Με βάση τους ισολογισμούς τους τα δύο κόμματα της εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αύξησαν το 2012 τον δανεισμό τους κατά σχεδόν 30 εκ. ευρώ. Η ΝΔ ειδικότερα το ομολογεί αυτό στο δικό της ισολογισμό αναφέροντας ολογράφως ότι ο δανεισμός της αυξήθηκε από τα 132 στα 145 εκ. ευρώ, ενώ για το ΠΑΣΟΚ η σχετική διαπίστωση προκύπτει από την ελλειμματική του διαχείριση (νέο έλλειμμα 14,8 εκ. ευρώ).
Το τέλος του 2011 είχα καταθέσει μια ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτοντας για πρώτη φορά το θέμα και επισημαίνοντας ότι:
«Τα δύο μεγαλύτερα κυβερνητικά ελληνικά κόμματα έχουν δανεισμό που ξεπερνά τα 230 εκ. ευρώ, με εγγύηση πιθανές μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις, που αφορούν περιόδους πολύ μετά τη λήξη της παρούσας κοινοβουλευτικής θητείας. Συγκεκριμένα, για το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία έχουν κατατεθεί στις ελληνικές αρχές τραπεζικές συμβάσεις που δεσμεύουν μελλοντικές επιχορηγήσεις των δύο κομμάτων ύψους 111,8 και 120 εκ. Ευρώ αντιστοίχως, με λήξη των σχετικών συμβάσεων μέχρι το 2015… Προεξοφλείται συνεπώς η μελλοντική λαϊκή βούληση πολύ πέραν της θητείας της παρούσας Βουλής, η οποία όμως επηρεάζεται από την προνομιακή δανειοδότηση των κομμάτων αυτών από το τραπεζικό σύστημα… Η επικείμενη επανακεφαλαιοποίηση-κρατικοποίηση των ελληνικών τραπεζών… αυξάνει την επιρροή των κυβερνητικών κομμάτων στο τραπεζικό σύστημα… χωρίς να προκύπτει με ποιo τρόπο θα αντιμετωπιστεί ο ηθικός κίνδυνος (moral hazard) που προκύπτει, λόγω του γεγονότος ότι τα υπερδανεισμένα κυβερνητικά κόμματα θα επηρεάζουν καθοριστικά την τύχη των πιστωτών τους. Θεωρεί η Επιτροπή σημαντικό, στο πλαίσιο των εργασιών της Τρόικα… να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του ηθικού κινδύνου σε ό,τι αφορά τη διοίκηση των τραπεζών, που προκύπτει από τον υπερδανεισμό των ελληνικών κυβερνητικών κομμάτων και να αποτρέψει να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων για νέα δάνεια χωρίς τραπεζικά κριτήρια στα κυβερνητικά κόμματα, που θα αλλοιώσουν την ανεπηρέαστη έκφραση της βούλησης του ελληνικού λαού;»
Η Επιτροπή απάντησε: «Η Επιτροπή ανησυχεί για κάθε ενδεχόμενο ηθικού κινδύνου που σχετίζεται με το πρόγραμμα για την Ελλάδα. Όσον αφορά την αναμενόμενη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, θα ληφθούν μέτρα για να διασφαλιστεί η τήρηση των αρχών της δίκαιης μεταχείρισης, της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας από πολιτικές επιρροές»:
Δυστυχώς όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ώρα που μειωνόταν και συνεχίζει να μειώνεται ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα σε σημείο ασφυξίας (ο δανεισμός του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε κατά 7% το 2012) και επιβάλλονται δραστικές περικοπές και υπέρμετρη φορολογία στον ελληνικό λαό, επέτρεψε τη συνέχιση και αύξηση του υπερδανεισμού των κομμάτων με χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων, που θα καταλήξουν να τα πληρώσουν τελικά ως δημόσιο χρέος οι Έλληνες φορολογούμενοι, καθώς τα δάνεια αυτά είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν.
Πώς προκύπτει αυτό: Σε πρόσφατη απάντηση του κ. Στουρνάρα σε ερώτηση στη Βουλή αναφέρεται ότι η κρατική επιχορήγηση σε όλα τα κόμματα θα πέσει από τα 45 εκ. ευρώ το 2012, στα 22 εκ. και 20 εκ. ευρώ αντιστοίχως το 2013 και 2014. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί (με 42% των ψήφων) δεν δικαιούνται περισσότερα από 12-13 εκ. ευρώ. Συνεπώς με ένα επιτόκιο 8% που είναι αυτό που χρεώνει σήμερα σε μια υγιή επιχείρηση (όχι σε χρεοκοπημένο κόμμα), το τραπεζικό σύστημα και δάνεια ύψους κατ’ ελάχιστον 265-270 εκ. ευρώ (το ακριβές ποσό το αποκρύπτει η Τράπεζα της Ελλάδος επικαλούμενη το απόρρητο των συναλλαγών, ενώ έχει και αυτή πολύ σοβαρές ευθύνες εποπτείας στο συγκεκριμένο θέμα), προκύπτει ότι οι τόκοι μόνον είναι πολύ μεγαλύτεροι από την κρατική επιχορήγηση που έχει δοθεί ως εγγύηση. Για επιστροφή κεφαλαίου 270 εκ. ευρώ ούτε μια πιθανότητα στο εκατομμύριο. Πρόκειται για «δανεικά κι αγύριστα».
Οι πρακτικές αυτές, πέραν των ποινικών θεμάτων που διερευνούν οι οικονομικοί εισαγγελείς, αποτελούν και πολύ σημαντική παραβίαση της ουσίας της δημοκρατικής διαδικασίας.
Τα δύο κόμματα πήραν το 2012 περισσότερες ψήφους από ό,τι κανονικά θα έπαιρναν, με δανεικό χρήμα που τους έδωσαν τράπεζες (που ήταν σε απόλυτη εξάρτηση από την συγκυβέρνηση των δύο), καθώς είχαν εκλογικά το οικονομικό πλεονέκτημα όχι μόνο σε θέματα διαφήμισης κ.λπ., αλλά ακόμα και στη μεταφορά των ψηφοφόρων τους. Με ευθύνη και της ευρωπαϊκής πλευράς, όπου ήδη επανέφερα το θέμα με κοινοβουλευτική ερώτηση, γιατί με δικά της χρήματα επί της ουσίας (οι τράπεζες ήταν απόλυτα εξαρτημένες και από τα ευρωπαϊκά χρήματα), επιτράπηκε στα δύο κόμματα να αυξήσουν το δανεισμό τους, παρά το γεγονός ότι στο τέλος του 2011 ήταν ήδη μη δυνάμενος να εξυπηρετηθεί όπως ομολόγησαν και τα ίδια τα κόμματα με τις σχετικές προεκλογικές (ν)τροπολογίες!
Τώρα μάλιστα συζητούν «κεντροαριστερές συγχωνεύσεις» (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και «ευρωπαϊκές παρατάξεις» (ΝΔ). Αναρωτιέμαι αν γίνουν τελικά τα «νέα» κόμματα θα είναι άραγε κληρονόμοι των χρεών αυτών ή το σχετικό καπέλο των 265-270 εκ. ευρώ θα πληρωθεί τελικά όλο από τους φορολογούμενους, μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών;
20°
