«Γιατί να μην κάνουν μπάνιο;» Με αυτά τα λόγια απάντησε ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτης Κουρουμπλής στο ερώτημα αν μπορούν οι κολυμβητές να κολυμπήσουν στις παραλίες που έχουν μολυνθεί από την πετρελαιοκηλίδα. Ο υπουργός με την απάντησή του είπε ένα καταφανές ψέμα. Μετά από μερικές ώρες το Υπουργείο Υγείας διέψευσε τον υπουργό Ναυτιλίας και απαγόρευσε την κολύμβηση στις συγκεκριμένες παραλίες.
Τι είναι αυτό που κάνει τον υπουργό να χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο ψέμα; Πώς μπορεί με τόση ευκολία να λέει ψέματα, όχι για ένα αμφισβητούμενο ζήτημα, αλλά για κάτι χειροπιαστό και αδιαμφισβήτητο;
Πολλοί πολιτικοί έχουν συνηθίσει τόσο το ψέμα, ώστε τους έχει γίνει δεύτερη φύση. Έχει γίνει το κύριο μέσο επικοινωνίας με τους πολίτες, ο τρόπος πολιτικής ανέλιξης και επιβίωσης.
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ γιατί διαφωνούσε με την ψήφιση των μνημονίων. Ο ίδιος δεν είχε κανένα πρόβλημα ως βουλευτής και υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζει και να εφαρμόζει μνημόνια. Στην ουσία ο αντιμνημονιακός Κουρουμπλής ήταν ολόκληρος ένα ψέμα. Η αντίθεση στο μνημόνιο ήταν ένα πρόσχημα για την εξασφάλιση της καρέκλας. Όταν αυτή για να συνεχίσει να υπάρχει χρειάστηκε μνημόνιο, ο Κουρουμπλής έγινε αμέσως μνημονιακός.
Ο Κουρουμπλής αποτελεί μία ακόμη προσωποποίηση του αντιμνημονιακού ψεύδους του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Τόση ένταση, τόση επιθετικότητα, τόση συκοφάντηση των αντιπάλων, τόση πρόκληση πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας, μόνο και μόνο για να γίνει δική τους η εξουσία.
Όμως όλο αυτό το ψέμα θα ήταν χωρίς αντίκρισμα αν δεν υπήρχαν πολίτες έτοιμοι να το πιστέψουν και να ταυτιστούν μαζί του. Γιατί το ψέμα δεν χρειάζεται μόνο πολιτικούς που το διακινούν, χρειάζεται και πολίτες που το καταναλώνουν. Μάλιστα η ταύτιση με τους ψεύτες συνεχίζεται και μετά την δραματική αποκάλυψη του ψέματος.
Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρίας Kapa research τέθηκε η ερώτηση «Εάν σήμερα γινόταν ξανά το ελληνικό δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, με το ίδιο ερώτημα, θα ψηφίζατε ό,τι και τότε ή θα αλλάζατε την ψήφο σας;» Από όσους ψήφισαν ΟΧΙ το 85% δηλώνει ότι θα ψήφιζε ξανά το ίδιο, ενώ ένα 10% δηλώνει ότι δεν θα ψήφιζε.
Στην ίδια δημοσκόπηση 16,6% δηλώνουν ότι αν είχαμε σήμερα εκλογές θα ψήφιζαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή είναι εντελώς απίθανο οι σημερινοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι περισσότεροι από όσους δηλώνουν τώρα ότι θα ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ είναι και ψηφοφόροι του ΟΧΙ, οι οποίοι δεν έχουν μετανοιώσει για την ψήφο τους.
Θα περίμενε κανείς οι ψηφοφόροι του ΟΧΙ που επιμένουν στην ορθότητα της ψήφου τους να έχουν μετακινηθεί σε σχηματισμούς όπως η Λαϊκή Ενότητα και η Πλεύση Ελευθερίας, οι οποίοι εκφράζουν την αντίθεση στα μνημόνια. Επίσης, εφόσον θεωρούν σωστό το ΟΧΙ θα έπρεπε να είναι θυμωμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που αντέστρεψαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και το ΟΧΙ το έκαναν ΝΑΙ.
Όμως οι ψηφοφόροι αυτοί είναι και ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους που ψήφισε ΟΧΙ και ταυτόχρονα υποστηρίζουν την κυβέρνηση που εφαρμόζει το ΝΑΙ. Αποδεικνύουν ότι είναι η άλλη όψη του εθισμού στο ψέμα.
Σε αυτούς απευθύνεται ο Παναγιώτης Κουρουμπλής. Τόσα έχαψαν, λέει, θα το χάψουν κι αυτό.
Ο επιτυχημένος προσεταιρισμός των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν αποτελεί εφάπαξ κατάκτηση ενός κόμματος, αλλά πρόσκαιρο χαρτί
18°
