Πούτιν για πάντα!

Το αξέχαστο πρώτο εξάμηνο του 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα διέδιδε ότι η Ρωσία πρόκειται να μας δώσει προκαταβολικά πέντε δισεκατομμύρια ευρώ για ένα αγωγό φυσικού αερίου, ο οποίος θα κατασκευαζόταν μελλοντικά και ένα τμήμα του θα περνούσε από την Ελλάδα.  Μάλιστα τα χρήματα αυτά υποτίθεται ότι θα μας γλίτωναν από τους δανειστές και τις απαιτήσεις τους.

Το κόστος του ελληνικού τμήματος του αγωγού TAP, που κατασκευάζεται διατρέχοντας όλη τη βόρεια Ελλάδα, είναι δύο δισ. ευρώ. Το έργο είναι ιδιωτικό και, σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, το δημόσιο δεν θα εισπράξει ούτε καν τέλη διέλευσης. Όμως οι Ρώσοι θα έδιναν στο ελληνικό  κράτος δυόμισι φορές περισσότερα χρήματα για έναν αγωγό με αμφίβολη  προοπτική, εφόσον δεν είχε την έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν είχαν βρεθεί οι τελικοί πελάτες του αερίου.

Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα, δεν ακούμε τίποτε για τον ρωσικό αγωγό. Εξαϋλώθηκε και αυτός μαζί με τις πολλές άλλες «αυταπάτες» της περιόδου εκείνης. Αλλά και τα 5 δισ. να μας έδινε η Ρωσία, αυτά δεν θα έφταναν, αφού τελικά μας χρειάστηκαν τα 86 δισ. του τρίτου μνημονίου.

Αυτό που έμεινε από τη διάψευση των προσδοκιών  του ρωσικού αγωγού είναι η ευπιστία αρκετών Ελλήνων, οι οποίοι πίστευαν ότι κάθε απίθανη πηγή χρημάτων θα ήταν ικανή να μας γλιτώσει από τα βάσανά μας. Επίσης έμεινε και ο θαυμασμός πολλών συμπολιτών μας για το καθεστώς Πούτιν, παρόλο που Ρώσος πρόεδρος δεν ανταποκρίθηκε στις ελπίδες των Ελλήνων για τη σωτηρία τους.

Σύμφωνα  με την τελευταία δημοσκόπηση της εταιρίας MRB (Το Βήμα, 17/12/2017) η Ρωσία είναι η χώρα που εμπιστεύονται οι περισσότεροι Έλληνες για την εξέλιξη των πραγμάτων για την Ελλάδα. Η δημοσκόπηση αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει παλιότερες έρευνες που αποτύπωσαν τη θετική εκτίμηση των Ελλήνων για τη Ρωσία και τον πρόεδρό της.

Οι συμπολίτες μας δεν ενοχλούνται από τον αυταρχισμό του καθεστώτος Πούτιν, ούτε από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – χαρακτηριστικό παράδειγμα οι διώξεις εναντίον των ομοφυλόφιλων. Δεν ενοχλούνται επίσης από την προσάρτηση της Κριμαίας, που είναι μια επανάληψη της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Για όσους εμπιστεύονται τη Ρωσία του Πούτιν και περιμένουν να παίξει θετικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων για την Ελλάδα, τα γεγονότα του 2015 είναι σαν να μη συνέβησαν. Συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η Ρωσία είχε όλη την καλή διάθεση να χρηματοδοτήσει την ελληνική οικονομία, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί προτίμησαν να δανειστούν από τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ.

Πίστεψαν και εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το καθεστώς Πούτιν, ένα καθεστώς που αφήνει μεγάλα τμήματα του ρωσικού πληθυσμού να ζουν στη φτώχεια και στην ανέχεια -σε μια κοινωνία ακραίων ανισοτήτων- θα προσφέρει στους Έλληνες ένα επίπεδο ευημερίας και κατανάλωσης πάνω από τις δυνατότητες της οικονομίας της χώρας τους.

Πρόκειται μια διπλή ψευδαίσθηση. Αφού επινοήσαμε για τον εαυτό μας τη θέση ενός λαού περιούσιου, ο οποίος αξίζει να χρηματοδοτείται για την μοναδικότητά του, επινοήσαμε στη συνέχεια και εκείνους που ήταν έτοιμοι να μας δώσουν το χρήμα. Όσες διαψεύσεις και αν έρθουν, οι ψευδαισθήσεις δεν κλονίζονται.