Στην τελευταία σύνοδο των G20 που έγινε στη Μόσχα στα μέσα Φεβρουαρίου 2013, υπουργοί οικονομικών των χωρών της ΕΕ που συμμετείχαν (Γαλλία, Γερμανία και Μεγάλη Βρετάνια) επανέφεραν το θέμα της μεταφοράς κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων από τη μητρική χώρα της επιχείρησης σε χώρες με μικρή ή μηδενική φορολογία. Η πρότασή τους αυτή για διεθνή συνεργασία για την αναθεώρηση των κανόνων του εμπορίου και των συμφωνιών μη διπλής φορολόγησης υποστηρίχθηκε από τη ρωσική προεδρία της συνόδου και από τον ΟΟΣΑ, οργανισμό που παραδοσιακά προωθεί την ελευθερία στις διεθνείς αγορές.
Η πρακτική αυτή της μεταφοράς κέρδους μέσω τριγωνικών συναλλαγών προς και από τέτοιες χώρες με μικρή φορολόγηση αποστερεί τα κράτη από τα αναγκαία φορολογικά έσοδα για τη παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και μοιραία αυξάνει τη φορολογική πίεση στους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλοιώνει τον ανταγωνισμό και αυξάνει τιμές προϊόντων και υπηρεσιών. Είναι χαρακτηριστικό το ότι το 2010 οι βρετανικές Παρθένοι Νήσοι ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος επενδυτής στην Κίνα ή ότι η εταιρεία Starbucks πιεζόμενη υποσχέθηκε να καταβάλει εθελοντικά αναδρομικούς φόρους στη Μεγάλη Βρετανία γιατί, παρά τα πολλά δισεκατομμύρια τζίρου της, έχει πληρώσει μόλις 14 εκ. δολάρια φόρο από το 1998.
Μέσα στο οικονομικό κλίμα των τελευταίων ετών η εξάλειψη της στρέβλωσης αυτής παίρνει το χαρακτήρα του επείγοντος. Άρα και η ολοκλήρωση της ΕΕ σε θέματα ενιαίας φορολογίας, τραπεζικών κανόνων και εμπορίου πρέπει να επιταχυνθεί. Η αντιμετώπιση του θέματος πρέπει να γίνει συλλογικά με τρόπο θεσμικό μέσα από τα όργανα της ΕΕ, γιατί η κατά περίπτωση αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων εντός της ευρωζώνης είναι εύκολο να ειδωθεί ως μη φιλική πίεση που εξυπηρετεί όσους θίγονται και έχουν τη δύναμη να την επιβάλουν.
Ταυτόχρονα, μέχρι να καμφθούν οι επιφυλάξεις και άλλων μεγάλων χωρών του πλανήτη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, και να υπάρξουν οι διεθνείς συμφωνίες που θα απαλείψουν τη δυνατότητα μεταφοράς κέρδους, η ύπαρξη ζωνών ιδιαίτερου φορολογικού καθεστώτος εντός της ευρωζώνης θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί από τη ΕΕ για λόγους διεθνούς ανταγωνισμού ή και στοχευμένης στήριξης συγκεκριμένων (και κατάλληλων) περιοχών. Σαφώς τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να αφορούν σε εκτός ευρωζώνης συναλλαγές ή transit συναρμολόγηση και διακίνηση προϊόντων. Σε αυτά τα πλαίσια η Κύπρος, αλλά και ο δικός μας νομός Θεσσαλονίκης ανάμεσα σε άλλες περιοχές, μπορούν να προσελκύσουν εμπορικά και μεταποιητικά παραρτήματα σοβαρών εταιρειών λόγω γεωγραφικής θέσης εγγύτητας σε ανερχόμενες νέες αγορές, αλλά και γιατί διαθέτουν τις αναγκαίες υποδομές και το κατάλληλο υποστηρικτικό γνωστικό δυναμικό και πολιτιστικό υπόβαθρο.
* O Όθων Στάχτιαρης είναι επιχειρηματίας, μέλος της επιτροπής πρωτοβουλίας της Δυναμικής Ελλάδας.
4°
