Πολιτικη & Οικονομια

Η ανάγκη απενοχοποίησης του καπιταλισμού στην Ελλάδα

Η εμπιστοσύνη των σημερινών νέων στην ανοιχτή οικονομία θα καθορίσει το αν η Ελλάδα θα μοιάζει με την Βενεζουέλα ή με το Βέλγιο στις επόμενες δεκαετίες

Κωνσταντίνος Λεντάκης
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο καπιταλισμός είναι μια έννοια με έντονη αρνητική φόρτιση στη συλλογική Ελληνική συνείδηση, εξαιτίας της ιδεολογικής επικράτησης της αριστεράς κατά τη μεταπολίτευση, που είναι συνδεδεμένη με την ανθρώπινη εκμετάλλευση και την πλεονεξία. Η ΝΔ για να περιγράψει τον οικονομικό προσανατολισμό της, εσκεμμένα αποφεύγει να αναφέρεται στον καπιταλισμό και χρησιμοποιεί τις εναλλακτικές ορολογίες του φιλελευθερισμού, της οικονομίας της αγοράς και της ελεύθερης αγοράς. Όλες αυτές οι εκφράσεις περιγράφουν τον καπιταλισμό χωρίς να τον αναφέρουν με το όνομά του, επειδή η ΝΔ σκόπιμα αποφεύγει τη σύνδεση των οικονομικών στόχων της με τη δυσφήμηση που έχει υποστεί από την αριστερά το καλύτερο οικονομικό σύστημα στην ανθρώπινη ιστορία.

Η ΝΔ παρουσιάζει τις φιλελεύθερες ιδέες της ως πιο αποτελεσματικές από τον σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, που ναι μεν ισχύει, αλλά έτσι αποκρύπτεται το γεγονός ότι ο καπιταλισμός είναι ένα άκρως ηθικό οικονομικό σύστημα. Η αριστερή ιδεολογική επικράτηση στην Ελληνική κοινωνία έχει κάνει την πλειοψηφία των Ελλήνων να πιστεύει,  ότι ο σοσιαλισμός είναι ηθικός και δίκαιος, ενώ ο καπιταλισμός είναι ανήθικος και άδικος. Αυτό είναι ψευδές, διότι πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο.

Ο καπιταλισμός είναι ηθικός, επειδή για να ζήσει κάποιος χρειάζεται να παρέχει προϊόντα ή υπηρεσίες στους συνανθρώπους του και είναι δίκαιος, γιατί ο πλούτος δημιουργείται από τους πολίτες και τον διαχειρίζονται οι ίδιοι αντί για το κράτος. Στον καπιταλισμό ο πλούτος δημιουργείται ως αποτέλεσμα μιας σειράς εκούσιων οικονομικών συναλλαγών μεταξύ των πολιτών. Με άλλα λόγια ο πλούτος αυξάνεται μέσω του καπιταλισμού, επειδή η ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών μειώνεται, αφού ο πολίτης δεν θα ζητήσει κάτι περισσότερο από ό,τι χρειάζεται, ώστε να αποφύγει να ξοδέψει περισσότερα χρήματα και η προσφορά αυξάνεται λόγω της επιδίωξης κέρδους από τις επιχειρήσεις.

Μια κοινή κριτική που ασκεί η αριστερά στην οικονομική επιτυχία του καπιταλισμού είναι ότι βασίζεται στην ανθρώπινη εκμετάλλευση. Δηλαδή, σύμφωνα με την αριστερά το να εργάζονται οι πολίτες σε επιχειρήσεις, τους μετατρέπει σε θύματα εκμετάλλευσης από τους εργοδότες τους. Όμως, σε αυτό ακριβώς το σημείο φανερώνεται η φαυλότητα της αριστεράς και το ήθος του καπιταλισμού. Το να προσφέρεις εργασία στους συνανθρώπους σου, σημαίνει ότι βάζεις φαγητό πάνω στο τραπέζι των οικογενειών τους, όχι ότι τους κλέβεις το κέρδος, που οι ίδιοι δημιούργησαν. Αυτό το παράδοξο ανθρώπινο φαινόμενο, όπου ο επιχειρηματίας βοηθάει τους συνανθρώπους του, όχι για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά επειδή ο ίδιος προσπαθεί να βγάλει κέρδος, ευθύνεται για την απίστευτη πρόοδο της ανθρωπότητας από τότε που ξέσπασε η Βιομηχανική Επανάσταση και έγινε γνωστό κατά τον 18ο αιώνα από τον Σκωτσέζικο Διαφωτισμό.

Ο σοσιαλισμός οδηγεί στην πτώχευση, διότι, εφόσον το κράτος δεν δύναται να δημιουργήσει πλούτο, η κυβέρνηση αναδιανέμει τον πλούτο που έχουν δημιουργήσει οι πολίτες. Όμως, το να αρπάζεις, όσα κερδίζουν οι πιο επιτυχημένοι συμπολίτες σου είναι ανήθικο. Ασφαλώς, αν το έκαναν οι πολίτες αναμεταξύ τους θα φυλακίζονταν, επειδή αυτό θεωρείται ληστεία, αλλά, όταν το διαπράττει η κυβέρνηση μέσω της υπερφορολόγησης, έχει την κάλυψη του νόμου παρά την ανηθικότητα της πράξης της. Πέρα από το ηθικό έλλειμμα της αναδιανομής του πλούτου προκύπτει και το ζήτημα, ότι με την υπερφορολόγηση χάνεται το κίνητρο του κέρδους, αφού όσα αποκομίζουνοι πιο επιτυχημένοι πολίτες, τους τα αρπάζει το κράτος.

