Είναι άρρωστος ο Αρχιεπίσκοπος;

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, επιτρέψτε μου να εκφράσω τη συμπαράστασή μου στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδας Ιερώνυμο στη σκληρή του μάχη με τους προσωπικούς του δαίμονες. Νομίζω πως μπροστά στις αρρώστιες δεν χωρούν οπαδικά και γι’ αυτό δεν θα κάνω καμία κριτική στον Χρυσοποικιλτότατο, ο οποίος, μόλις πριν δύο εβδομάδες, έλεγε αυτό:

Και πριν δύο ημέρες, αυτό:

Επειδή αποκλείεται ένας άνθρωπος με τη σοβαρότητα και την γκαρνταρόμπα του Ιερώνυμου να έχει απόψεις που να μοιάζουν με φτερό στον άνεμο, είμαι βέβαιος ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία του. Δεν τολμώ να πιστέψω πως η μεταστροφή αυτή είναι η εφαρμογή του ρητού σύμφωνα με το οποίο «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» και θέλω να εξακολουθήσω να πιστεύω ότι η Εκκλησία διατηρεί την επιρροή της μέσα στους αιώνες, όχι επειδή παίζει πολιτικά παιχνίδια από τότε που ο όρος «πολιτικά παιχνίδια» δεν υπήρχε, αλλά επειδή έχει οδηγό τον λόγο του Κυρίου.

Από την άλλη, αυτή η γρήγορη προσαρμογή στις επιθυμίες της πελατ... του ποιμνίου και η συμπόρευση με τις παρορμήσεις του, είναι μια καλή εξήγηση της διαχρονικής εμπορικής κυριαρχίας της Εκκλησίας. Βλέπετε, ενώ όλοι (και κυρίως οι υπάλληλοι σε εμπορικά καταστήματα) γνωρίζουμε ότι ο πελάτης έχει 9 στις 10 φορές άδικο, πετυχημένος είναι ο έμπορος που κρατάει τον πελάτη του ευχαριστημένο προσποιούμενος ότι αναγνωρίζει το δίκιο του. Είδατε, ας πούμε, πόσο καλά τα πήγαν οι δημοσιογράφοι που στήριξαν αγανακτισμένους και σκίσιμο μνημονίων;

Όμως αυτά αφορούν εμπορικές δραστηριότητες και πελατειακές σχέσεις με τις οποίες η Εκκλησία δεν έχει καμία σχέση. O ρόλος της είναι αποκλειστικά πνευματικός. Αν δεν ήταν, θα σήμαινε ότι η Εκκλησία έχει γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τη ρήση του ιδρυτή της, Ιησού, για αυτά που είναι του Καίσαρα και γι' αυτά που είναι του Θεού. Θα σήμαινε ότι στην Εκκλησία, εδώ και πολλούς αιώνες, κάνουν κουμάντο βλάσφημοι αντίχριστοι, κι αυτή η ιδέα προκαλεί φρίκη στους πιστούς, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης απόστασης που τη χωρίζει από την πραγματικότητα.

Κατά συνέπεια οι λόγοι που ο Ιερώνυμος έκανε τη θεαματική πωποτούμπα δεν μπορεί να είναι εμπορικοί. Για τους ίδιους λόγους δεν μπορεί να είναι και πολιτικοί. Τι δουλειά άλλωστε έχει η Κιβωτός της Αλήθειας με τη ματαιότητα των επί Γης πόθων και διεκδικήσεων; Καμία. Άρα και οι πολιτικοί λόγοι αποκλείονται.

Αντιστοίχως πρέπει να αποκλειστούν και οι θρησκευτικοί. Θέλω να πω, πως ο Ζιζιτοπότατος είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στον Ύψιστο και στους πιστούς. Και είναι βέβαιο πως ο Παντογνώστης (όσο βαρετό κι αν είναι γι’ Αυτόν) δεν μπορεί να έχει διαφορετική άποψη κάθε εβδομάδα. Άρα η αλλαγή δεν μπορεί να έχει να κάνει ούτε με κάποια αλλαγή της θείας βούλησης, που από τη φύση της είναι σταθερή και ακλόνητη. 

Κατά συνέπεια κι, αφού αποκλείσαμε τα άλλα ενδεχόμενα, το μόνο που μένει να δικαιολογεί την αλλαγή είναι κάποια ασθένεια. Μια ασθένεια την οποία ο Λιμουζινότατος δεν πρέπει να περάσει μόνος του. Μια αρρώστια την οποία θα την παλέψουμε μαζί του και θα τη νικήσουμε. Για να μπορεί ο Τοταλμπλακιότατος να εκφράζει τις απόψεις του χωρίς να γεννά στα αμαρτωλά μυαλά μας βλάσφημες σκέψεις για δήθεν εμπορικό και πολιτικό ρόλο της Εκκλησίας. Και μπράβο του. Και περαστικά του.