Στην Αττική πιάσαμε πάτο, λένε οι αναλυτές. Εκφράζονται ενδόμυχοι φόβοι πως το πιθάρι της βίας είναι σαν αυτό των Δαναΐδων, άπατο, χαώδες.
Λίγες δεκάδες νεαρών σπάνε ό,τι βρουν στο διάβα τους στη Σκουφά. Ένας αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. με βαθμό Αστυνόμος Α!, ασκών χρέη διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Κυψέλης, πυροβολεί ιδιοκτήτη καφετέριας στην Πλάκα για προσωπικούς λόγους. Ένας κακομοίρης με μία χειροβομβίδα αναστατώνει τον Ρέντη ταμπουρωμένος σε μία αποθήκη. Στον Βύρωνα δύο οπλοφόροι ληστεύουν κατάστημα «Γερμανός», ένας κουμπουροφόρος αστυνομικός παρεμβαίνει και από το πιστολίδι, εντός καταστήματος, σκοτώνεται από αδέσποτη μια νεαρή υπάλληλος. Όλα τα παραπάνω συνέβησαν μέσα σε σαράντα οκτώ ώρες.
Στη Βουλή ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης παραδεχόταν την Παρασκευή πως το αθηναϊκό κέντρο είναι εκτός ελέγχου και πρότεινε να συσταθεί «αστυνομικός δακτύλιος» με ακτίνα ένα χιλιόμετρο από την Ομόνοια. Στην ουσία ο υφυπουργός ζητούσε την επιβολή «εκτάκτων μέτρων» στο κέντρο, κάτι σαν τους φαντάρους του Μπερλουσκόνι, που τελικά δεν κατάφερε να τους κατεβάσει στους δρόμους της Ρώμης. Αυτό δα μας έλειπε. Πιστολίδι τύπου Κάλαχαν με αμφιβόλου ψυχολογικής κατάστασης αστυνομικούς να κάνουν σκοποβολή επί κινητών στόχων και εξαγριωμένους μαφιόζους να θερίζουν με τα Ούζι ό,τι τους απειλεί ή νομίζουν ότι τους απειλεί.
Φανταστείτε και κάποιες ομάδες νεαρών με σακίδια, αγνώστων λοιπών στοιχείων, να εφορμούν στο όνομα του Νιετσάγιεφ και να πυρπολούν τα καπιταλιστικά πρότυπα, αλλά και ένοπλες «Σέχτες» να «εκφοβίζουν» δημοσιογράφους, αστυνομικούς, εκδότες, τραπεζίτες και επιχειρηματίες, με πιστόλια 9mm parabellum. Λείπει ο Ταραντίνο για την τελική σκηνοθετική πινελιά και ο Σκορτσέζε για την έγκριση του αποτελέσματος. Σύντροφοι, η Βηρυτός είναι εδώ, με μία δόση Μπέλφαστ για αλλαγή και λίγο Mexico City ως εξωτικό συμπλήρωμα. Αυτή είναι η εικόνα του θεάματος και η μία πλευρά του ζητήματος. Η πραγματική διάσταση της υπόθεσης έχει να κάνει με τους αριθμούς. Ναι, στην Αττική αυξήθηκαν δραματικά οι βιασμοί γυναικών. Ναι, στην Ελλάδα αυξήθηκε δραματικά ο αριθμός δολοφονιών. Ναι, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη επικρατεί βία και φόβος. Ναι, στου Μαξίμου στέκονται απαθείς, ενίοτε και χαμογελαστοί και συσκέπτονται.
Η φιλολογία της «λίστας»
Στα γραφεία της ΓΑΔΑ (Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών) και στην Κατεχάκη έψαχναν να ανακαλύψουν τον τυπάκο που «διέρρευσε» στα ΜΜΕ τη λίστα με τους εν δυνάμει στόχους ένοπλης επίθεσης. Η δημοσίευση της λίστας προκάλεσε συλλογικό γέλιο στους πολίτες. Στην πραγματικότητα, στη λίστα της ΕΛ.ΑΣ. συμπεριλαμβάνεται ό,τι κινείται στην αθηναϊκή ελίτ. Ίσως τελικά να είναι πλέον και must να ανακαλύπτει κανείς το όνομά του στις επίσημες λίστες της αστυνομίας ως ενδεχόμενο στόχο των απανταχού ενόπλων. Τελικά ο τυπάκος που έδωσε τη λίστα στο δημοσιογράφο του συγκροτήματος Τύπου είχε απλώς τσαντιστεί με τις κρίσεις αξιωματικών στην ΕΛ.ΑΣ. και φρόντισε να «εκδικηθεί» τη φυσική ηγεσία του Σώματος. Καθημερινές σαχλαμαρίτσες δηλαδή.