Στην Βενεζουέλα, όταν ανέλαβε τα προεδρικά του καθήκοντα ο Hugo Chavez, ξεκίνησε να αναδιανέμει τον πλούτο βελτιώνοντας πρόσκαιρα τις ζωές των πιο φτωχών πολιτών. Αυτό είχε ως συνέπεια να φύγουν ή να κλείσουν οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις και επειδή κανείς πλέον δεν παράγει πλούτο στην Βενεζουέλα, όλοι είναι ισότιμα φτωχοί. Σήμερα στην Βενεζουέλα οι πολίτες της χώρας έχουν φτάσει σε τέτοια εξαθλίωση, ώστε να πυροβολούν σκυλιά στον δρόμο και όχλοι να σκοτώνουν αγελάδες με πέτρες για να τραφούν.

Στην Ελλάδα η υπερφορολόγηση από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έχει θέσει την οικονομία στην ίδια κατεύθυνση, καθώς οι Ελληνικές επιχειρήσεις μεταναστεύουνσε χώρες του εξωτερικού, όπου ισχύει χαμηλότερη φορολογία. Η εξοντωτική φορολόγηση που έχει υποστεί η Ελληνική κοινωνία από την κυβέρνηση της αριστεράς δεν είναι προϊόν της οικονομικής κρίσης και του τρίτου μνημονίου, αλλά η αναπόφευκτη πολιτική που θα εφάρμοζε μια αριστερή κυβέρνηση ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση της χώρας, λόγω των αριστερών ιδεοληψιών για την εισοδηματική ανισότητα και την αναδιανομή του πλούτου.

Το 2013, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς μείωσε τον ΦΠΑ στην εστίαση στο 13% με την εξής δήλωση «είπα στην τρόικα ότι με τη μείωση από το 23% στο 13% θα αυξηθεί ο τζίρος, θα αυξηθούν αντί να μειωθούν τα έσοδα του κράτους και θα περιοριστεί και η φοροδιαφυγή. Δεν το πιστεύουν ακόμα. Δέχθηκαν, όμως, να δοκιμάσουν για πρώτη φορά μείωση φορολογίας». Αυτή η δήλωση αναδεικνύει το πρόβλημα της ΝΔ. Ο Σαμαράς πήρε ένα μεγάλο ρίσκο μειώνοντας την φορολογία, που την επόμενη χρονιά απέδωσε, καθώς η Ελληνική οικονομία σημείωσε ανάπτυξη για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η κρίση. Η απόφαση του τέως πρωθυπουργού αποδείχτηκε ορθή, όμως η γλώσσα που χρησιμοποίησε, δεν ενθουσίασε τους νέους ψηφοφόρους και εκείνοι ψήφισαν μαζικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2015.

Η νεολαία σκέφτεται περισσότερο με ηθικούς όρους και σε αυτόν τον τομέα η αριστερά προηγείται με διαφορά. Η αποτελεσματικότητα του καπιταλισμού έναντι του σοσιαλισμού στο να φέρνει ανάπτυξη είναι αναμφισβήτητη, αλλά αυτό από μόνο του δεν ενθουσιάζει τους νέους. Η ΝΔ χρειάζεται να αναγάγει τον καπιταλισμό σε ιδεολογική της ναυαρχίδα. Αν δεν ενσταλαχτεί στη νεολαία ο καπιταλισμός ως ένα ηθικό οικονομικό σύστημα, θα καταλήγουμε κάθε δεκαετία να εκλέγονται ως κυβέρνηση αντικαπιταλιστικά κόμματα σαν το ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα θα καλείται η ΝΔ να επιλύσει τις καταστροφικές πολιτικές τους. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη, η ΝΔ χρειάζεται να επενδύσει στην ηθική προσέγγιση με τη νεολαία, να της αποδείξει ότι ο καπιταλισμός είναι ηθικός και ότι η αριστερά εκμαυλίζει την Ελληνική κοινωνία με ψευδείς ισχυρισμούς για τις αγνές προθέσεις του σοσιαλισμού.

Όταν θα αναλάβουν η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την διακυβέρνηση της χώρας, θα ακυρώσουν τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ και η Ελλάδα θα βγει από την κρίση. Αυτό όμως, είναι κάτι που θα είχε συμβεί από το τέλος του 2015, αν δεν είχε εκλεγεί η Πρώτη Φορά Αριστερά, καθώς η χώρα βρισκόταν σε απαρχή ανάπτυξης. Εδώ και μεγάλο διάστημα η ΝΔ προηγείται με διαφορά στις δημοσκοπήσεις, λόγω της παταγώδους αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει φυσιολογικά και όχι γιατί η Ελληνική κοινωνία άλλαξε γνώμη και πλέον αναγνωρίζει την ανωτερότητα των ιδεών της κεντροδεξιάς παράταξης. Η ΝΔ σήμερα έχει την ευκαιρία να στοχεύσει πιο ψηλά, μπορεί να θέσει ως πολιτική της παρακαταθήκη την θεμελίωση των αξιών του καπιταλισμού στην επόμενη γενιά, επειδή η εμπιστοσύνη των σημερινών νέων στην ανοιχτή οικονομία θα καθορίσει το αν η Ελλάδα θα μοιάζει με την Βενεζουέλα ή με το Βέλγιο στις επόμενες δεκαετίες.