Ο Σταύρος, τα «ψόφα», το μίσος, τα μπομπολάκια

Στο fb έχω συνηθίσει τα μπλοκ κυρίως από ευαγγελιστές του υπερεγώ τους και της σταθερά μεταβαλλόμενης αυθεντίας τους. Αλλά όταν απαντάς σε φλυαρίες με επιχειρήματα και τρως μπλοκ, ε δεν θα στενοχωρηθείς κιόλας. Όταν έκανα share το κείμενο της Δήμητρας Γκρους από την A.V. για το Ποτάμι, έφαγα αναπάντεχο delete από συνεργάτη και πρόσφατο fb φίλο. Μετά μιλώντας τηλεφωνικά για δουλειά, μου το σφύριξε. Αφού έμεινα Παυλόπουλος, τον ρώτησα γιατί έχει τόσο αρνητική στάση για το Ποτάμι. Μα γιατί «είναι υπάλληλοι του Μπόμπολα»! Τον ρώτησα αν με ξέρει για υπάλληλο του Μπόμπολα, είπε «όχι εσύ, οι άλλοι μωρέ, εσύ τι δουλειά έχεις με δαύτους»; Αφού τον ευχαρίστησα που μου άνοιξε τα μάτια, τον ρώτησα, πέρα από αυτό ποιο άλλο είναι το πρόβλημα με το Ποτάμι. Ξεροκατάπιε, το πάλεψε, αλλά δεν... Επέμεινα, αλλά σιωπή. Τι να πει;

Υπάρχει ένα παράδοξο, που συναντάται κυρίως στους  ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πετάνε λάσπη και μίσος στο Ποτάμι και τους ψηφοφόρους του, ενώ είναι το μοναδικό κόμμα που δεν έχει κυβερνήσει, και σχεδόν όλα τα μέλη και στελέχη του ουδέποτε βρέθηκαν σε πολιτικές θέσεις! Μίσος και λάσπη, και χαρακτηριστικά περισσότερες επιθέσεις από ότι στη ΝΔ και  το ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησαν 40 χρόνια. Χωρίς λογική, χωρίς αιτία. Και μαζί ένα τσουβάλι επηρμένων δηθενοδιανοούμενων πρώην συναδέλφων του Θεοδωράκη έχει αντικαταστήσει την κριτική με το φτυάρι και το θάψιμο. Αυτοί ήταν που ξεκίνησαν και τη λάσπη τρολιά με το «υπάλληλος του Μπόμπολα». Για να τα σηκώνει μετά η κομματική προπαγάνδα χυδαία πρωτοσέλιδα.   

Οι εισαγγελείς του μίσους σαν να τα έχουν μπερδέψει όμως. Δεν είναι το Ποτάμι που πέρασε στο υπερταμείο για 99 χρόνια τη δημόσια περιουσία, δεν είναι το Ποτάμι που έκλεισε τις τράπεζες με capital control, που μείωσε μισθούς και συντάξεις, που αύξησε τη φορολογία στα ύψη και την προκαταβολή φόρου στο 100%, που έκανε το όχι ναι σε μια νύχτα, δεν είναι το Ποτάμι που τρέχει σαν χαζοχαρούμενο στον Σόιμπλε και τη Μέρκελ προβάροντας γραβάτες, δεν πήγε τον ΦΠΑ στο 24%, δεν ταΐζει δάνεια 80 εκ. σε μπόμπολες εν μέσω cc (αυτό που καταγγέλθηκε από τις τράπεζες πρόσφατα), δεν σβήνει πρόστιμα σε καπνοβιομηχανίες φίλων επιχειρηματιών, δεν στέλνει τους τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες πακέτο στον Ερντογάν παράνομα και κρυφά, δεν τρώει τα χρήματα της ΕΕ για τους πρόσφυγες σε φίλους επιχειρηματίες, δεν αφήνει ασθενείς να πεθάνουν περιμένοντας μάταια ασθενοφόρα ή ελικόπτερα, δεν είναι το Ποτάμι που βάζει τους πρόσφυγες να κοιμούνται στα χιόνια και τη λάσπη, δεν φωτογραφίζει θέσεις διορισμών για κολλητούς και τη σύζυγο του πρθ, δεν είναι το Ποτάμι που νομοθετεί με ΠΝΠ και κατεπείγον ν/σ και ύποπτες τροπολογίες, δεν κλείνεται σε σουίτες με διαπλεκόμενες γάτες Ιμαλαΐων, αυτά... και άλλα πολλά ο κατάλογος είναι μακρύς ακόμη δεν χρειάζεται να συνεχίσω. Η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας των «συντρόφων» (κατά τον Καμμένο) ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι υπεύθυνη για τα παραπάνω. Οι εναπομείναντες ψηφοφόροι της και ο διορισμένος κομματικός στρατός τρολ και συμβούλων μοιράζονται την ευθύνη και την ξεφτίλα της πολιτικής τους. Αντί να φτύνουν τους καθρέφτες τους, κατασκευάζουν εχθρούς, χτίζουν μίσος και εμπάθεια, κυνηγούν ότι νέο και δυναμικό τους δείχνει τα λάθη και την ενοχή τους για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας των πολιτών. Αντί να απαντήσουν στις προτάσεις, το πρόγραμμα και τις θέσεις του Ποταμιού και των μελών του, προπαγανδίζουν επιθέσεις για να αποκρύπτουν τις ευθύνες και τις παταγώδεις αποτυχίες τους θρέφοντας το τέρας του μίσους τους.

