Black money for ever

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές όλες οι εξελίξεις για το κυπριακό ζήτημα βρίσκονται σε εξέλιξη. Παράλληλα και από την Καθαρά Δευτέρα το βράδυ άρχισαν οι υψηλού επιπέδου επαφές μεταξύ Μόσχας και Λευκωσίας, αφού ένας προσωπικός συνεργάτης του Βλαντιμίρ Πούτιν βρέθηκε στην πρωτεύουσα της Κύπρου και είχε συνομιλία στο προεδρικό μέγαρο. Ζητούμενο η εξεύρεση δανείου ύψους 5,8 δις ευρώ από τη Ρωσία ώστε να αποφευχθεί το «κούρεμα» των καταθέσεων. Η Μόσχα, ως αντάλλαγμα, ζητά να κατατεθεί επίσημα από την κυπριακή πλευρά η «λίστα των Ολιγαρχών», δηλαδή μία αντίστοιχη «λίστα Λαγκάρντ» όπου θα καταγράφονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί των συνεργατών και των αντιπάλων του Κρεμλίνου. Παράλληλα η Μόσχα θα έβλεπε με πολύ καλό μάτι την παροχή «εξυπηρετήσεων» προς το ρωσικό στόλο από την Κύπρο, ιδιαίτερα τώρα που υφίσταται μείζον ζήτημα ανεφοδιασμού των ρωσικών πλοίων λόγω της κρίσης στη Συρία. Με δεδομένη αυτή την κινητικότητα όλα τα τρέχοντα ζητήματα θα είναι ανοιχτά και τα επόμενα εικοσιτετράωρα, αφού δεν είναι εφικτή η ύπαρξη πλειοψηφίας στην κυπριακή Βουλή για την υιοθέτηση του βελτιωμένου πακέτου που προτείνει το Eurogroup.

Tο πάρτι

Οι Ολιγάρχες στη Μόσχα και το Λονδίνο έστησαν μεγάλο χορό στους ρυθμούς της κυπριακής δημοτικής μουσικής. Για πρώτη φορά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το ρωσικό μαύρο χρήμα «ξεπλένεται» με την υπογραφή μιας υπερκρατικής οντότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ένας στους δύο καταθέτες με λογαριασμό άνω των 100.000 ευρώ σε κυπριακή τράπεζα είναι Ρώσος. Το σύνολο των ρωσικών καταθέσεων κυμαίνεται από 35 έως και 55 δις ευρώ. Ενδεχομένως να είναι και παραπάνω. Από την Παρασκευή που μας πέρασε τα χρήματα αυτά είναι απολύτως «λευκά», μόλις βγαλμένα από το θεσμικό πλυντήριο.

Τα διεθνή ΜΜΕ απέκρυψαν με ζήλο τόσο την παραπάνω επισήμανση, όσο και το γεγονός ότι κάθε καταθέτης που φορολογείται εφάπαξ με το δασμό αλληλεγγύης αποζημιώνεται με ισόποση παροχή μετοχών της Τράπεζας στην οποία διαθέτει λογαριασμό. Η μετοχή μιας κυπριακής τράπεζας αυτές τις μέρες φθάνει τα 44 σεντς του ευρώ. Αμέσως μετά την ανακεφαλαιοποίηση και την εξυγίανση του συστήματος, η τιμή αυτή θα αρχίσει να σκαρφαλώνει. Σε δύο με τρία χρόνια τα 44 σεντς θα γίνουν τουλάχιστον 4 ευρώ, ενδεχομένως και πολύ παραπάνω. Ο κάθε μεγαλοκαταθέτης Ολιγάρχης θα βρεθεί κερδισμένος στο δεκαπλάσιο και βάλε. Ορισμένοι από αυτούς που έχουν πολύ μεγάλες καταθέσεις θα διαδραματίζουν ρόλο μετόχου στην τράπεζα και θα έχουν λόγο.

Παράλληλα, ο κάθε Ολιγάρχης που θα διατηρήσει το λογαριασμό του για τα δύο επόμενα χρόνια σε κυπριακή τράπεζα θα λάβει έξτρα bonus σε ομόλογα με εγγύηση τα έσοδα του κράτους της Κύπρου από την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Με λίγα λόγια οι Ολιγάρχες, πέρα από την αυτονόητη γκρίνια, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε. Τα τελευταία 3 χρόνια τα επιτόκια στην Κύπρο στις μεγάλες καταθέσεις έφθαναν ακόμη και το 10%. Τα κέρδη των Ολιγαρχών ήδη υπερκαλύπτουν κατά πολύ το δασμό του 15,6%, ο οποίος θα τους επιβληθεί στη βάση του Μνημονίου διάσωσης της κυπριακής οικονομίας.

Η εικόνα αυτή δεν συνάδει με την καταστροφολογία που παρακολουθεί κανείς στα ελληνικά και τα κυπριακά ΜΜΕ, ούτε με το πνεύμα των δηλώσεων του πολιτικού προσωπικού, ιδιαίτερα στη Λευκωσία και εν μέρει στην Αθήνα. Χαρακτηριστικό αυτής της διάχυτης καταστροφολογίας είναι η υπερβολή. Ο ίδιος ο πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης χαρακτήρισε την τρέχουσα κρίση κάτι ανάλογο με την εισβολή του ’74. Πρόκειται, βεβαίως, για αστείο. Τότε απωλέσθη η μισή Κύπρος με πόλεμο. Τώρα θα απολεσθούν κάποια χρήματα καταθετών πάνω από 100.000 ευρώ, με έναν εφάπαξ δασμό, χωρίς να θιχθούν εργασιακά κεκτημένα, μισθοί, συντάξεις και ασφαλιστικά ταμεία. Η σύγκριση με τα ελληνικά μνημόνια είναι σαρωτική. Αιδώς, Αργείοι.

