Για την ανάγκη Ευρωπαίοιυ ΥΠΟΙΚ που θα λογοδοτει στους πολίτες της ΕΕ κι έναν υπουργό Κοινωνικής Συνοχής έκανε λόγο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από την Πνύκα, όπου προλόγισε και την ομιλία του Εμανουέλ Μακρόν.
Τα κυριότερα σημεία της ομιλίας Τσίπρα:
Αγαπητέ Εμανουέλ σου υπενθυμίζω ότι τον πολίτη που δεν συμμετείχε στα κοινά τον αποκαλούσαν «ιδιώτη». Το θυμίζω για να δείξω πόσο σημαντική θεωρούσαν τη συμμετοχή οι αρχαίοι Έλληνες. Η παρουσία μας αποκτά έναν συμβολισμό που ξεπερνά τα σύνορα. Αυτή η γωνιά ακτινοβολεί οικουμενικότητα.
Στέλνουμε ένα μήνυμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Είμαστε αποφασισμένοι να προωθήσουμε τον διάλογο για ένα νέο συμβόλαιο δημοκρατίας και αλληλεγγύης. Για μια επανίδρυση. Ισονομία μεταξύ των πολιτών και των κρατών.
Δεν είναι μόνο δική μας διαπίστωση, ότι η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση μετατράπηκε σε πολιτική. Διεύρυνε τις ανισότητες μεταξύ των κρατών - μελών και των πολιτών της και απομάκρυνε την Ευρώπη από τις ιδρυτικές της αξίες. Πίσω από κλειστές πόρτες άτυπων οργάνων που δεν λογοδοτούν στους πολίτες.
Έτσι περάσαμε από την Ευρώπη των πολιτών, στην Ευρώπη των τραπεζιτών. Η Ευρώπη άφησε έδαφος στο σκοτάδι της μισαλλοδοξίας. Αυτή την Ευρώπη πρέπει να την αλλάξουμε. Χρειαζόμαστε την ορμή της νιότης αλλά και την σωφροσύνη της πείρας. Και είναι αυτή που επιβάλλει να αναστοχαστούμε στην Ιστορία και να ξανά σχεδιάσουμε το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί αυτή είναι η πολιτική και ηθική υποχρέωση της δικής μας γενιάς Εμανουέλ, απέναντι στους ιδρυτές της Ευρώπης που την οραματίστηκαν. Αλλά και στους νέους της Ευρώπης και τις μελλοντικές γενιές.
Σε ένα κόσμο που μεταμορφώνεται, η Ευρώπη χρειάζεται να αλλάξει αν θέλει να επιζήσει. Η αδράνεια θα σημάνει και την παρακμή της. Θα ήθελα να διακηρύξω τη θέλησή μας να συμμετάσχουμε στη μεγάλη προσπάθεια να αλλάξουμε την Ευρώπη. Σε μια κατεύθυνση Δημοκρατίας και προόδου. Γιατί μόνο έτσι θα έχει μέλλον. Ο Μαρξ χαρακτήρισε κάποτε τη γαλλική εξέλιξη της κομμούνας του Παρισίου ως έφοδο στον ουρανό. Χρειαζόμαστε μια δημοκρατική και ειρηνική έφοδο, αλλά στη γη, όχι στον ουρανό. Στα πραγματικά προβλήματα των Ευρωπαίων που αναζητούν λύσεις.
Πιστεύω ότι πρέπει και μπορούμε να καταστήσουμε την Ευρώπη ικανή να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος, της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Ένα μέλλον που θα έχει θεμέλια στις κοινές αξίες του χθες και θα απαντά στις ανάγκες του σήμερα. Να μην επιτρέπουμε την εκχώρηση κυριαρχίας από τα μέλη να σημαίνει υποχώρηση. Αληθινά δημοκρατικούς θεσμούς, ισότιμη συμμετοχή στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Οργανική και οικονομική ενότητα. Όχι μόνο νομισματική αλλά και οικονομική ένωση.
Οργανική ενότητα δεν μπορεί να υπάρξει όσο διαρκεί η κοινωνική απόκλιση ανάμεσα στα κράτη μέλη και στις κοινωνίες. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρωζώνη θα πρέπει να μετατραπεί σε θεσμό ενισχυμένης αλληλεγγύης. Σε μία οικονομική και νομισματική ένωση η αλληλεγγύη δεν είναι διάβημα προς τους ισχυρούς ούτε παραχώρηση ορισμένων μελών σε άλλα. Είναι προϋπόθεση. Η σημερινή λειτουργία ως μηχανισμού που διευρύνει αποκλίσεις την καθιστά όχι μόνο ευάλωτη. Αναγκαίος ο εκδημοκρατισμός της Ευρωζώνης. Με εργαλεία επιμερισμού.
Σε αυτό το προγραμματικό πλαίσιο θα μπορούσε να έχει ουσιαστικό ρόλο ένας ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης που θα υπόκειται σε λογοδοσία, όπως ο κάθε ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης. Επισημαίνω τη χρησιμότητα ενός κοινού προϋπολογισμού. Γιατί έχουμε εξωτερικά πλεονάσματα χωρίς εσωτερικό μηχανισμό αναδιανομής και κανόνες αυστηρούς που δυστυχώς δεν ισχύουν για όλους. Αφήνουμε ανεξέλεγκτες τις χώρες που καταγράφουν τεράστια πλεονάσματα, ενώ ελέγχουμε τις χώρες με προβλήματα. Κι έτσι το χάσμα Βορά - Νότου, αντί να κλείνει, διευρύνεται συνεχώς. Πρέπει και μπορούμε να τολμήσουμε και στην κοινωνική πολιτική.
Έχει σημασία ένας κοινός προϋπολογισμός. Έχουμε, σήμερα, την ανισορροπία χωρίς την αναγκαία αντιστάθμιση, έχουμε αυστηρούς κανόνες που δεν ισχύουν για όλους. Ελέγχουμε τις χώρες για τα ελλείμματα αλλά αφήνουμε ανεξέλεγκτες τις χώρες με θηριώδη πλεονάσματα. Έτσι το χάσμα αντί να κλείνει διευρύνεται διαρκώς.
Όσο χρειαζόμαστε έναν ΥΠΟΙΚ, χρειαζόμαστε το ίδιο σημαντικά και έναν Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής. Είναι ζωτική ανάγκη να συγκροτήσουμε ισχυρό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων για προώθηση της σύγκλισης προς τα πάνω. Πρέπει και μπορούμε να ενισχύσουμε το θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας, του ελέγχου και της λογοδοσίας στους πολίτες.
8°