Πριν 2 μήνες μού έπεσε το σαγόνι όταν ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης των Ελλήνων προπαγάνδιζε σε εφημερίδα «Το ίδιο ισχύει και για το Ποτάμι που από την ημέρα της ίδρυσής του είχε προνομιακή σχέση με τη διαπλοκή». Χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς καμία ανάγκη να αποδείξει τίποτα, χωρίς καμία ανταπάντηση από τον δημοσιογράφο, ο κος Τζανακόπουλος έριξε τη λάσπη με το φτυάρι στους πεινασμένους για μίσος ψηφοφόρους του Σύριζα. Να δεν φταίμε εμείς που σας ρημάξαμε στους φόρους, φταίει το Ποτάμι, δεν σας μειώσαμε τις συντάξεις εμείς, φάτε τον σανό σας, φταίει το Ποτάμι. Παραλείποντας να αναφέρει ότι μόλις το 2016 με τράπεζες σε cc εκταμίευσαν θαλασσοδάνειο (που είχαν εγκρίνει οι σαμαροβενιζέλοι το 2014 - διαβάστε εδώ τον μετακλητό «σύντροφο» Olympia.gr Καμμένο να καταγγέλλει τότε) 80 εκ. στα κρυφά στην επιχείρηση του Μπόμπολα, και η επιχείρηση φούνταρε και ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος  για τα «θαλασσοδάνεια» της «ΠΗΓΑΣΟΣ ΑΕ». Παραλείποντας ότι επί διακυβέρνησής του η ανεξάρτητη δικαιοσύνη αρνήθηκε την έκδοση του καταζητούμενου από τις κυπριακές αρχές για μίζες επιχειρηματία και ότι αφέθηκε ελεύθερος χωρίς ποινική δίωξη καταβάλλοντας ποσό 1,2 εκ ευρώ ενώ συνελήφθη από την Οικονομική Αστυνομία για φοροδιαφυγή, φορολογικές παραβάσεις και ξέπλυμα χρήματος, ότι του έχουν δώσει με διαγωνισμούς όλα τα μεγάλα έργα (τα μικρά έσπαγαν για τον σύντροφο Καλογρίτσα), ότι η κατασκευαστική θα αποζημιώνεται με χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων για πιθανές οικονομικές ζημιές, εφόσον ο δρόμος Τρίπολη Καλαμάτα δεν του αποφέρει κέρδος!, ότι το Μπομπολισταν τέλος που «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη βούληση να κάνει πράξη αυτό τον ενδελεχή έλεγχο, για να αποδοθεί το ταχύτερο το έργο της «ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ» στο Ελληνικό Δημόσιο και τους Έλληνες πολίτες που το έχουν χρυσοπληρώσει!!!» ξεχάστηκε με τη σύμβαση σε ισχύ. 

Εκείνοι όμως οι φραπεδοτσεγκεβάρες που έριχναν λάσπη στο Ποτάμι στις ανακοινώσεις τους ότι «Είναι τουλάχιστον πρόκληση να παριστάνει τον πολέμιο της διαπλοκής, ο πρόεδρος του κόμματος που φτιάχτηκε κατ’ εντολή συγκεκριμένων συμφερόντων», ας βγουν να πουν ένα συγνώμη. Έστω ένα συγνώμη. Μαζί και τα γαλάζια τρολ της ΝΔ που πέταγαν τη λάσπη εργολαβικά εις βάρος του Ποταμιού και των πολιτών που το εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους.

Στον φίλο μου στο fb του έστειλα inbox την ακόλουθη δήλωση. «Με τη βοήθεια επιχειρηματιών μεταξύ των οποίων και ο κ. Μπόμπολας, ο κ. Τσίπρας ανέβηκε στην εξουσία αλλά κανείς δεν μπορεί να μείνει στην εξουσία έχοντας στο πλευρό του μόνο επιχειρηματίες, πρέπει να έχεις και το λαό. Και από ό,τι φαίνεται αυτή τη στιγμή ο λαός εγκαταλείπει τον κ. Τσίπρα». Ας googlάρει να δει ποιος την έκανε. 

Δεν ξέρω αν το Ποτάμι θα τα καταφέρει να υλοποιήσει κάποτε αυτά που θέτει ως στόχους, δεν ξέρω πόσοι ακόμη θα φύγουν για να βολευτούν σε άλλα κόμματα, καλύτερα που έφυγαν οι ευκαιριακοί βουλευτές του είδα φως και μπήκα, δεν ξέρω πότε ο Σταύρος θα πάψει να φαίνεται ανασφαλής και να μετράει τύπο και δημοσκοπήσεις, δεν ξέρω πότε κάποιοι άξιοι που έφυγαν θα καταλάβουν ότι όλες οι άξιες φωνές πρέπει να ακούγονται όχι μόνο οι δικές τους, δεν ξέρω αν τελειώσαμε με τα λάθη, και δεν ξέρω αν οι πολίτες ακούμε μόνο μέχρι εκεί που μπορούμε (ή θέλουμε) να καταλάβουμε. Την ημέρα που ανακοινώθηκε το χειρουργείο στον Σταύρο Θεοδωράκη για καρκίνο (εκείνες τις ημέρες με τις ευχές για ψόφους από διάφορους μισάνθρωπους) συνειδητοποίησα ότι σε περίπτωση που για κάποιο λόγο έπρεπε να αποσυρθεί από την πολιτική και το Ποτάμι διαλυόταν, δεν θα υπήρχε κάτι άξιο να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές. Όχι μόνο εγώ, αλλά πολλοί.