Με αφορμή μία γόνιμη σκέψη του Νίκου Ανδρουλάκη

Ερωτώμενος για το τι εννοεί όταν δηλώνει πως ο ίδιος θα λειτουργεί «με πολιτική αυτονομία», ο Νίκος Ανδρουλάκης ανέφερε:

«Εννοώ την έλλειψη επιρροής από τα συμφέροντα. Θα παίρνουμε τις αποφάσεις μας με θεσμικό τρόπο και διαφάνεια, με εσωτερική δημοκρατία. Πρέπει να φτιάξουμε ένα σύγχρονο κόμμα. Που τα μέλη του θα έχουν ρόλο, λόγο, θα μπορούν να συμβάλλουν και να συνδιαμορφώσουν τις αποφάσεις. Αυτό πρέπει να είναι η δημοκρατική παράταξη τα επόμενα χρόνια κι αυτό θα είναι ο προσωπικός μου αγώνας».

Μα το μεγάλο πρόβλημα για τη σύγχρονη δημοκρατία δεν είναι ότι «η επιρροή από τα συμφέροντα» λαμβάνει χώρα ακριβώς στις θεσμικές διαδικασίες, σε εκείνες τις κομματικές και κρατικές διαδικασίες όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται «με διαφάνεια και εσωτερική δημοκρατία»; Για να μην πούμε για τις άλλες, τις «σκοτεινές» διαδικασίες...

Η επιρροή των λογής-λογής ιδιοτελών «συμφερόντων» στις κομματικές και τις κρατικές διαδικασίες δεν μπορεί σήμερα να ξορκίζεται απλώς, καθώς και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης γνωρίζει, από τη θητεία του στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, ότι εκείνο το οποίο θα μπορούσε να μας προφυλάσσει, εμάς τους πολίτες, από τα ιδιοτελή συμφέροντα στον δημόσιο χώρο δεν είναι απλώς και μόνον η επίκληση της διαφάνειας και της δημοκρατίας στη λήψη των αποφάσεων, αλλά ο δημόσιος προσδιορισμός των συμφερόντων, τα οποία παρεμβαίνουν και θα παρεμβαίνουν πάντα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, είτε στα κόμματα είτε στο κράτος.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει σήμερα κόμμα του δημοκρατικού τόξου, στη χώρα μας και διεθνώς, στο οποίο οι αποφάσεις να μη λαμβάνονται με «θεσμικό τρόπο»... Το ερώτημα είναι ποιον «θεσμικό τρόπο» θα επιλέξουμε έτσι ώστε να γνωρίζουμε πάντα και σε κάθε περίπτωση ποια ακριβώς ιδιοτελή συμφέροντα παρεμβαίνουν ή επηρεάζουν τη λήψη των συλλογικών αποφάσεων, οι οποίες, ασφαλώς, θα πρέπει να λαμβάνονται με διαφάνεια και εσωτερική δημοκρατία.

Πάντως, κόμματα τα οποία μπορούν να παραμείνουν «αμόλυντα» και μη περατά από ιδιοτελή συμφέροντα, από μεγάλα ιδιοτελή συμφέροντα, είναι μόνον εκείνα τα κόμματα τα οποία βρίσκονται πολύ μακριά και επιθυμούν να βρίσκονται πολύ μακριά από την προοπτική ανάληψης και άσκησης της κυβερνητικής εξουσίας.

Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα διεθνώς για την δημοκρατία μας!