έχει και πλάκα, εδώ που τα λέμε. Σαν λαός συνηθίζουμε να επιβραβεύουμε τον κλαυσίγελο. Τόσα σκυλάδικα που υπάρχουν στη χώρα το αποδεικνύουν. Θα σας ψηφίσουμε, κύριοι, γιατί κυρίως εκτιμούμε τη σοβαρότητά σας.
Είναι επιβεβλημένη η αναζήτηση ενός «επιθυμητού εαυτού» του καταναλωτή, που δίπλα στην κοινωνική και οικονομική του εικόνα θα θέτει ισάξια το ατομικό παράδειγμα στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος
29°
