Μαυρωτάς: «Υπάρχουν πολιτικοί που δηλώνουν "προοδευτικοί" μέχρι να χτυπήσει η καμπάνα…»

Τη σημασία της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου ως δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, παρουσίασε στη Βουλή ο Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου και βουλευτής Αττικής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς, κατά τη συζήτηση του σχετικού σχεδίου νόμου.

Τόνισε ότι με το εν λόγω νομοθέτημα δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα συμπολιτών μας να αποφύγουν την περιθωριοποίηση, την ταπείνωση, τον στιγματισμό, τον αποκλεισμό, επειδή άλλο λένε τα χαρτιά τους και άλλο αισθάνονται οι ίδιοι, έτσι θα βελτιωθεί η επαγγελματική, εκπαιδευτική και κοινωνική τους ένταξη.

Επεσήμανε τον φαύλο κύκλο που αφήνει τα trans άτομα να ζουν στο περιθώριο και να χάνουν ευκαιρίες διότι η πολιτεία δεν τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν τα κατάλληλα «χαρτιά».

Ανέφερε πως αυτήν την εβδομάδα στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης της οποίας ο βουλευτής του Ποταμιού είναι μέλος, θα τεθεί το ψήφισμα για την εξάλειψη των διακρίσεων απέναντι στα intersex άτομα (διαφυλικά/μεσόφυλα), κάτι το οποίο θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη στο παρόν νομοσχέδιο με την ύπαρξη της δυνατότητας κενής ή τρίτης καταχώρησης πέραν του διπόλου (άνδρας-γυναίκα).

Παραθέτοντας το παράδειγμα του Βρετανού Άλαν Τιούρινγκ, ο οποίος είναι γνωστός ως πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών αλλά και ένας από τους αφανείς πρωταγωνιστές της νίκης των συμμάχων στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, σχολίασε ότι τότε θεωρείτο «άρρωστος» και μάλιστα του είχαν επιβάλλει ορμονοθεραπεία ενώ τελικά αυτοκτόνησε μόλις στα 42 του χρόνια.

Σχετικά με τις αντιρρήσεις κάποιων ότι το θέμα της ταυτότητας φύλου θα τινάξει στον αέρα τις αθλητικές διοργανώσεις, ο κ. Μαυρωτάς σημείωσε ότι το αθλητικό κίνημα είναι πιο μπροστά και ήδη από τον Νοέμβριο του 2015 η ΔΟΕ έχει βγάλει συγκεκριμένη οδηγία για trans αθλητές και αθλήτριες ώστε να μην υπάρχει αθέμιτο πλεονέκτημα στην τέλεση των αγώνων.

Συνεχίζοντας αναφέρθηκε σε μία συζήτηση που είχε πρόσφατα όταν κάποιος του είπε: «Και συ ρε Μαυρωτά, θα το ψηφίσεις; Εσύ που έχεις σηκώσει την ελληνική σημαία;», σε αυτό η απάντησή του ήταν ότι: «Για αυτό ακριβώς θα το ψηφίσω! Όταν σήκωνα την ελληνική σημαία, το έκανα για όλους τους Έλληνες και όχι για όλους τους Έλληνες, εκτός από τους trans, ή εκτός από τους Ρομά, ή εκτός από τους καθολικούς και μουσουλμάνους…».

Σχολίασε ως σεβαστές τις παρεμβάσεις των φορέων όπως η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων και η Εκκλησία της Ελλάδας. Στεκόμενος περαιτέρω στην παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου και τα λεγόμενα περί ωρολογιακής βόμβας στα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας, υποστήριξε ότι η ελληνική οικογένεια δεν κινδυνεύει από το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια μιας μερίδας συνανθρώπων μας. Συμπλήρωσε ότι σε ένα κοσμικό κράτος, τα θρησκευτικά δόγματα δεν μπορεί να είναι πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ είπε ότι δεν είναι κακό να διαφωνούν ενίοτε Πολιτεία και Εκκλησία αρκεί αυτό να γίνεται στο πλαίσιο ενός γόνιμου διαλόγου.

Ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού αναφέρθηκε και στις απουσίες και στην αλλαγή στάσης από ορισμένους πολιτικούς οι οποίοι όπως χαρακτηριστικά σημείωσε «Είναι προοδευτικοί μέχρι να κτυπήσει η καμπάνα».

Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του, αναφέρθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ που ξαφνικά «αγάπησε» τους φιλελεύθερους. Τόνισε ότι οι φιλελεύθεροι βλέπουν το ανθρώπινο δικαίωμα εκεί που οι συντηρητικοί βλέπουν την κοινωνική απειλή, και απευθυνόμενος πάλι στην πτέρυγα της κυβερνητικής πλειοψηφίας, συνέχισε πως οι φιλελεύθεροι βλέπουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις ίσες ευκαιρίες εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει μόνο κράτος και ημέτερους, για αυτό όπως είπε: «Δεν μπορεί να υπάρχει φιλελευθερισμός α λα καρτ».

Κλείνοντας, διαπίστωσε ότι η ελληνική κοινωνία είναι συντηρητική και δυστυχώς μια κοινωνία στην οποία τα συνθήματα κερδίζουν τα επιχειρήματα, ο λαϊκισμός κερδίζει τον ορθολογισμό και τα στερεότυπα κερδίζουν τα δικαιώματα, αλλά η δημοκρατία όπως ισχυρίστηκε στηρίζεται στις πλειοψηφίες για να προστατεύονται και τα δικαιώματα των μειοψηφιών. Τέλος έκρινε πως σήμερα η διαχωριστική γραμμή μεταξύ προόδου και συντήρησης είναι οι έννοιες του ανοικτού- εξωστρεφούς εναντίον του κλειστού-φοβικού και αυτή η διαχωριστική γραμμή διατρέχει οριζόντια όλους τους πολιτικούς χώρους.