Η Ώρα Αποφάσεων σχολιάζει τις «καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης στον Τομέα της Υγείας και τις επιπτώσεις στο Κοινωνικό Κράτος» ως εξής:
Οι προτεινόμενες διοικητικές δομές και διαδικασίες για τη σχέση της κεντρικής διοίκησης του Υπουργείου Υγείας με τον ΕΟΠΥΥ, όπως διατυπώνονται στο υπό κατάρτιση Προεδρικό Διάταγμα για τον οργανισμό του Υπουργείου, δεν αποδεικνύουν μόνον ότι ο παλαιοκομματισμός και το πελατειακό κράτος «καλά κρατούν», αλλά επιβεβαιώνουν επίσης ότι οι ορθολογικές και δίκαιες πολιτικές χρηματοδότησης και ελέγχου των δαπανών στο κοινωνικό κράτος δέχονται ένα καταστροφικό χτύπημα.
Είναι προφανές ότι επαναλαμβάνεται η διένεξη για διανομή της εξουσίας μεταξύ του Υπουργού και του Αναπληρωτή του. Διένεξη για μια αρμοδιότητα την οποία σε ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος δεν έπρεπε καν να ασκούν. Διότι ο ΕΟΠΥΥ, ως αγοραστής υπηρεσιών υγείας, ένας καθολικός ασφαλιστικός φορέας δηλαδή, έπρεπε να είναι ανεξάρτητος ή να εποπτεύεται από το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η διοικητική στρέβλωση του τύπου «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει». Οι Φορείς Υγείας του Δημοσίου (ΕΣΥ) και οι ιδιώτες ως «παραγωγοί» δεν πρέπει, μέσω «του υπουργείου τους», να ελέγχουν και να καθορίζουν την αγορά υπηρεσιών που προσφέρουν.
Κάθε μεταφορά αρμοδιοτήτων, αύξηση του διοικητικού ελέγχου και μεταφορά πόρων στην κεντρική διοίκηση, δημιουργεί ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά εμπόδια, νέες στρεβλώσεις και οπισθοδρόμηση στην πελατειακή και σπάταλη λογική της λειτουργίας του ΙΚΑ.
Η δομή του ΕΟΠΥΥ έπρεπε να είναι προσωρινή, όσο υπήρχαν περισσότερα ασφαλιστικά ταμεία συντάξεων και περίθαλψης. Μετά την ίδρυση και λειτουργία του ΕΦΚΑ επιβάλλεται να αλλάξει. Οι εισφορές περίθαλψης πρέπει πρωτογενώς να εισπράττονται από τον ΕΟΠΥΥ, ώστε και ο ΕΦΚΑ να εξυγιανθεί, ξεκαθαρίζοντας ποιες πράγματι είναι εισφορές των συντάξεων. Ο ΕΟΠΠΥ θα πρέπει να μετατραπεί σε αυτοτελή ασφαλιστικό φορέα περίθαλψης, στοχεύοντας στην αγορά ποιοτικών και, κατά το δυνατόν, φθηνών υπηρεσιών. Μια σοβαρή αναλογιστική μελέτη πρέπει να εισηγηθεί αν τη χώρα και τον πολίτη συμφέρει η κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για την υγεία και η αντικατάσταση των πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό και τη φορολόγηση.
Η αποδιάρθρωση του ΕΟΠΥΥ δεν είναι, ωστόσο, το μοναδικό ζήτημα. Το ηγετικό δίδυμο του Υπουργείου Υγείας έχει ήδη πλήξει τις προοπτικές ανάπτυξης των υπηρεσιών με ασύγγνωστες αποφάσεις και ενέργειες για τα δημόσια οικονομικά του τομέα.
Πάγωσε τη διαδικασία κοστολογήσεων των ιατρικών πράξεων και των νοσηλίων (ΚΕΝ). Περιορίστηκε σε ελάχιστες μόνον τιμολογήσεις που είχαν ρουσφετολογικά κίνητρα ή χαρακτήρα εντυπωσιασμού χωρίς αντίκρισμα. Το 2017, περίπου 3.400 από τις 3.600 εργαστηριακές πράξεις είναι εντελώς ακοστολόγητες ή έχουν τιμές του 1991! Τα νοσήλια κοστολογήθηκαν μόνον μία φορά το 2011 με βάση τη στατιστική του 2010, ενώ σε όλα τα κράτη που εφαρμόζεται το σύστημα των ΚΕΝ αναθεωρούνται τουλάχιστον κατ’ έτος. Είναι αυτονόητο ότι χωρίς τα πραγματικά κόστη είναι τίποτε δεν ελέγχεται, ούτε εξορθολογίζεται.