Είδε κι απόειδε ο Καραμανλής με την ανασφάλεια που διακατέχει την ελίτ, συσκέφθηκε με τους φίλους του στη Ραφήνα και κάλεσε τη Σκότλαντ Γιαρντ να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Το κλιμάκιο από το Λονδίνο έφτασε τη Δευτέρα που μας πέρασε. Η κίνηση Καραμανλή αποτελεί θεματική ενέργεια αυτοκριτικής. Ο άνθρωπος παραδέχεται ότι οι δικοί του, δηλαδή ο Βουλγαράκης, ο Πολύδωρας και το δίδυμο Παυλόπουλου - Μαρκογιαννάκη διέλυσαν τα πάντα και άρα οι Εγγλέζοι πρέπει να «στήσουν» το σύστημα από την αρχή. Με μία απλή διαφορά που δεν γίνεται αντιληπτή από τους ενοίκους του Μαξίμου και των παραπλήσιων συνοικιών. Η «τρομοκρατία» αποτελεί ιστορική-διαχρονική υπόθεση η οποία δεν σταματά και δεν εξαλείφεται, αφού συνιστά το απαραίτητο συμπλήρωμα της εξουσίας (της κάθε εξουσίας). Μόλις προ ολίγων ημερών και μετά από 12 χρόνια σιωπής, το Μπέλφαστ γέμισε νεκρούς. Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν οι Εγγλέζοι να μην ελέγχουν το Μπέλφαστ και να ελέγχουν την Αττική;
Τα ποδήλατα του Μαρκογιαννάκη
Παράλληλα οι «σχεδιαστές» της ΕΛ.ΑΣ., στα πρότυπα του Σαΐνη, άρχισαν να προτείνουν διάφορα ξεκαρδιστικά, όπως σχηματισμός ομάδων αστυνομικών με ποδήλατα και μηχανάκια που θα επεμβαίνουν όπως στην Καλιφόρνια εναντίον των κλεφτοκοτάδων και περιπολίες πεζών και αποφασιστικών περιπόλων που στρίβοντας το μουστάκι θα διασφαλίζουν την κοινωνική ειρήνη. Το πιθανότερο είναι πως τα σχέδια της Κατεχάκη θα καταλήξουν στη διαμόρφωση ενός νέου θιάσου τσίρκου στο αθηναϊκό κέντρο, με τη βαρβαρότητα που συνεπάγεται μία τέτοια λογική, που θα καταλήξει σε νέα αιματοχυσία για να θυμηθούμε την τραγική περίπτωση του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού και το ξέρουν στο Μαξίμου, αλλά δεν μπορούν να επέμβουν διότι αυτοί έστησαν το σύστημα της απόλυτης διαφθοράς και της εγκατάλειψης της κοινωνίας στα χέρια του θεσμικού υποκόσμου. Δικό τους δημιούργημα είναι το «θέατρο πολέμου» στην Αττική. Οι πυρήνες δράσης βίαιων ομάδων εξαπλώνονται πλέον σε όλο το λεκανοπέδιο. Κομάντο συγκροτούνται στο Πέραμα για να «χτυπήσουν» τον Ηλεκτρικό στην Κηφισιά. Τα «Εξάρχεια» βρίσκονται παντού γιατί η οργή καλύπτει το σύνολο της κοινωνίας, γιατί ο υπόκοσμος ελέγχει όλες τις μείζονες οικονομικές δραστηριότητες όπου ρέει το «γκρίζο χρήμα».
Στις τηλεοράσεις, προβληματισμένοι σχολιαστές –στόχοι κατά την ΕΛ.ΑΣ.– επιχειρούν να «αποκρυπτογραφήσουν» προκηρύξεις και να «ιχνηλατήσουν» τις προθέσεις των «εκφοβιστών». Άλλοι με ανακούφιση, αφού επιτέλους συμπεριλαμβάνονται και αυτοί στις λίστες, άλλοι φοβισμένοι, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται. Στα γυάλινα κουτιά προπαγανδίζεται κάθε βράδυ ο φόβος και αναπαράγεται η λογική που μαθηματικά οδηγεί στη λήψη «εκτάκτων μέτρων». Θα το ζήσουμε και αυτό, αφού σε αυτή τη χώρα βιώνουμε με το χειρότερο τρόπο τις πρακτικές που υιοθετούνται στο εξωτερικό. Με μία διαφορά. Η καταστολή βαλκανικού τύπου προκαλεί και τη βαλκάνια οργή. Στην Αττική πιάσαμε πάτο, λένε οι αναλυτές. Εκφράζονται ενδόμυχοι φόβοι πως το πιθάρι της βίας είναι σαν αυτό των Δαναΐδων, άπατο, χαώδες.
20°
