Όχι στη γαλοπούλα

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, ας σταματήσουμε επιτέλους να κρυβόμαστε πίσω από το πιρούνι μας και ας πούμε φωναχτά αυτό που όλοι σκεφτόμαστε και καμιά φορά λέμε και ψιθυριστά: ΤΟ «ΚΡΕΑΣ» ΤΗΣ ΓΑΛΟΠΟΥΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΕΥΣΤΟ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΑΛΤΣΕΣ.

Το ότι έχει εισβάλει τα τελευταία χρόνια και στο ελληνικό χριστουγεννιάτικο τραπεζι είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι πιο καθυστερημένες χώρες αντί να προσπαθήσουν να μιμηθούν μόνο τα επιτεύγματα των πιο προηγμένων χωρών (καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος προόδου), δυστυχώς, μαϊμουδίζουν και τα μειονεκτήματά τους. Είναι μια απόδειξη ότι η μαντάμ Σουσού ζει και βασιλεύει και, προκειμένου να προσποιηθεί την «προηγμένη», σνομπάρει αρνάκι, κατσικάκι και γουρουνάκι, για να φάει γαλοπούλα με την ίδια επαρχιώτικη λαχτάρα που ένιωθαν οι Έλληνες τη δεκαετία του '80 όταν άκουγαν την Υβέτ να διαφημίζει καλλυντικά που είναι τοσο καλά «όπως Αμερική».

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω ιδιαίτερα για το άγευστο της γαλοπούλας. Όσων οι γευστικοί κάλυκες λειτουργούν με επάρκεια το ξέρουν. Για τους υπόλοιπους θα περιοριστώ να πω πως δεν υπάρχει ούτε ένα εστιατόριο του οποίου οι ιδιοκτήτες να σκέφτηκαν «θα ειδικευτούμε στη γαλοπούλα... είναι ένα νόστιμο κρέας και ο κόσμος το θέλει… θα κάνουμε χρυσές δουλειές σερβίροντας πιάτα γαλοπούλας». Όπως δεν υπάρχει και ούτε ένας άνθρωπος που να λέει στην παρέα του «Ρε μαλάκες, ξέρετε τι πεθύμησα να φάω; Γαλοπούλα!». Κανείς ποτέ δεν θέλει να φάει και δεν τρώει γαλοπούλα οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου εκτός από τα Χριστούγεννα. Και αυτό γιατί ΔΕΝ ΤΡΩΓΕΤΑΙ!

Όλες τις υπόλοιπες μέρες η γαλοπούλα περιορίζεται σε τοστ και σάντουιτς κι αυτό μόνο και μόνο επειδή η κατανάλωση αυτού του πράγματος είναι λιγότερο επιβαρυντική για την υγεία απ’ ό,τι η κατανάλωση των κανονικών κρεάτων. Αυτών που έχουν γεύση. Φαντάζεστε να είχαν το σαλαμι αέρος ή το χοιρινό μπούτι τα ίδια λιπαρά με το ζαμπόν γαλοπούλας; Φαντάζεστε ότι, σ’ αυτή την περίπτωση, θα υπήρχαν άνθρωποι που θα έλεγαν «α, εγώ στο τοστ μου μόνο γαλοπούλα βάζω»;

Ξέρετε ότι έχω δίκιο και ξέρω ότι το ξέρετε ότι έχω δίκιο. Και ήρθε η ώρα να αντισταθούμε σε αυτό το άγευστο κάτι και να αγωνιστούμε να επιστρέψουν στο χριστουγενιάτικο τραπέζι τα κανονικά κρέατα. Τα κρέατα που είναι λαχταριστά και χωρίς ένα κιλό σάλτσα. Τα κρέατα που διαλέγουμε όταν θέλουμε να φάμε κάτι νόστιμο και όχι κάτι που έχουμε δει στο σινεμά.

Αν ετοιμάζετε χριστουγεννιάτικο τραπέζι, μην αγοράζετε γαλοπούλες. Αν είστε καλεσμένοι σε χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ρωτήστε τι κρέας θα έχει. Αν η απάντηση είναι γαλοπούλα, αρνηθείτε την πρόσκληση και εξηγείστε γιατί. Επιλέξτε να πάτε σε εκείνους τους ανθρώπους που σέβονται τον ουρανίσκο σας. Αντισταθείτε!

Έχετε αντισταθεί σε τόσα ωραία πράγματα της Δύσης. Πράγματα που, αν τα είχατε μιμηθεί, η ζωή μας θα ήταν καλύτερη. Μπορείτε, για αλλαγή, να αντισταθείτε και σε ένα από τα λίγα που την κάνουν χειρότερη. Γεμίστε το τραπέζι των Χριστουγέννων με κατσικάκια και γουρουνάκια και αφήστε τη γαλοπούλα για το τραπέζι του πατροπαράδοτου Θενκς Γκίβινγκ. Και μπράβο σας και χρόνια σας πολλά!