Τέλος προγράμματος για τους πιστωτές, συνέχεια μνημονίου για το λαό

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 για να μας βγάλει «εδώ και τώρα» από τη λιτότητα και το μνημόνιο. Το καλοκαίρι του 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα δέσμευσε τη χώρα στο τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο, το οποίο είναι πολύ πιο αυστηρό από το δεύτερο πρόγραμμα – μνημόνιο και έχει διάρκεια μέχρι τον Αύγουστο του 2018.

Το νέο αφήγημα

Αφού παρέτεινε τη μνημονιακή περίοδο και χάσαμε δύο χρόνια ανάπτυξης στη διάρκεια των οποίων η ευρωζώνη μας άφησε πολύ πίσω και όλες οι άλλες μνημονιακές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, βγήκαν από τα δικά τους προγράμματα – μνημόνια και αναπτύσσονται ικανοποιητικά έως δυναμικά, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι ο εγγυητής της καθυστερημένης εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο, τον Αύγουστο του 2018.

Δυστυχώς ο τρόπος με τον οποίον εφάρμοσε το τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο ετεροχρονίζει την έξοδο του ελληνικού λαού από τη μνημονιακή περίοδο.

Με βάση τον αρχικό σχεδιασμό το τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο ήταν εμπροσθοβαρές. Πρώτα θα παίρναμε τα δύσκολα μέτρα και στη συνέχεια θα υπήρχε μία διαδικασία σταδιακής ομαλοποίησης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης. Οι πολιτικοί ελιγμοί του ΣΥΡΙΖΑ και οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις καθυστέρησαν την εφαρμογή των μέτρων που είχαν συμφωνηθεί με αποτέλεσμα να παρέμβουν οι εκπρόσωποι των πιστωτών και να ζητήσουν πρόσθετα μέτρα για το 2019 και το 2020. Η κυβέρνηση Τσίπρα μετά από μία ακόμη «υπερήφανη διαπραγμάτευση» δέχθηκε να μειωθούν οι παλαιές κύριες συντάξεις από 1ης Ιανουαρίου του 2019 και να μειωθεί δραστικά το αφορολόγητο όριο για το ετήσιο εισόδημα από 1ης Ιανουαρίου του 2020.

Για «πρώτη φορά» θα συνεχιστούν τα μνημονιακού χαρακτήρα μέτρα τα οποία αφορούν εκατομμύρια συμπολίτες μας μετά την επίσημη λήξη του προγράμματος - μνημονίου τον Αύγουστο του 2018.

Κερδισμένοι οι πιστωτές

Κατά την άποψή μου το τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο θα λήξει μόνο για τους πιστωτές ενώ θα συνεχιστεί για τους συμπολίτες μας το 2019 και το 2020 με τα πρόσθετα μέτρα που αναφέραμε.

Μέχρι τώρα τα κράτη της ευρωζώνης που δεν μπορούσαν να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες από τις διεθνείς αγορές εξασφάλιζαν τη στήριξη των εταίρων της ευρωζώνης στη βάση ενός δανεικού προγράμματος με απαραίτητο συμπλήρωμα το μνημόνιο το οποίο συμπεριλαμβάνει μέτρα που ενισχύουν την αξιοπιστία του δανειολήπτη.

Με βάση τον προγραμματισμό της κυβέρνησης θα αρχίσουμε να δανειζόμαστε σε ολοένα μεγαλύτερη κλίμακα από τις διεθνείς αγορές με «τσουχτερά» επιτόκια προκειμένου να απαλλαγούν οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές από την υποχρέωση να μας δανείζουν με ένα επιτόκιο της τάξης του 1% και να εκτίθενται έτσι στην κριτική των κομμάτων της αντιπολίτευσης των χωρών τους που υποστηρίζουν ότι δίνουν δανεικά και αγύριστα στην προβληματική Ελλάδα με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν σε κάποια φάση οι δικοί τους φορολογούμενοι.

Το ελληνικό Δημόσιο διέθεσε πενταετή ομόλογα ύψους τριών δισ. ευρώ στις διεθνείς αγορές με ένα επιτόκιο το οποίο είναι, ανάλογα με τον υπολογισμό, της τάξης του 4,6% έως 4,9%. Οι επόμενες εκδόσεις θα γίνουν, πιθανότατα, με χαμηλότερο επιτόκιο το οποίο όμως θα παραμείνει πολλαπλάσιο του προνομιακού επιτοκίου με το οποίο δανειζόμαστε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Η χαμένη διετία 2015- 2016 έχει κοστίσει ακριβά στην πιστοληπτική ικανότητα του ελληνικού Δημοσίου εάν σκεφτούμε ότι οι πρώην μνημονιακές χώρες Κύπρος, Πορτογαλία και Ιρλανδία δανείζονται στις διεθνείς αγορές με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο. Το επιτόκιο για τα πενταετή ομόλογα της Κύπρου είναι της τάξης του 1,8%, για τα πενταετή ομόλογα της Πορτογαλίας της τάξης του 1,2% ενώ η Ιρλανδία κατάφερε να αντλήσει από τις διεθνείς αγορές 500 εκατομμύρια ευρώ με οριακά αρνητικό επιτόκιο δηλαδή οι επενδυτές δέχτηκαν μία μικρή επιβάρυνση για να τοποθετηθούν στα πενταετή ομόλογα του ιρλανδικού Δημοσίου.

Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές θα βγουν από το ελληνικό πρόγραμμα δανειοδότησης τον Αύγουστο του 2018 ή λίγο αργότερα ενώ τα μνημονιακού χαρακτήρα μέτρα που αφορούν τους Έλληνες πολίτες θα κλιμακωθούν το 2019 και το 2020 χωρίς να είναι βέβαιο ότι οι πρόσθετες θυσίες θα ρίξουν τα επιτόκια δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές σε χαμηλά επίπεδα που θα κάνουν, σε βάθος χρόνου, το χρέος βιώσιμο.

Με ευθύνη της κυβέρνηση Τσίπρα πρόκειται να πρωταγωνιστήσουμε άθελά μας σε μία διεθνή πρωτιά, στην έξοδο των πιστωτών από το πρόγραμμα με ταυτόχρονη παραμονή των Ελλήνων πολιτών στη περίοδο των μνημονιακών μέτρων.