Διερωτώμαι με ειλικρινή απορία πόσοι από τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συνέρρευσαν στα συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας γνωρίζουν ορισμένα απλά δεδομένα του Μακεδονικού ζητήματος:
Πρώτον, ότι με τις συνθήκες του Βουκουρεστίου του 1913 και του Νεϊγύ του 1919, μετά τους δύο Βαλκανικούς πολέμους και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας διαμοιράσθηκε μεταξύ της Ελλάδας σε ποσοστό 51%, της Σερβίας 39% και της Βουλγαρίας 9%.
Δεύτερον, ότι τη διαίρεση αυτή την αποδεχόταν πλήρως η ελληνική πλευρά και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφερόταν στα επίσημα έγγραφά του έως το 1991 σε Γιουγκοσλαβική Μακεδονία και Βουλγαρική Μακεδονία.
Τρίτον, ότι η Ελλάδα είχε εξ αρχής αποδεχθεί την ονομασία Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας, όταν ο Τίτο την κατέστησε ομόσπονδο κράτος-μέλος της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.
Τέταρτον, ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί από το 1993 ως προσωρινή ονομασία του κράτους των Σκοπίων το Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Πέμπτον, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών της υφηλίου έχουν ήδη επισήμως αναγνωρίσει το κράτος αυτό ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως το ίδιο αποκλήθηκε μετά την ανεξαρτησία του το 1991 και όπως παγκοσμίως έκτοτε από όλους αποκαλείται.
Έκτον, ότι η Ελλάδα έχει ήδη αποδεχθεί από το 2008 στο Βουκουρέστι επί κυβερνήσεως Καραμανλή – Νέας Δημοκρατίας τη «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις», που βεβαίως συμπεριλαμβάνει και τον όρο Μακεδονία.
Έβδομον, ότι οι ένοπλες δυνάμεις του κράτους των Σκοπίων αποτελούνται από 8.000 άνδρες έναντι 161.000 της Ελλάδας, 12 αεροσκάφη έναντι 600 της Ελλάδας και 31 τεθωρακισμένα έναντι 1.345 της Ελλάδας.
Όγδοον, ότι ο πληθυσμός της αποκαλούμενης στην Ελλάδα ΠΓΔΜ είναι μόλις 2.000.000 εκ των οποίων 64% δηλώνουν Σλαβομακεδόνες, 30% Αλβανοί και οι υπόλοιποι Τούρκοι, Σέρβοι, Βούλγαροι και Ρομά.
Ποιο περιεχόμενο, λοιπόν, μπορεί να έχει το σύνθημα των νέων και των προηγούμενων συλλαλητηρίων «η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική», αφού είναι δεδομένο και παραδεκτό ότι η γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας έχει εδώ και έναν αιώνα διαμοιρασθεί ανάμεσα σε τρεις χώρες; Πώς δεν θα συμπεριλαμβάνεται ο όρος Μακεδονία στην ονομασία αυτού του κράτους, αφού έτσι ονομάζεται εδώ και 70 χρόνια;
Πώς δεν γίνεται ευρύτερα αντιληπτό ότι συμφέρει απολύτως την Ελλάδα η ύπαρξη ενός σταθερού κράτους στα βόρεια σύνορά της, ως φυσικού συμμάχου της, ενταγμένου στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε, με δεδομένα τα μεγάλα εσωτερικά του προβλήματα, να αποτραπεί το ενδεχόμενο διάλυσης και διαμελισμού του μεταξύ Αλβανίας και Βουλγαρίας; Ενδεχόμενο που θα οδηγούσε στη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας και της Μεγάλης Βουλγαρίας στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, όπως προπαγανδίζει τη δική του Μεγάλη Ιδέα ο υπαρκτός εθνικιστικός αλυτρωτισμός στις δύο αυτές χώρες. Αυτό θα αποτελούσε πράγματι την αληθή απειλή για την Ελλάδα. Και όχι οι γραφικές και αλυτρωτικές κινήσεις των εθνικιστών στα Σκόπια, οι οποίες δεν στοιχειοθετούν ουδέ κατ’ ελάχιστον κίνδυνο για την Ελλάδα, με δεδομένη την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική αδυναμία της ΠΓΔΜ και τη συντριπτική υπεροχή της χώρας μας σε όλους τους τομείς.
Τι νόημα έχουν λοιπόν αυτά τα συλλαλητήρια και ποια σκοπιμότητα υπηρετούν; Προς τι τα παραληρούντα πλήθη που ακούν παραληρούντες ομιλητές; Γιατί εκθέτουν με αυτό τον τρόπο τον υπερήλικα Θεοδωράκη, ο οποίος προφανώς αδυνατεί να αντιληφθεί ότι βρίσκεται σε λάθος πλαίσιο και με λάθος ανθρώπους; Γιατί μέσα ενημέρωσης, όπως ο ΣΚΑΙ, που τουλάχιστον έως σήμερα ακολουθούσε μία σοβαρή πολιτική γραμμή, εκτρέπεται σε έναν χυδαίο εθνολαϊκισμό, υπερπροβάλλοντας και εκθειάζοντας γελοίους και γελοιότητες; Τι δουλειά έχουν παπάδες και καλόγηροι με την εξωτερική πολιτική; Γιατί πολιτικά πρόσωπα, που εξέφραζαν πολιτικό ορθολογισμό, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παραδόθηκαν τώρα αμαχητί στον ανορθολογισμό, τον εθνολαϊκισμό και τη δημαγωγία;
Και είναι τελικά τυχαίο το κατάντημα αυτής της χώρας; Ή μήπως είναι απόρροια όλου αυτού του ανορθολογισμού, μέσα στον οποίο ζει εδώ και πολλά χρόνια η Ελλάδα, μικρό δείγμα του οποίου είναι και το Μακεδονικό; Και όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν έχουν τα ελαφρυντικά τους. Αλλά εκείνοι που γνωρίζουν και απλά ψαρεύουν στα θολά νερά είναι υπόλογοι.
Τα λάθη και η πελατειακή νοοτροπία είδαμε πού μας οδήγησαν. Οι επιλογές που γίνονται σήμερα θα καθορίσουν αν θα αφήσουμε οριστικά πίσω μας την κρίση ή αν θα ξαναμπούμε στον φαύλο κύκλο.
13°
