Το επίμαχο νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών υποχρεώνει τις εταιρίες που διαμεσολαβούν μεταξύ επιβατών-πελατών και επαγγελματιών οδηγών, είτε τηλεφωνικά είτε μέσω ιντερνετικών πλατφόρμων τύπου Taxibeat, να μετατραπούν σε εταιρίες παροχής υπηρεσιών μεταφοράς, να «κλειδώσουν» τους οδηγούς ως υπαλλήλους τους για τουλάχιστον 3 χρόνια, αχρηστεύοντας στην πράξη την αξιολόγηση που κάνουν οι επιβάτες και την επιβράβευση που λαμβάνουν οι οδηγοί αν οι επιβάτες είναι ικανοποιημένοι.
Ας βάλουμε τα πράγματα όμως στη σειρά:
Πρώτον, η συζήτηση δεν αφορά μόνο το Taxibeat. Δεν μιλάμε μόνο για μία-δύο εταιρίες που καθιερώθηκαν στις αθηναϊκές μεταφορές. Μιλάμε για έναν ολόκληρο κλάδο μίσθωσης οχημάτων ο οποίος και ανοιχτός είναι, και προϋπάρχει, και ζωτικός για τις ανάγκες της χώρας μας που βασίζει τα έσοδά της στην εκτεταμένη αλυσίδα του τουρισμού των εκατομμυρίων επισκεπτών κάθε χρόνο, που τριπλασιάζουν τον πληθυσμό της χώρας για τους καλοκαιρινούς μήνες. Εταιρίες που συνεργάζονται με ξενοδοχεία, σε νησιά και τουριστικούς προορισμούς, βασίζονται στη δουλειά καλών επαγγελματιών οδηγών.
Δεύτερον, η σύγκριση με την περίπτωση του Uber είναι άστοχη, για να μην πούμε εκ του πονηρού. Αρχικά, η αγορά του Uber στην Ελλάδα είναι αμελητέα. Έπειτα, η περίπτωση Uber αναφέρεται σε ένα τελείως άλλο μοντέλο υπηρεσιών μεταφοράς, στο οποίο αυτές προσφέρονται από απλούς ιδιώτες και όχι επαγγελματίες οδηγούς, σε πολύ χαμηλές τιμές και με πολύ χαλαρούς κανόνες γύρω από ζητήματα ασφάλειας επιβατών και οδηγών. To Uber λοιπόν πράγματι εγείρει ένα ολόκληρο ντιμπέιτ γύρω από την επιχειρηματικότητα τέτοιου τύπου – βλ. “sharing economy” – αλλά με ασφάλεια μπορούμε να πούμε ότι το επικείμενο νομοσχέδιο δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με αυτό.
Για εμάς δεν αποτελεί κριτήριο ούτε να βρούμε πατήματα υπέρ της «ελεύθερης» - που τελικά είναι χύμα - αγοράς ούτε να στηρίξουμε τον πανικό απέναντι στις αλλαγές που φέρνουν οι νέες τεχνολογίες (σαν σύγχρονοι λουδίτες). Τα κριτήριά μας είναι σταθερά η ελευθερία των καταναλωτών να μπορούν να επιλέγουν πού θα ξοδέψουν τα λεφτά τους, η στήριξη των εργαζομένων που θέλουν να εργάζονται και να αμείβονται αξιοκρατικά έχοντες ευκαιρίες και δυνατότητες να διαφοροποιήσουν το προϊόν της δουλειάς τους, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην ασφάλιση και τις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Στην περίπτωση λοιπόν του Uber, θα μιλούσαμε για διαφαινόμενη αποτυχία ενός πλήρους μοντέλου επιχειρηματικότητας – και πάλι βέβαια είναι υπό συζήτηση. Στην περίπτωση όμως της κατάργησης του κάθε Taxibeat στην Ελλάδα, έχουμε να κάνουμε με ωμό πολιτικό κυνισμό που στρέφεται εναντία σε εργαζομένους, καταναλωτές και τη χώρα συνολικά, με αντάλλαγμα περισσότερες ψήφους και τίποτα άλλο.
Έτσι λοιπόν, το επικείμενο νομοσχέδιο αποτελεί μία αντιμεταρρύθμιση διότι κλείνει ξανά μία αγορά που καλώς άνοιξε, που δυσκολεύει και περιορίζει τους καταναλωτές, που θα μειώσει τα έσοδα του κράτους και θα υποβαθμίσει το τουριστικό προϊόν της χώρας.
Περισσότερο από όλα όμως, διώκεται μία προσπάθεια, αυτή του Taxibeat, που κατάφερε να καθιερωθεί στην Ελλάδα ένα νέο μοντέλο στο χώρο των μεταφορών. Ένα ήπιο μοντέλο επιχειρηματικότητας που εφαρμόστηκε με απόλυτο σεβασμό στη νομοθεσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων και το οποίο ενδυναμώνει τον καταναλωτή στην ελευθερία των επιλογών του, στην ύπαρξη ποιοτικότερων και ανταγωνιστικότερων υπηρεσιών αγοράς, καθώς και τον εργαζόμενο που θέλει να κερδίσει μέσα από τη δουλειά του. Και αυτό πραγματοποιήθηκε από Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι κατάφεραν με όρεξη και ικανότητες να μεγαλώσουν την εταιρία τους, να τη βγάλουν έξω απ’ τα σύνορα και να πετύχουν στις αγορές του κόσμου και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον επενδυτών-κολοσσών της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η Ελλάδα και οι Έλληνες στα καλύτερά τους σαν να λέμε, και εν καιρώ κρίσης και διάχυτης μιζέριας.
Πρέπει να δείξουμε ότι και οι Έλληνες καταναλωτές έχουν φωνή και θέλουν να κρατήσουν στην αγορά το κάθε Taxibeat, και την κάθε εταιρία που λειτουργεί με επαγγελματισμό. Θα ήθελα και πέρα από τη διαδικτυακή συλλογή υπογραφών, να δω και καταναλωτές να διαμαρτύρονται σε όλους τους δυνατούς τόνους και τρόπους για την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου. Επίσης, θα ήθελα να δω επαγγελματίες οδηγούς οχημάτων να δηλώνουν δημόσια το αν έχουν ωφεληθεί ή όχι από τη συνεργασία τους με τις εν λόγω εταιρίες.
Τελικά, το Taxibeat έδειξε ότι μπορούμε να πετύχουμε κοινωνική και οικονομική πρόοδο, κυρίως χάρη στην τεχνολογία, και γι’ αυτό ενόχλησε τόσο πολύ όλους όσους θέλουν πολίτες και εργαζομένους με όλων των ειδών τις εξαρτήσεις και τις δεσμεύσεις.
*Η Χριστίνα Πατσιούρα είναι Αναλύτρια Αγορών Τεχνολογίας (Διαδίκτυο των Πραγμάτων, Έξυπνες Υπηρεσίες), διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Μέλος του Μπροστά
11°
