Ένας γκρίζος άνθρωπος για ένα γκρίζο κόμμα

Τελειώνοντας μια μέρα νωρίτερα, το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ εξέλεξε Κεντρική Επιτροπή, που με τη σειρά της εξέλεξε καινούργιο Γενικό Γραμματέα τον 58χρονο Δημήτρη Κουτσούμπα. Διατρέχοντας τον τρόπο που τα περισσότερα μίντια κάλυψαν τα δύο θέματα, εντυπωσιάζει η τουλάχιστον ευμενής ουδετρότητα, αν όχι και θαυμασμός, για το «παλιότερο κόμμα της χώρας», που είναι «συνεπές» στις απόψεις του και «σοβαρό». Συνάμα, περισσεύουν τα καλά λόγια για τη «συνετή» Αλέκα Παπαρήγα, που «πήρε ένα κόμμα διαλυμένο στις αρχές του ’90 και το ανόρθωσε».

Έχω ριζικά διαφορετική προσέγγιση.

Η κ. Παπαρήγα, την πρώτη φορά που ηγήθηκε του ΚΚΕ, έφερε το εξής αποτέλεσμα: 313.0001 ψήφους / 4,54% / 9 έδρες. Αυτά το 1991. Την τελευταία φορά που ηγήθηκε του ΚΚΕ (Ιούνιος 2013) έφερε 277.204 ψήφους / 4,50% / 12 έδρες. Οι 3 βουλευτές παραπάνω οφείλονται στη μεγαλύτερη αναλογικότητα του εκλογικού νόμου για τα μικρά κόμματα. 22 χρόνια μετά, ψήφοι και ποσοστό είναι χαμηλότερα. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει με τα δικά του μάτια του αν αυτό είναι «ανόρθωση» και τι σόι.

Ο κ. Κουτσούμπας είναι άνθρωπος της γενιάς μου (έχουμε ένα χρόνο διαφορά) – κι όμως είναι ένας άνθρωπος άγνωστος στη γενιά μου. Κατά το βιογραφικό που έδωσε το ΚΚΕ στη δημοσιότητα, γεννήθηκε το 1955 και ήταν φοιτητής νομικής, μέλος της ΚΝΕ από τον Δεκέμβρη του 1973 και του ΚΚΕ από τον Δεκέμβρη του 1974. Ρώτησα πολλούς παλιούς συντρόφους: ή δεν τον θυμούνατι διόλου, ή τον θυμούνται ελάχιστοι σε κείνα τα χρόνια.

«Περνάει αποκλειστικά στην κομματική δουλειά το φθινόπωρο του 1977, ως Γραμματέας Αχτίδας, και στη συνέχεια Γραμματέας της Νομαρχιακής Οργάνωσης Βοιωτίας» συνεχίζει το βιογραφικό του. Πάει να πει, επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ από τα 22 του. Τώρα είναι 58. Δεν ξέρω αν πήρε πτυχίο, κι ούτε έχει σημασία, το βιογραφικό του δεν το αναφέρει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο άνθρωπος αυτός επί 36 ολόκληρα χρόνια έχει περάσει τη ζωή του μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς. Δουλειά, αληθινή ζωή, απόλυση, ανεργία, ΤΕΒΕ, ψάξιμο για δουλειά, δημιουργικότητα, ψάξιμο για πελάτες, αγωνία για το αύριο – όλα αυτά είναι άγνωστες λέξεις για το σ. Κουτσούμπα, που θα πάρει κι αυτός τη σύνταξή του από το ΚΚΕ ως ανεπάγγελτος. Επαναλαμβάνω: ανεπάγγελτος.

Εντάξει, αυτός είναι ο κανόνας για τους περισσότερους αρχηγούς κομμάτων (κι όχι μόνο) στην Ελλάδα (κι όχι μόνο): είτε να μην έχουν δουλέψει καθόλου, είτε να έχουν δουλέψει τυπικά/εικονικά/ελάχιστα. Ποια παραγματική δουλειά έχουν κάνει στη ζωή τους άνθρωποι όπως ο Κώστας Καραμανλής, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ο Πάνος Καμμένος, ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο Αλέξης Τσίπρας και τόσοι άλλοι, όταν από πιτσιρικάδες είναι χωμένοι στην πολιτική και μονάχα στην πολιτική; Απλά, από το «κόμμα της εργατικής τάξης» περιμένεις να έχει αρχηγό έναν εργαζόμενο άνθρωπο. Τουλάχιστον, η Αλέκα Παπαρήγα κάποτε (κάποτε!) δούλευε ιδιωτική υπάλληλος.

Αυτός λοιπόν ο «γκρίζος» άνθρωπος, μαζί με τους ανάλογους κυρίους Γόντικα, Μαΐλη, Μαρίνο και λοιπούς (Σπύρος Χαλβατζής εκτός Κεντρικής Επιτροπής!) ταιριάζει γάντι στο «γκρίζο» ΚΚΕ. Ανεβαίνοντας τόσα χρόνια σκαλί σκαλί όλα τα κομματικά αξιώματα, ο σ. Κουτσούμπας έχει δώσει όλα τα εχέγγυα ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στο «τιμημένο ΚΚΕ». Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα συνεχίσουν να γιορτάζουν τον εμφύλιο πόλεμο, να υποστηρίζουν τη Βόρεια Κορέα, να κλείνουν κατά το δοκούν λιμάνια - δρόμους - πανεπιστήμια (τα τελευταία όχι μόνοι τους, για να λέμε του στραβού το δίκιο), να απολύουν εργαζόμενους από τα κομματικά μίντια ενώ ταυτόχρονα θα καταγγέλλουν τις απολύσεις στην υπόλοιπη κοινωνία, να συνεχίζουν την παλινόρθωση του Στάλιν και του Ζαχαριάδη, να κάνουν τα φεστιβάλ τους όπου θα απαγγέλλουν «τα παιδιά της ΚΝΕ που λένε στη ζωή το μέγα ναι» του σ. Γιάννη Ρίτσου, να δοξάζουν τα γκουλάγκ, να μιλάνε αυτή την ιδιότυπη γλώσσα με τους πάμπολλους -ισμούς και τις ρώσικες λέξεις, να διευθύνουν και να νέμονται τις κομματικές επιχειρήσεις, τις συνδρομές και τις δωρεές των γέρων, να τηρούν την απόλυτη μυστικοπάθεια της πιο κλειστής θρησκευτικής αίρεσης. (Σκεφτείτε μόνο ότι κρατούσαν σαν εφτασφράγιστο μυστικό την αλλαγή του Γραμματέα και το όνομά του).

Μόνοι, αμόλυντοι, ανόθευτοι, αυθεντικοί κομμουνιστές παλαιάς κοπής. Μοναδικοί σε όλον τον κόσμο, όπως οι πιο φανατικοί χριστιανοί. Οι απόλυτοι γνώστες της απόλυτης αλήθειας, οι εθνομπολσεβίκοι αυτοί της Ελλάδας. Εκτός πραγματικότητας, σε αιώνια συμμαχία με τον εαυτό τους, ενώ η ζωή θα διαβαίνει από μπροστά τους. Και ευτυχώς, ένα κέντρο διερχομένων όπου κανένας που να αναπτύσσει δική του σκέψη δεν αντέχει να μείνει, πράγμα που εξηγεί τη στασιμότητά τους. Χρειάστηκαν 22 χρόνια στη σ. Παπαρήγα για να ξαναφέρει με ασφάλεια το ΚΚΕ από το 4,5% στο 4,5%. Ο σ. Κουτσούμπας πόσο θα χρειαστεί για να το κάνει;

d.fyssas@gmail.com