Το παρασκήνιο του debate

Όταν ο Γιώργος Κουβαράς έριξε την ιδέα να κάνουμε στο Action 24 ένα ντιμπέιτ των υποψήφιων για την ηγεσία της Kεντροαριστεράς, δεν βρήκε καμία ανταπόκριση στην ομάδα. Στην πραγματικότητα ήταν ο μόνος που το πίστευε, οι άλλοι θεωρούσαμε ότι δεν θα γίνει όπως δεν έγινε και πριν από την εκλογή ηγεσίας στη ΝΔ. Λέγαμε πως θα επαναληφθεί το ίδιο πάνω-κάτω σκηνικό: Η Φώφη Γεννηματά θα απαντήσει αρνητικά (όπως συνέβαινε με τον Ευ. Μεϊμαράκη) και μετά θα απορρίψουν την πρόταση (όπως έκανε ο Απ. Τζιτζικώστας) όλα τα δημοσκοπικά φαβορί (Θεοδωράκης, Καμίνης, Ανδρουλάκης) με την επίκληση της αποχής της προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Έτσι κι αλλιώς, τεχνικά δεν μπορούσε να γίνει ντιμπέιτ με δέκα υποψηφίους και γι’ αυτό αποφασίστηκε να κληθούν μόνο όσοι βρίσκονται στη δημόσια ζωή μετά από εκλογική διαδικασία.

Τελικά, αποδείχτηκε πως ο Κουβαράς είχε δίκιο και οι υπόλοιποι άδικο: Παρά την άρνηση της Φ. Γεννηματά που θα συμμετάσχει μόνο στα ντιμπέιτ που θα διοργανώσει η επιτροπή Αλιβιζάτου, ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης, ο επικεφαλής του Ποταμιού Στ. Θεοδωράκης, ο ευρωβουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ν. Ανδρουλάκης, ο βουλευτής και πρώην υπουργός Γ. Μανιάτης και ο πρώην υπουργός Γ. Ραγκούσης αποδέχτηκαν την πρόσκληση. Το ίδιο συνέβη και με τον Οδ. Κωνσταντινόπουλο ο οποίος δεν μπόρεσε να έρθει για λόγους υγείας.

Όχι μόνο δέχτηκαν να συμμετάσχουν αλλά συγκατατέθηκαν και στους κανόνες του ντιμπέιτ τους οποίους έμαθαν με ένα e mail χωρίς να φέρουν την παραμικρή αντίρρηση και χωρίς να κάνουν οποιαδήποτε αντιπρόταση. Κανείς δεν προσπάθησε να μάθει από πριν πιθανές ερωτήσεις και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε πριν ή μετά για το χρονόμετρο που οριοθετούσε τη διάρκεια των απαντήσεών τους.

Τη μέρα του γυρίσματος ήρθαν στην ώρα τους, παρακολούθησαν υπομονετικά την κλήρωση που έγινε μπροστά τους για τη σειρά με την οποία θα μιλούσαν, συζητούσαν μεταξύ τους σε εξαιρετικό κλίμα, έκαναν χιούμορ και δεν εξέπεμπαν κανενός είδους ανταγωνιστική διάθεση. Στα διαλείμματα του ντιμπέιτ αρκετές φορές σχολίαζαν καλοπροαίρετα ο ένας την απάντηση του άλλου, όσοι είχαν ιδιαίτερη οικειότητα μεταξύ τους, όπως ο Θεοδωράκης με τον Ανδρουλάκη, αντάλλασσαν και αυστηρές παρατηρήσεις, μετά από δυόμισι περίπου ώρες έφυγαν όλοι ευχαριστημένοι, όχι απλώς γιατί (όπως τους είπε ο Γιάννης Πολίτης) δεν έχασε κανείς αλλά κυρίως γιατί καταλάβαιναν ότι το επίπεδο της συζήτησης (ηπιότητα και ποιότητα) αναδείκνυε τη σημασία της επιτυχίας του εγχειρήματος για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς και ενθάρρυνε τη συμμετοχή στη διαδικασία που θα είναι και το καθοριστικό στοιχείο για την επόμενη μέρα της εκλογής από τη βάση.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα αντιλόγου και επιστροφής στο ίδιο και το ίδιο θέμα, πολλά και σημαντικά δεν απαντήθηκαν:

-Δεν έγινε κατανοητό πώς θα ενοποιηθεί ιδεολογικά-αξιακά ο χώρος όταν στην ψηφοφορία για την νομική αναγνώριση  της ταυτότητας φύλου στη Βουλή κινήθηκαν διαφορετικά το Ποτάμι και η Δημοκρατική Συμπαράταξη που διχάστηκε.

-Δεν διευκρινίστηκε πώς θα συγκροτηθεί ενιαίος πολυτασικός φορέας αν το ΠΑΣΟΚ αποφασίσει να μη διαλυθεί.

-Δεν εξηγήθηκε πώς η νέα κεντροαριστερά θα σηκώσει το πολιτικό κόστος να μείνει στην αντιπολίτευση μετά τις εκλογές αν δεν συγκροτείται κυβέρνηση και η χώρα οδηγείται σε δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική.

-Δεν αποσαφηνίστηκε πώς θα αποφευχθούν οι φυγόκεντρες τάσεις μετά την εκλογή ηγεσίας αν κάποιοι από τους ηττημένους διαφωνούν ριζικά με στρατηγικές επιλογές του νικητή.

Αρκετά και σημαντικά έμειναν μετέωρα αλλά κάτι καταδείχθηκε με πολύ καθαρό τρόπο: Όσοι πήραν μέρος στο ντιμπέιτ είναι απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο, δεν έχουν plan b και μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.

Δεν είναι όλα αλλά δεν είναι λίγα.