Την απαρχή ενός σίριαλ, που θα έχει πολλές συνέχειες τους προσεχείς μήνες, παρακολουθήσαμε την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή με την ευκαιρία της συζήτησης (;) για την περάτωση της αξιολόγησης. Μήλον της έριδος, το... ηθικό πλεονέκτημα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί να υπερασπιστεί και η ΝΔ να αποδομήσει. Μια αναμέτρηση που σαφώς επιλέγει να επενδύσει ο πρωθυπουργός, καθώς σε δεύτερο πλάνο κρύβεται η προσπάθεια διαμόρφωσης ενός ιδιότυπου, νέου διπολισμού και η ανακοπή της δημοσκοπικής ανόδου της ΝΔ.
«Ο κ. Μητσοτάκης προκάλεσε συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία για να έρθει να μας πει για τις αναρτήσεις του κ. Καμμένου στα social media και να συνεχίσει την εκπροσώπηση σκοτεινών συμφερόντων, αλλά εν τέλει να μην πει τίποτα επί της ουσίας για την οικονομία» ήταν το σχόλιο κυβερνητικού παράγοντα μετά το τέλος της συζήτησης. Ωστόσο, είναι φανερό −συνυπολογίζοντας και το κλίμα στην κοινοβουλευτική ομάδα− ότι η κυβέρνηση, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση, βρέθηκε απολογούμενη για τα όσα πρωτοφανή έπραξε ο κ. Καμμένος. Όχι βεβαίως πως υπάρχει άμεσο θέμα «διαζυγίου». Εντούτοις, οι αντιθεσμικές πρωτοβουλίες του υπουργού Άμυνας θέτουν σε δοκιμασία το κυβερνητικό σχήμα, καθώς η ΝΔ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την προβληματική στάση του υπουργού Άμυνας, προτείνοντας μάλιστα τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής που απορρίφθηκε από τον κ. Τσίπρα.
Το πώς σχεδιάζει να αντεπιτεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην πίεση που δέχεται από τη ΝΔ αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης το περιέγραψε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στις τοποθετήσεις του, αλλά κυρίως ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Πολάκης που έχει αναλάβει εργολαβικά να αποκαταστήσει το «ηθικό πλεονέκτημα» της «πρώτης φοράς Αριστερά», βάζοντας στη «ζυγαριά» υποθέσεις που ερευνώνται όπως το «Ερρίκος Ντυνάν», αλλά και θέματα που στρέφονται προσωπικά κατά του προέδρου της ΝΔ. Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας εστίασε στα «ανομήματα» των κυβερνήσεων της ΝΔ −αλλά και του ΠΑΣΟΚ− για να τα συγκρίνει με τα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης του τόπου από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Απέφυγε πάντως να απαντήσει στο επίμονο ερώτημα του κ. Μητσοτάκη, αν επιδοκιμάζει τα ολέθρια αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης το πρώτο εξάμηνο του 2015 − επί εποχής Γιάνη Βαρουφάκη...
Πίσω από αυτή την τακτική έντασης, με όχημα την αντιπαράθεση για το «ηθικό πλεονέκτημα», κρύβεται μια διπλή επιδίωξη της κυβέρνησης: Από τη μια, κλιμακώνει τις επιθέσεις κατά του κ. Κυρ Μητσοτάκη τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και επικαλούμενη τις «πληγές» των προηγούμενων κυβερνήσεων με γαλάζιο χρώμα. Στόχος, η αποτροπή του ενδεχομένου αυτοδυναμίας της ΝΔ στις προσεχείς εκλογές ή, στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας, η αποτροπή συμμαχιών με κορμό τη ΝΔ. Από την άλλη −και ταυτόχρονα−, επιδιώκεται να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη η διαμόρφωση ενός κυρίαρχου διπολικού σχήματος στην πολιτική σκηνή, με τον ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και τη ΝΔ από την άλλη να καθιερώνονται ως δύο αντίθετοι πόλοι. Μια τέτοια τακτική όχι μόνο συσπειρώνει τους βουλευτές και την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ −όπως εκτιμούν στο Μαξίμου−, αλλά δίνει στο κυβερνών κόμμα εφόδια ώστε ακόμα και σε ενδεχόμενη ήττα στις προσεχείς εκλογές, να διασφαλίζει έναν μαχητικό ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η τακτική αυτή −κατά την ίδια εκτίμηση− αφαιρεί τη δυνατότητα διαρροών προς τη Δημοκρατική Συμπαράταξη ή άλλους μικρότερους σχηματισμούς να καρπωθούν τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τους ορθώνει φράγματα για ενδεχόμενες μετεκλογικές συνεργασίες με τη ΝΔ. Γι' αυτό και οι υψηλών τόνων −και «αυριανικής» απόχρωσης− επιθέσεις τύπου Πολάκη θα συνεχιστούν και θα ενταθούν με βάση τα ανοιχτά μέτωπα που «αγγίζουν» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ερώτημα βεβαίως είναι έως πότε το «ισοζύγιο» αυτό θα παραμένει επωφελές για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα και πότε τα ανομήματα του παρελθόντος θα πάψουν να λειτουργούν ως αντίβαρο στις ανεξέλεγκτες πρωτοβουλίες του κ. Καμμένου ή τις «μπαλωθιές» του κ. Πολάκη, με φόντο μια οικονομία που εξακολουθεί να βαριανασαίνει...
11°
