Τα προξενιά με τον ΣΥΡΙΖΑ

Οι προξενητές ανάμεσα στην κεντροαριστερά και στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πληθύνει τελευταία. Νέες εφημερίδες κυκλοφορούν υποστηρίζοντας την προοπτική της συνεργασίας των δύο χώρων. Διανοούμενοι, με δημόσιες παρεμβάσεις τους, προβάλουν την ανάγκη της συνεργασίας αυτής.

Ορισμένοι υποψήφιοι ηγέτες του υπό ίδρυση νέου φορέα της κεντροαριστεράς εξισώνουν τη Νέα Δημοκρατία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποφεύγουν να αναδείξουν τις ουσιώδεις διαφορές που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά από την κυβέρνηση Τσίπρα και αναβιώνουν αντιδεξιά συμπλέγματα. Με αυτή την τακτική συγκαλύπτουν τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ για την πορεία της χώρας.

Ο Γιάννης Ραγκούσης σε ερώτημα στο τηλεοπτικό ντιμπέιτ, που οργάνωσε το κανάλι Action 24, για το τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση που η Νέα Δημοκρατία έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές χωρίς αυτοδυναμία, απάντησε ότι τότε θα πρέπει να παραιτηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης!

Σημαντικός και επίμονος υποστηρικτής της συνεργασίας της κεντροαριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καθηγητής Νίκος Μουζέλης. Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων είπε μεταξύ άλλων:

“Μια συνεργασία κεντροαριστεράς με τη ριζοσπαστική αριστερά θα ωφελήσει και τις δύο παρατάξεις. Θα έκανε πιο εύκολη την απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από τους ΑΝΕΛ. Συγχρόνως θα βοηθούσε την κεντροαριστερά να αποφύγει την καθοδική πορεία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, ανεξάρτητα του ποιος άρχισε το χτίσιμο του αδιαπέραστου τείχους μεταξύ των δύο «στρατοπέδων», η συνεχιζόμενη δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από την κεντροαριστερά, πέρα από όλα τα άλλα, υπονομεύει το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, αφού θεωρεί ως «μίασμα» έναν από τους δύο βασικούς πόλους του κομματικού συστήματος.”

Η απάντηση στον Νίκο Μουζέλη ήρθε σχεδόν αμέσως από τον Αλέξη Τσίπρα. Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών  είπε για τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ:

“Η συνεργασία μας με τους ΑΝ.ΕΛΛ., το έχω ξαναπεί, βασίζεται σε συγκεκριμένες συγκλίσεις πάνω σε συγκεκριμένους στόχους. Και από την άποψη αυτή μόνο μιας χρήσεως δεν είναι. Βεβαίως και έχουμε διαφορές. Αυτό δεν κρύβεται και δεν το κρύβουμε. Αλλά ο υπερτονισμός αυτών των διαφορών και η συστηματικά συκοφαντική αντιμετώπιση των ΑΝ.ΕΛΛ. από τους αντιπάλους της κυβέρνησης δεν αποβλέπει φυσικά στην προστασία μας από κακές παρέες. Όλοι ξέρουν πού αποβλέπει. Και όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει πόσο σημαντική είναι για τη σταθερότητα στη χώρα αλλά και για την πορεία προς τα μπρος αυτή που ονομάσατε «παράταιρη συμμαχία».”

Υπάρχουν αρκετοί στον χώρο της κεντροαριστεράς που φτιάχνουν έναν ΣΥΡΙΖΑ της φαντασίας τους. Έναν ΣΥΡΙΖΑ που ικανοποιεί τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους, έναν ΣΥΡΙΖΑ που έχει εγκαταλείψει τον ριζοσπαστισμό και έχει κάνει στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ τους διαψεύδει καθημερινά, όπως ο Τσίπρας διέψευσε τις αυταπάτες του Μουζέλη για τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει από καιρό τον ριζοσπαστισμό όχι για να γίνει σοσιαλδημοκρατικός, αλλά για μεταλλαχθεί σε ένα τυχοδιωκτικό σχήμα με αποκλειστικό σκοπό τη διατήρηση της εξουσίας. Για αυτόν τον σκοπό και με κριτήριο τη διαχείριση όσων ψεμάτων είχε διακινήσει μπήκαμε στην περιπέτεια του 2015 και θα πληρώνουμε το κόστος για χρόνια.

Για την διατήρηση της εξουσίας διάλεξαν να συμμαχήσουν με τους ΑΝΕΛ, γιατί είναι ο πιο βολικός συνεταίρος, έχοντας ακριβώς τον ίδιο σκοπό: την διατήρηση της εξουσίας με κάθε μέσο. Μέχρι την ψήφιση του δικού τους μνημονίου υποτίθεται ότι τους ένωνε η αντίθεσή τους στο μνημόνιο. Αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για μια καλοστημένη παράσταση και είναι αξιοσημείωτο το πώς έγιναν και οι δυο τους ταυτοχρόνως μνημονιακοί από σούπερ αντιμνημονιακοί.

Το κόστος του τυχοδιωκτισμού το πληρώνουμε με τη χαμένη ανάπτυξη και τους πρόσθετους φόρους. Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνει περισσότερη ζημιά με την προσπάθειά του να αποδείξει ότι δεν έχει συμβιβαστεί πλήρως. Ψηφίζει ορισμένα δήθεν αριστερά μέτρα -όπως η επαναφορά του ασύλου- και δείχνει μεγάλη ανοχή απέναντι σε συνεχείς πράξεις βίας.

Η ενίσχυση του πελατειακού συστήματος, η προστασία των αντιπαραγωγικών δομών του δημοσίου, η προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ, οι μεθοδεύσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης, η υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης είναι μόνο μερικά δείγματα της πολιτικής της κυβέρνησης τα οποία αποδεικνύουν ότι δεν έχει υπάρξει καμιά στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία.

Ποιος μπορεί να θεωρεί ότι η ανάδειξη των παραπάνω αποτελεί “δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ”; Μόνο όποιος έχει αντικαταστήσει την πραγματικότητα με την επινόηση του ΣΥΡΙΖΑ των ονείρων του.