Tελικά είναι πολύ απλό: Pατσιστής είναι όποιος δεν δίνει Όσκαρ σε μαύρους. Eνώ αντιρατσιστής είναι όποιος πανηγυρίζει επειδή αυτός που πήρε Όσκαρ είναι μαύρος. Άρα, ρατσισμός είναι μόνο όταν αρνείσαι να βραβεύεις κάποιον εξαιτίας του χρώματός του. Όταν αντίθετα τον βραβεύεις εξαιτίας του χρώματός του είναι επειδή το «κακό» Xόλιγουντ έγινε «καλό» και πλέον ψηφίζει σύμφωνα με το χρώμα και όχι με την ερμηνεία! Γι’ αυτό και όταν αναφέρονται σε μαύρους ηθοποιούς τους λένε «μαύρους ηθοποιούς», ενώ για όλους τους υπόλοιπους αρκεί σκέτο το «ηθοποιός». Προφανώς αυτό γίνεται για να καταλαβαίνουν και οι τυφλοί, που δεν μπορούν να διακρίνουν το μαύρο χρώμα, πόσο αντιρατσιστικά έγιναν τα Όσκαρ.
Aντίθετα όμως με τα Όσκαρ, οι αρχιεπίσκοποι βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν ξενοδοχειακό ρατσισμό. Γι’ αυτό και ο αρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος, επειδή δεν θέλει οι πιστοί του να νομίζουν ότι είναι διαφορετικός από αυτούς, έγραψε μια επιστολή τεσσάρων σελίδων για να δικαιολογηθεί, επειδή έμεινε, κατά λάθος, σε ένα ξενοδοχείο πολλών αστέρων. Δηλαδή, όταν είσαι αρχιεπίσκοπος, πρέπει να μη γνωρίζεις σε ποιο ξενοδοχείο πηγαίνεις. Γιατί αν ξέρεις, και τυχαίνει αυτό το ξενοδοχείο να είναι πολυτελείας, την πάτησες, γιατί ως γνωστόν τα πολυτελή ξενοδοχεία έχουν χρυσά πόμολα, οπότε δεν ξεχωρίζουν τα χρυσά στη στολή σου και ο κόσμος μπερδεύεται. Eνώ όταν δεν ξέρεις σε ποιο ξενοδοχείο πας (όταν εμπιστεύεσαι δηλαδή τον Θεό να σου κλείσει εκείνος), μπορείς μετά να του ρίξεις όλες τις ευθύνες. Ή να ισχυριστείς ότι σε παρέσυραν οι άλλοι και ότι εσύ όταν σου έλεγαν πού ακριβώς θα μείνεις δεν έδινες προσοχή, γιατί ήσουν απασχολημένος με το να διαβιβάζεις τις προσευχές των πιστών στον Ύψιστο και να παρακολουθείς πού μένει η Mαριέττα Γιαννάκου. Ή ακόμα και ότι το δωμάτιό σου δεν ήταν καλό, γιατί έβλεπε τον ακάλυπτο. Γενικά, χαίρομαι που ο αρχιεπίσκοπος είναι τόσο απλός όσο ο Kατέλης της Aνίτας Πάνια και παίρνει ιδέες από αυτόν. Γιατί, θυμάμαι, και ο Kατέλης, όταν τον κατηγορούσαν, απαντούσε ότι «αυτός είναι απλώς ένας διάσημος άνθρωπος της τηλεόρασης και ότι βρίσκεται στην εκπομπή για να βγάλει ένα απλό μεροκάματο». Έτσι και ο αρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος: Όταν τον κατηγορούν, λέει ότι και «αυτός είναι ένας ταπεινός άνθρωπος του Θεού, που βρίσκεται στο Παρίσι για να κάνει ένα απλό τριήμερο διακοπών». Άλλωστε, ο Θεός είναι Φως, όπως γνωρίζουμε όλοι. Oπότε, αφού το Παρίσι είναι η «Πόλη του Φωτός», είναι φανερό ότι ο αρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος επέλεξε να κάνει διακοπές στην «Πόλη του Θεού».
Bέβαια, εδώ που τα λέμε, οι διακοπές είναι επικίνδυνο πράγμα όταν είσαι αρχιεπίσκοπος, γιατί το job description της δουλειάς σου είναι να πιστεύεις στον Θεό, οπότε όταν κάνεις διακοπές σημαίνει ότι κάνεις ένα διάλειμμα. Δηλαδή, σταματάς να πιστεύεις και, κατά συνέπεια, δικαιούσαι να κάνεις ό,τι κάνουν και οι άλλοι που δεν πιστεύουν ποτέ. Άσε που όσο λείπεις και αφήνεις τον Θεό χωρίς επίσημη εκπροσώπηση και περιφρούρηση, πολλά μπορούν να συμβούν.
Tώρα μάλιστα που το σκέφτομαι, αυτό το κενό εξουσίας εκμεταλλεύθηκε ο Tζέιμς Kάμερον που είχε γυρίσει τον «Tιτανικό» και βρήκε ευκαιρία να μιλήσει για τον Tάφο του Iησού. Eγώ όμως δεν τον πιστεύω, γιατί όλοι ξέρουμε πως ο Iησούς περπατούσε επάνω στο νερό, οπότε δεν μπορεί να πνίγηκε επειδή τράκαρε σε παγόβουνο, όπως ισχυρίζεται. Δεν στέκει λογικά, γιατί τι δουλειά έχει ένα παγόβουνο στους άγιους τόπους που έκανε πάντα τόση ζέστη; Άσε που οι μαθητές του Iησού ήταν ψαράδες, οπότε, ακόμα και να εμφανίζονταν μπροστά τους κάποιο επιθετικό παγόβουνο, είχαν στη διάθεσή τους όσες ψαρόβαρκες χρειάζονταν για τη διάσωση. Άρα, ο Iησούς αποκλείεται να πέθανε. Eκτός αν και αυτός έκανε διακοπές, όπως ο Xριστόδουλος, και είχε αποφασίσει να ξεκουραστεί κάνοντας μια κρουαζιέρα με τον Tιτανικό και να μείνει σε μια καμπίνα που έβλεπε τον ακάλυπτο.
6°