Για πρώτη φορά με πολιτική απόφαση ενός διακρατικού θεσμικού Forum όπως το Eurogroup, το πολιτικό σύστημα «βάζει χέρι» στις τράπεζες. Οι καταθέσεις των πολιτών είναι ο πυρήνας των τραπεζών. Ήταν αναπόφευκτο. Είναι η πρώτη απόφαση που θίγει το απυρόβλητο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στην ουσία οι μεγαλοκαταθέτες και οι διακινητές μαύρου χρήματος καλούνται να πληρώσουν ένα μικρό μέρος από τα κέρδη τους, που εξήχθησαν ακριβώς από τη διακίνηση μεγάλων κεφαλαίων. Με λίγα λόγια, η απόφαση αυτή αποτελεί προειδοποίηση για κάθε καταθέτη που θεωρεί πως το απυρόβλητο του τραπεζικού συστήματος τον διασφαλίζει για όλες τις παράνομες ή μη διαυγείς τραπεζικές κινήσεις του. Για σκεφτείτε λίγο. Πώς αισθάνεται τώρα ο κάθε εμπλεκόμενος σε λίστες Λαγκάρντ ή Λιχτενστάιν;

Οι Ρώσοι Ολιγάρχες και η ρωσική μαφία είχαν καλοσυνηθίσει. Το παγκόσμιο, ωστόσο, οικονομικό σύστημα θα έπρεπε κάποια στιγμή να εντάξει όλο εκείνο το χρήμα που συσσωρεύεται από νόμιμες ή παράνομες οικονομικές δραστηριότητες στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Τα κυκλώματα ξεπλύματος από τη Λευκωσία έως τη Σιγκαπούρη και από το Μονακό έως τα Καϊμάν θα πρέπει κάποια στιγμή να πληρώσουν ένα «τέλος διακίνησης» με αντάλλαγμα τα χρήματα αυτά να εισέλθουν στο ρεύμα ροής κεφαλαίων προς επένδυση. Οι Ρώσοι καλούνται από ξωμάχοι της παγκόσμιας οικονομία να γίνουν και αυτοί συστημικοί. Επιτέλους. Αυτό έχει ένα κόστος. Ας το πληρώσουν. Έχουν να το πληρώσουν.

Η μπλόφα

Ο διεθνής ενεργειακός κολοσσός, η Gazprom, στα πλαίσια μιας θεατρικής κίνησης πληθωρικότητας των ελληνικών και κυπριακών ΜΜΕ, φερόταν πως πρότεινε στη Λευκωσία να πληρώσει τα 17 δις ευρώ για τη διάσωση των κυπριακών τραπεζών με αντάλλαγμα την κατασκευή και λειτουργία του τερματικού σταθμού υγροποίησης του φυσικού αερίου στο Βασιλικό (πλησίον της Λεμεσού) και ενός «οικοπέδου» για την άντληση φυσικού αερίου από τα κυπριακά κοιτάσματα. Πρόκειται ασφαλώς για αστείο. Ζήτησε να ανταλλάξει 17 δις ευρώ με κάποια τρισεκατομμύρια. «Αυτά είναι παραμύθια» επισήμαινε την Τρίτη το πρωί γνωστός διευθυντής κυπριακού μέσου ενημέρωσης που πρόσκειται στο ΑΚΕΛ. Ποτέ δεν διέβη την είσοδο του προεδρικού μεγάρου στέλεχος της Gazprom. «Άλλωστε η Κύπρος κατάφερε να χαράξει με κόπο τη “χρυσή τομή” μεταξύ Αμερικανών, Εγγλέζων, Αράβων, Ισραηλινών και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρωσία είναι ένας «συνεταίρος», όπως όλοι οι άλλοι. Αν αναβαθμιστεί ο ρόλος της καταρρέει η ισορροπία. Άλλο που δεν θα ήθελε η Άγκυρα» συμπλήρωνε με νόημα η ίδια πηγή. «Τα περί GAZPROM είναι απλώς δημοσιογραφικές ανοησίες» κατέληξε.

Στην Ευρώπη λειτουργούν χρηματο-οικονομικά κέντρα αμφιβόλου διακίνησης κεφαλαίων, αλλά και ως φορολογικοί παράδεισοι. Τέτοια είναι το Μονακό, το Λιχτενστάιν, τα νησάκια μεταξύ Ιρλανδίας και Βρετανίας, τα νησιά Τζέρσεϊ κ.λπ. Η Κύπρος φιλοδόξησε κάποια στιγμή να καταστεί κάτι ανάλογο, με «αιμοδότη» τα ρωσικά κεφάλαια. Έφθασε η ώρα της κατάθεσης ενός ακριβού «διοδίου», το οποίο ενδεχομένως αυτή τη στιγμή να φαίνεται υπερβολικά ακριβό για τους Ρώσους καταθέτες, ενδεχομένως όμως και όχι, αν επικρατήσει ψυχραιμία. Όπως φαίνονται τα πράγματα και ο ίδιος ο Πούτιν θα ευνοούσε μία πιο συστημική και ελεγχόμενη διακίνηση ρωσικών κεφαλαίων στην Κύπρο και αλλού. Ακόμη και η Μόσχα θέλει να ελέγχει τους διακινητές Ολιγάρχες της.