Από την Καρδίτσα στη Θεσσαλονίκη

Κατά την προεκλογική περίοδο, τον Σεπτέμβριο του 1996, ο Μιλτιάδης Έβερτ μιλούσε ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και υποψήφιος πρωθυπουργός στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας. Κάποια στιγμή, ανταποκρινόμενος στον ενθουσιασμό του πλήθους, άρχισε να φωνάζει ρυθμικά: Καρ-δί-τσα, Καρ-δί-τσα!

Το περιστατικό αυτό ήταν μία πολύ χαρακτηριστική προσπάθεια κολακείας του πλήθους και τόνωσης των τοπικιστικών αισθημάτων. Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν, όμως η πρόθεση των πολιτικών να κερδίζουν την εύνοια του ακροατηρίου, κολακεύοντάς το, παρέμεινε ισχυρή. Το ίδιο ισχυρή παρέμεινε και η εκμετάλλευση του τοπικισμού.

Όπως μας θύμισε το κυβερνητικό βίντεο, πριν από ένα χρόνο ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη γραφείο του πρωθυπουργού. Αυτό που δεν μας είπαν είναι ότι το γραφείο στελεχώθηκε από μετακλητούς υπαλλήλους. Η ύπαρξη ολόκληρου υφυπουργείου στην Θεσσαλονίκη δεν ήταν αρκετή για να προωθηθούν τα ζητήματα της περιοχής και χρειάστηκε ένας ακόμη κρατικός φορέας.

Ζούμε σε μια εποχή που σημαντικά ευρωπαϊκά όργανα, όπως το Eurogroup, μπορούν και συνεδριάζουν και μέσω τηλεδιάσκεψης, αλλά για τα θέματα της βόρειας Ελλάδας χρειάζεται αυτοπρόσωπη παρουσία του πρωθυπουργού. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα μπορεί να αφήνει τα νοσοκομεία χωρίς γάζες, αλλά για την επέκταση του κράτους με νέους φορείς πάντα βρίσκει χρήματα.

Τώρα η κυβέρνηση αποφάσισε μέσα από ένα βίντεο να μας θυμίσει τα επιτεύγματα του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Το βίντεο αρχίζει με κουλούρι και  μπουγάτσα και συνεχίζει με διάφορα στοιχεία από τη ζωή στην πόλη. Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου. Κάποια στιγμή εμφανίζεται σε ένα μαγαζί και μια εικόνα του Νίκου Παπάζογλου.

Αν ψάξει κανείς στο βίντεο για το ουσιαστικό έργο του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, θα βρει μόνο την αναφορά σε δύο παλιά στρατόπεδα που αξιοποιούνται  και την πληροφορία ότι σχεδιάζεται η μελλοντική επέκταση του μετρό. Τα υπόλοιπα είναι γενικόλογες εξαγγελίες.

Χρειαζόταν, λοιπόν, η ίδρυση ολόκληρου γραφείου για να προωθηθούν αυτά τα θέματα. Δεν έφταναν τόσα υπουργεία και τόσοι δημόσιοι οργανισμοί για να τα διαχειριστούν.  Έφταναν και παραέφταναν. Κι αν ακόμη χρειαζόταν ο συντονισμός από τον πρωθυπουργό αυτός μπορούσε να γίνει και χωρίς τη δημιουργία νέας ξεχωριστής υπηρεσίας.

Η ίδρυση του γραφείου της Θεσσαλονίκης υπακούει στην τυραννία των συμβολισμών. Η όποια δουλειά γίνεται κι αλλιώς, αλλά χρειάζεται συμβολικά να δείξει ο πρωθυπουργός ότι ενδιαφέρεται για  τη Θεσσαλονίκη και συμβολικά επίσης θα πρέπει να ικανοποιηθεί και το παράπονο αρκετών κατοίκων της πόλης που αισθάνονται ότι η περιοχή τους αδικείται.

Το κόστος όμως του συμβολισμού είναι πραγματικό. Την επιδίωξη της κυβέρνησης να καλοπιάσει και να κολακέψει το ακροατήριο την πληρώνουν οι ίδιοι οι πολίτες με τους φόρους τους. Τουλάχιστον, το Καρ-δί-τσα Καρ-δί-τσα του μακαρίτη του Έβερτ ήταν δωρεάν.