Για την εξυπηρέτηση πελατειακών αναγκών άφησαν ανεξέλεγκτη τη διαδικασία καθορισμού των ανασφάλιστων που δικαιούνται πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ουσιαστικά ισχύει ο αυτοπροσδιορισμός. Έτσι, κατηγορίες ανθρώπων όπως εισοδηματίες από μεγάλη ακίνητη περιουσία ή μερίσματα, απασχολούμενοι σε μαύρη εργασία ακόμη και με ιδιωτικές ασφαλίσεις, Έλληνες συνταξιούχοι από εργασία στο εξωτερικό, ενήλικες αλλοδαποί που δηλώνονται ως προστατευόμενα μέλη εκμεταλλεύονται το δικαίωμα των πραγματικά απόρων σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Επιπλέον, η ανεξέλεγκτη απονομή του δικαιώματος δημιουργεί ισχυρό κίνητρο εισφοροαποφυγής. Οι επιβαρύνσεις του ΕΣΥ και των συνεπών φορολογουμένων είναι ανυπολόγιστες.
Οι προμήθειες όλων των μονάδων δημόσιας υγείας συγκεντρώθηκαν πλήρως στην κεντρική δομή και βρίσκονται υπό την υπουργική ευθύνη του κ. Πολάκη. Ακόμα και για έναν καρδιογράφο, απαιτείται εμπλοκή και απόφαση του Υπουργού! Τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού Νόμου καταργήθηκαν οι προηγούμενες δομές, αλλά δεν αντικαταστάθηκαν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα Νοσοκομεία να υλοποιούν μερικώς το πρόγραμμα προμηθειών του 2015, ενώ τον Νοέμβριο του 2017 δεν έχουν καταρτιστεί καν τα προγράμματα του 2016. Προφανώς όλο το ΕΣΥ λειτουργεί με μικροπρομήθειες ή πρόχειρους διαγωνισμούς. Έτσι οι προμηθευτές αποζημιώνονται περιστασιακά χωρίς μακροχρόνιες συμβάσεις και οι ελλείψεις εξοπλισμών ή υπηρεσιών είναι σημαντικές.
Οι οριζόντιες επιστροφές εισπράξεων κάθε μορφής (rebate, claw-back) είναι εξοντωτικές για τις τυπικές και υγιείς επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα της υγείας, ενώ δεν επηρεάζουν τα μεγαθήρια της αγοράς και όσους έχουν συμπεριφορές προκλητής ζήτησης.
Είναι προφανές ότι τίποτε δεν αναμένουμε από τη διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, παρά μόνον να φύγουν. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι.
Η Ώρα Αποφάσεων πιστεύει ότι ο τομέας της Υγείας χρειάζεται ένα συνεκτικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που θα διασφαλίζει την προστασία των αδύναμων, θα είναι ανθρώπινα ευαίσθητο, αξιοκρατικό και αποτελεσματικό. Δεν χρειάζονται επιπλέον πόροι, αλλά αποτελεσματικότητα και μείωση των προκλητικών δαπανών.
Οι στρεβλώσεις που επισημάναμε θα μπορούσαν να αναταχθούν αν υπάρξει προοδευτική πολιτική βούληση. Με την επανασύσταση των φορέων κοστολόγησης και την αξιοκρατική στελέχωση με ειδικούς Με την αποκέντρωση της διαδικασίας των προμηθειών στα Νοσοκομεία με μία μόνο έγκριση σκοπιμότητας από την Υγειονομική Περιφέρεια. Με τον έλεγχο της πραγματικής εισοδηματικής και περιουσιακής κατάστασης των ανασφάλιστων. Τέλος, με τον περιορισμό των δαπανών μέσω κάθετων επιλογών απόρριψης κακών ή περιττών πρακτικών.
3°
