Η αποκατάσταση της χαμένης τιμής των κομμάτων

Η πρόσφατη φωτογραφία της κ.Μεγαλοοικονόμου που την απεικονίζει να κάθεται στον αναπαυτικό καναπέ του γραφείου του Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου δίπλα στον κ. Τσίπρα μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσει.

Είναι πραγματικά απαράδεκτο κάποιος βουλευτής που εκλέγεται με την σημαία ενός κόμματος να μετακινείται στα έδρανα ενός άλλου χωρίς να έχουν προηγηθεί νέες εκλογές.

Αυτή η πρακτική αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της λαϊκής εντολής και είναι ακόμα μια αιτία που κρατάει τους πολίτες μακριά από την εκλογική διαδικασία.

Το κίνητρο των προσχωρούντων είναι σαφέστατα η ελπίδα της επανεκλογής.

Όσον αφορά στην συγκεκριμένη περίπτωση, από τη σκοπιά των αποδεκτών του νέου μέλους, δυο ακόμα χέρια για να κρατούν τις καρέκλες της εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν σ’αυτή τη συγκυρία αυξημένη αξία.

Άλλωστε μια βουλευτής όπως η κ.Μεγαλοοικονόμου ενισχύει και το αριστερό προφίλ του κυβερνητικού συνασπισμού.

Μπροστά σε κάποιους βουλευτές του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου φαντάζει ως μετενσάρκωση της Ροζας Λούξενμπουργκ.

Εξ ίσου φάουλ κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν και η ένταξη του κ. Καρρά στην κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο οποίο έχει δυστυχώς και στο παρελθόν υποπέσει όταν ενέταξε ως μέλη της βουλευτές που είχαν εκλεγεί με το Ποτάμι

Ούτε ο κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ. έχουν αποφύγει αυτή τη απαράδεκτη πρακτική.

Έτσι η τιμή του πολιτικού συστήματος έχει γίνει, με κάτι τέτοια, διάτρητη ως σουρωτήρι.

Η νέα παράταξη που βρίσκεται στα σκαριά, το Κίνημα Αλλαγής, πρέπει να δεσμευθεί στο καταστατικό της ότι στο μέλλον δεν θα δεχθεί νέα μέλη στην κοινοβουλευτική της ομάδα χωρίς την προηγουμένη έγκριση των πολιτών μέσα από νέες εκλογές.

Ας μην ξεχνάμε ότι η διεθνής εμπειρία έχει δείξει ότι και για τον περιορισμό της πορνείας είναι απαραίτητη η δίωξη και των πελατών.