Η πολιτική ποιότητα φαίνεται στην πτώση

Ακραίες καταστάσεις με ευθύνη της κυβέρνησης Τσίπρα

Η ποιότητα των πολιτικών αλλά και των πολιτικών οργανισμών φαίνεται την ώρα της δοκιμασίας. Όταν όλα πηγαίνουν καλά τα αδύνατα σημεία κρύβονται αρκετά εύκολα πίσω από την ανοδική πορεία. Για παράδειγμα, ο κ. Τσίπρας εμφανιζόταν σίγουρος για τον εαυτό του και την πολιτική του όταν ασκούσε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Σαμαρά, χωρίς να έχει κυβερνητικές ευθύνες.

Το πολιτικό περιβάλλον έχει αλλάξει δραματικά σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες ανάκαμψης της κυβερνητικής παράταξης. Τώρα λοιπόν που δοκιμάζονται οι αντοχές του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύεται η πραγματική πολιτική τους ποιότητα.

Άθλια εικόνα

Η δημόσια εικόνα του πρωθυπουργού και της κυβερνητικής παράταξης, οι οποίοι παλαιότερα διαφήμιζαν το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημά τους, είναι πραγματικά άθλια.

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζουν τα πάντα και σε ορισμένες περιπτώσεις διορθώνουν σε διάστημα εβδομάδων την ψήφο τους με βάση τις υποδείξεις των ευρωπαίων εταίρων  και των πιστωτών, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας καλύπτει πλήρως τον υπουργό Άμυνας και πρόεδρο των ΑΝΕΛ κ. Καμμένο, ο οποίος συναλλάσσεται με ισοβίτη καταδικασμένο για εμπορία ναρκωτικών, σε μια προσπάθεια να προωθήσει τα εκδοτικά σχέδια της κυβέρνησης.

Εκτός από τον κ. Καμμένο, ο κ. Τσίπρας καλύπτει και τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας κ. Πολάκη ο οποίος συνδυάζει το πολιτικό υβρεολόγιο με το πολιτικό παραλήρημα και ειδικεύεται σε επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης, επειδή με τις αποφάσεις του κινείται σε αρκετές περιπτώσεις έξω από τα πλαίσια του νόμου.

Μνημείο στην υποκρισία

Το πολιτικό κατάντημα της κυβέρνησης επιβεβαιώθηκε και στην κωμικοτραγική περίπτωση του μνημείου που στήθηκε στις εγκαταστάσεις της Δημόσιας Τηλεόρασης στην Αγία Παρασκευή εις μνήμην αυτών που υποτίθεται ότι χάθηκαν εξαιτίας του προσωρινού κλεισίματός της με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Σαμαρά.

Σαν άνθρωπος των ΜΜΕ αλλά και σαν πολίτης είχα διαφωνήσει δημόσια και είχα καταγγείλει την πρωτοβουλία της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία έβλαψε την εικόνα της Νέας Δημοκρατίας χωρίς καν να μειώσει τον αριθμό των απασχολούμενων στο Δημόσιο εφόσον τελικά όλοι οι απολυθέντες επαναπροσλήφθηκαν και αποζημιώθηκαν. Υπάρχει όμως τεράστια απόσταση μεταξύ της διαφωνίας με μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία και της πολιτικής κατασκευής ενός μύθου «πεσόντων» υπέρ της Δημόσιας Τηλεόρασης.  

Αν πρέπει να αναζητήσουμε θύματα στη διαχρονικά θλιβερή υπόθεση της Δημόσιας Τηλεόρασης θα πρέπει να το κάνουμε μεταξύ των φορολογούμενων πολιτών και των καταναλωτών της ΔΕΗ, οι οποίοι έχουν φορτωθεί με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να χρηματοδοτηθεί μια τηλεοπτική γραφειοκρατία η οποία περνάει σχεδόν απαρατήρητη, αν κρίνουμε απ’ τα εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά τηλεθέασης των καναλιών της Δημόσιας Τηλεόρασης.

Αυτή η αξιοπερίεργη τελετή κατέληξε στην αυτοπροβολή της κ. Ραχήλ Μακρή και στην έκρηξη χυδαιότητας του προέδρου ενός δημόσιου οργανισμού ο οποίος χρηματοδοτείται με τα χρήματα όλων των Ελλήνων.

Η ανέγερση μνημείου για τους ανύπαρκτους πεσόντες είναι δείγμα της πολιτικής υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ, και τα «σκάσε» του προέδρου της Δημόσιας Τηλεόρασης χαρακτηριστικό δείγμα του πολιτικού πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.

Το γεγονός ότι η κυβερνητική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει πλήρως τον κ. Καμμένο, τον κ. Πολάκη και τους υπεύθυνους για όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στη Δημόσια Τηλεόραση αναδεικνύει τη χαμηλή ποιότητα του πολιτικού προσωπικού της κυβερνητικής παράταξης και την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία ρίχνοντας ακόμη πιο χαμηλά το επίπεδο του δημοσίου βίου.