Ο Χρήστος, ο Γιάννης, ο Μάριος και η Δάφνη είναι χρήστες ουσιών. Μέχρι τώρα κάποιοι άλλοι αλαζονικά αποφάσιζαν γι’ αυτούς χωρίς αυτούς. Σήμερα για πρώτη φορά η Ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών (S&D) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με πρωτοβουλία του Έλληνα ευρωβουλευτή Μιλτιάδη Κύρκου, οργάνωσε ημερίδα στην Αθήνα που έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους που γνωρίζουν το πρόβλημα καλύτερα από τον καθένα, να μιλήσουν ανοιχτά γι’ αυτό, να προτείνουν λύσεις και η πολιτεία να τους ακούσει χωρίς προκαταλήψεις.
Ο Μάριος Ατζέμης είναι ο συντονιστής δράσεων μείωσης βλάβης του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή». Ο Μάριος είναι ένα από εκείνα τα περιστατικά που καταγράφηκαν στη συλλογική συνείδηση σαν η έκρηξη της HIV λοίμωξης στους χρήστες των ενδοφλέβιων ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας, μεταξύ του 2011 με 2013. Από τότε εργάζεται στο Σύλλογο, και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει το ύφος και την αντιμετώπιση που είχε από τους «ειδικούς» που έτυχε να συναντήσει λόγω της δουλειάς του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα υποτιμητικά σχόλια και τα ειρωνικά βλέμματα. Έπρεπε να φανώ συχνά ψύχραιμος και διπλωματικός. Θυμήθηκα την εποχή που περιφερόμουν σε κωματώδη κατάσταση στις θλιβερές πιάτσες του Αθηναϊκού κέντρου με μια σύριγγα ινσουλίνης στα χέρια, ματώνοντας στα σκαλάκια πέριξ της Ομονοίας και της Βάθη για λίγη αγάπη και για όλα όσα δεν είπα, και κάτι επαναστάτησε μέσα μου. Αναρωτήθηκα ποιοι είναι ακριβώς αυτοί οι ''ειδικοί'' που δεν με υπολογίζουν, που δεν μας υπολογίζουν; Αναρωτήθηκα τι ακριβώς είναι αυτό που τους παρέχει το δικαίωμα να μιλάνε για μια στιγματισμένη και περιθωριοποιημένη κοινότητα δίχως να ανήκουν σε αυτή, και χωρίς ποτέ να έχουν νιώσει το πόνο της, που πηγάζει από την απόρριψη και την διαρκή διάκριση που βιώνει».
Η Ευρώπη, αυτή η Ευρώπη που πολύ εύκολα κατηγορούμε κάποιες φορές, πιστεύει στη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών για τη διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης κατά των ναρκωτικών. Πολιτεία, κοινωνία και χρήστες, εμπλέκονται ενεργά για το σχεδιασμό πολιτικών και δράσεων για την επίλυση του προβλήματος. Ο δραστήριος ευρωβουλευτής μας Μίλτος Κύρκος, που με λογική και ευαισθησία ενσκήπτει πάντα στα κοινωνικά προβλήματα, κάνει πράξη την ευρωπαϊκή στρατηγική στη χώρα μας, δίνοντας την ευκαιρία στους χρήστες ουσιών να σταθούν ισότιμα, δίχως προκαταλήψεις, δίπλα στους εκπροσώπους της πολιτείας να εκφράσουν τις απόψεις τους και να εισακουστούν. Παράλληλα ο κ. Κύρκος είχε προσκαλέσει και ευρωπαϊκές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, που για χρόνια υλοποιούν προγράμματα πολύ επιτυχημένα στις χώρες τους, ώστε να καταθέσουν τη δική τους εμπειρία.
Ο Jason Farrell από την Ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ηπατίτιδα C και τη χρήση ναρκωτικών, με μεγάλη γνώση του αντικειμένου, αφού έχει υλοποιήσει προγράμματα στη Νέα Υόρκη και στην Ταϋλάνδη, θα πει «ότι δεν χρειάζονται πολλά χρήματα για να έχεις αποτέλεσμα αλλά να μπορείς να ακούσεις τους ανθρώπους».
Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν καλές πρακτικές και σχέδια διαχείρισης από Πορτογαλία, Ολλανδία, Νορβηγία και Κύπρο. Για την Ελλάδα ο Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, Ευάγγελος Καφετζόπουλος, ανέφερε ότι από το 2002 και μετά ως πρώτος στόχος μπαίνει η μείωση βλάβης και μετά η απεξάρτηση. Ως μείωση βλάβης θεωρούνται όλες εκείνες οι πρακτικές που έχουν ως στόχο να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές και επιβλαβείς συνέπειες της χρήσης παράνομων ψυχοδραστικών ουσιών.
Στα θετικά της χώρα μας καταγράφεται η εξάλειψη της λίστας αναμονής (7.000 άτομα ήταν στη λίστα για υποκατάστατα μέχρι το 2013), ενώ στα αρνητικά η αύξηση των θανάτων από υπερβολική δόση βάση των στοιχείων που παρουσίασε η Κοινωνιολόγος και Σύμβουλος Απεξάρτησης, Υπ. Τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ποτάμι, Φωτεινή Λεομπίλλα.
Τα τελευταία χρόνια η παγκόσμια πολιτική μετατοπίζεται σε πιο ανθρωποκεντρικές λύσεις. Ωστόσο στην Ελλάδα «το πρόβλημα είναι ότι ενώ υπάρχει νόμος δεν εφαρμόζεται γιατί δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο δράσης» θα πει η Σοφία Γαληνάκη, από τη ΜΚΟ ΔΙΟΓΕΝΗΣ, διάλογος πολιτικής για τα ναρκωτικά.
Το σημαντικό με αυτή την ημερίδα ήταν ότι άνοιξε η συζήτηση για το μεγάλο θέμα των ναρκωτικών με την εμπλοκή στη συζήτηση των ίδιων των χρηστών. Υπάρχουν νέες μέθοδοι και λύσεις που δυστυχώς όμως στη χώρα μας δεν εφαρμόζονται. Οι πολιτικές για τα ναρκωτικά πρέπει να διαμορφώνονται λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των ανθρώπων που βιώνουν το πρόβλημα. Το μόνο που ζητούν είναι η αξιοπρέπεια τους, ένα ανθρώπινο δικαίωμα που το έχουν όλοι.
11°
