Έγκλημα και τιμωρία

Η ιστορία ξέφυγε αμέσως από τα στενά ποδοσφαιρικά όρια: Το περασμένο Σάββατο, η ΑΕΚ δίνει αγώνα ζωής και θανάτου με τη Βέροια. Έξι λεπτά πριν το τέλος, ο νεαρός ποδοσφαιριστής της Γιώργος Κατίδης με ένα γκολ-καραμπόλα διαμορφώνει το τελικό 2-1. Αμέσως μετά την επιτυχία του, ο Κατίδης τρέχει προς το κόρνερ και χαιρετάει ναζιστικά. Ξανά και ξανά.

Δυστυχώς, το είδαμε και αυτό στον οίκο ανοχής που ονομάζεται «Ελλάδα του 21ου αιώνα». Μετά τα πογκρόμ σε βάρος μεταναστών, μετά τους τσαμπουκάδες των βουλευτών της Χ.Α. μέσα στη βουλή, μετά τα μπινελίκια του Παναγιώταρου και τις μάπες του Κασιδιάρη, ένας ποδοσφαιριστής (μίας από τις ιστορικότερες ομάδες της χώρας) χαιρετάει χιτλερικά μπροστά σε χιλιάδες φιλάθλους.

Το θετικό ήταν πως η κατακραυγή υπήρξε (σχεδόν) μαζική και οι αντιδράσεις άμεσες. Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία απέκλεισε διά βίου τον Κατίδη από τις εθνικές ομάδες, οι οργανωμένοι οπαδοί της Original, με ανακοίνωσή τους, τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις, ενώ ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής (προς τιμήν του) δήλωσε πως φεύγει από την ΑΕΚ.

Ωστόσο, οι γνωστοί ψυχοπονιάρηδες νεολάγνοι δεν παρέλειψαν και αυτή τη φορά να αναλάβουν δράση. Ακούσαμε τις γνωστές ατάκες «Μα παιδί είναι, δώστε του μια ευκαιρία», «Χτυπάτε ένα νέο τη στιγμή που α) η Χρυσή Αυγή είναι στη βουλή β) το ΛΑΟΣ ήταν στη βουλή γ) οι Κύπριοι χάνουν τα λεφτά τους δ) ο λαός πεινάει», «Όλοι χωράνε στη δημοκρατία», «Το παιδί ζήτησε συγγνώμη, δεν φτάνει αυτό;» και φυσικά το απολύτως εξωφρενικό «Αν τιμωρήσουμε τον Κατίδη θα τον στείλουμε στην αγκαλιά της Χρυσής Αυγής» (μα ποιος είναι, ο Χουλκ;).

Καταρχήν, αυτό το παραμύθι των αθώων ρωμαλέων και (ουσιαστικά) διανοητικά καθυστερημένων νέων πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσει. Το 2013 ακόμα και τα δεκαπεντάχρονα (μπορούν να) έχουν, με τη βοήθεια και της τεχνολογίας, ολοκληρωμένες απόψεις επί παντός επιστητού και σίγουρα πολύ υψηλότερο iq από πολλούς ενήλικες. Επίσης, όλοι αυτοί οι μεσόκοποι φιλεύσπλαχνοι κύριοι πρέπει να καταλάβουν πως τους μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας δεν τους βαράνε γριούλες με ομπρελιές αλλά συνομήλικοι (και νεαρότεροι) του Κατίδη. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για  τους κουκουλοφόρους, τα χουλιγκάνια των γηπέδων κ.ο.κ.

Τέλος, άποψή μου είναι πως ο κάθε Κατίδης είναι πιο επικίνδυνος από 1.000 Κασιδιάρηδες καθώς κάνει το νεοναζισμό mainstream, τον βάζει στα σαλόνια του μέσου Έλληνα. Μην ξεχνάμε δε πως ο εν λόγω παίκτης δεν χαιρέτισε «χρυσαυγίτικα». Χαιρέτησε ναζιστικά. Δεν κράτησε δηλαδή καν τα προσχήματα, όπως κάνουν (κατά καιρούς) ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του. Πρέπει τέλος να γίνει κατανοητό πως ο Κατίδης δεν τιμωρείται για τις προσωπικές του απόψεις και ιδέες, όπως πολλοί υποστήριξαν. Τιμωρείται γι’ αυτό που έκανε δημοσίως και που, στο δικό μου μυαλό, φαντάζει ως (έστω έμμεση) φιλοναζιστική προπαγάνδα.

Η τιμωρία του Γιώργου Κατίδη είναι ορθότατη. Δεν είναι δυνατόν ένας ποδοσφαιριστής που φλερτάρει με το ναζισμό να φοράει το ελληνικό εθνόσημο και να εκπροσωπεί τη χώρα σε διεθνείς διοργανώσεις. Κάποιοι λένε πως «καταστρέφουμε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου για ένα λάθος». Ας το σκεφτότανε πριν το κάνει. Στην τελική, οι πλειοψηφία των Ελλήνων ποδοσφαιριστών δεν παίζουν ποτέ στην Εθνική (ο Σάντος βέβαια προσπαθεί να το αλλάξει αυτό…), ενώ ολόκληρος Βασίλης Χατζηπαναγής δεν φόρεσε ποτέ τη φανέλα της για ένα γραφειοκρατικό ζήτημα. Εξάλλου, η ποδοσφαιρική «καρατόμηση» του Κατίδη λειτουργεί και ως παραδειγματισμός αφού θα αποτρέψει άλλους αθληταράδες να τον μιμηθούν στο μέλλον. Αν, τώρα, ο Κατίδης εξελιχθεί σε ένα κράμα Λίο Μέσι και Μητέρας Τερέζας το ξανασυζητάμε. Φευ, μέχρι τώρα δεν δείχνει να έχει τέτοιες προθέσεις και προοπτικές…

Η άνοδος του νεοναζισμού στην Ελλάδα είναι ίσως το πιο σοβαρό πρόβλημα της χώρας τα τελευταία χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, σοβαρότερο ακόμη και από την ίδια την οικονομική κρίση. Όταν μας πρήξει κάποιος γραφικός κολλημένος παλαιοκομμουνιστής του λέμε: «Τράβα να ζήσεις στη Βόρεια Κορέα». Έχετε σκεφτεί πως, αν συνεχίσουμε έτσι, οι κάτοικοι των άλλων χωρών θα φτάσουν να λένε στους εκεί νεοναζί: «Τράβα να ζήσεις στην Ελλάδα»;