Ό,τι ανεβαίνει άσχημα και χυδαία, πέφτει άσχημα και χυδαία

Σχεδόν συστηματικά επί διακυβέρνησης ΠΦΑ σουτάρουμε παράνομα, τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες στην αγκαλιά του Ερντογκάν. Πρέπει να το διαβάσατε στην athensvoice για τον Murat Çapan και σε μερικά ακόμα μμε, το ανέβασε και το Ποτάμι στην βουλή και στον εισαγγελέα, το έκανε ερώτηση και η ευρωομάδα των Φιλελευθέρων και ο Guy Verhofstad στην ΕΕ,  αλλά εμείς μέχρι εκεί. Συνεχίζουμε με survivor, και Πολάκη και Φορτσάκη, και τις γραβάτες του Καμμένου. Τρώμε τον χυλό της ενημέρωσης που μας βολεύει. Ο σύριζα που στην αντιπολίτευση στηλίτευε δικαίως  την απέλαση του τούρκου πολιτικού πρόσφυγα Μπουλούτ Γιαϊλά ως κυβέρνηση κάνει σωρηδόν απελάσεις. Τότε έλεγαν  «Είναι πλέον βέβαιο ότι η κυβέρνηση έχει υποκύψει στα πιο αντιδημοκρατικά αιτήματα του Ερντογάν και του σκληρού πυρήνα του τουρκικού κράτους, με άγνωστα ανταλλάγματα».  Και κανένας αγωνισταράς δεν ξεβολεύεται από την καρέκλα του. Θα μείνουν κολλημένοι μαζί της μέχρι την πτώση.     

Εκεί στην αρχή της κρίσης η κινηματική προοδευτική αριστερά (αν υπήρξε ποτέ τέτοια) είχε την ευκαιρία της και την πέταξε στον χυλό. Σε έναν κόσμο που όλα κατέρρεαν είχε τον χρόνο και την απόσταση να φτιάξει την δική της πρόταση. Να πει αλήθειες να βάλει πλάτη να πάει απέναντι σε όλα όσα θεωρητικά κατηγορούσε τόσα χρόνια και να ανοίξει την πόρτα της εξουσίας με πρόταση και σχέδιο. Στον παραλογισμό των Ζαππείων και στην βίαιη κατάρρευση των επιλογών ΓΑΠ από το βαθύ Πασόκ, επέλεξε να πάει από τον εύκολο δρόμο, με την τραχύτητα του ιδεολογικού κατήφορου. Ο Αλέξης πουλάει, ε ας λαϊκίσουμε λίγο δεν πειράζει, ε ας μοιράζουμε ψόφους δεν πειράζει, ε ας πάρουμε ψεκασμένους δεν πειράζει.

Και δεν ήταν μόνο τα  πολιτικά της στελέχη, κυρίως ήταν οι ψευτοδιανοούμενες «ραχήλ», οι κοιλιόδουλοι καλλιτέχνες, οι πνευματικοί της παρλαπίπας, οι διορισμένοι σαχλαμαράκηδες, οι βολεμένοι επιστήμονες, οι κούφοι πρυτάνεις, οι wannabe κακοί πρωθυπουργοί οι ανάξιοι μαραγκοί, οι εισπράκτορες των προγονικών αγώνων στο βουνό. Ο χυλός των διεκδικητών της εξουσίας. Εκεί βολεύτηκαν με το άλλοθι ότι στην εξουσία θα τα κάνουμε όπως πρέπει.  Και μετά με το άλλοθι θα αφήσουμε έτσι εύκολα τα όπλα, θα παραδοθούμε στους γερμανοτσολιάδες;      

Την περασμένη εβδομάδα η Ραχήλ, ο Γιάνης, η Ζωή, ο Λαφαζάν έφαγαν σβουρηχτές σφαλιάρες αγνόησης. Οι αναρτήσεις μίσους για αντιπάλους στο χειρουργείο και οι κατηγορίες για προδότες για πρώην συντρόφους πάνε αδιάβαστες. Ξεκατινιάζονται για θόρυβο στα social media αλλά τα share σκοράρουν μόνο οικογενειακά. Χωρίς τον Τσίπρα - χωρίς την εξουσία, έχουν σβήσει. Αυτό το ξέρει και ο Τσίπρας, για τον ίδιο, χωρίς την εξουσία θα σβήσει.  Δεν υπάρχεις χωρίς Timeline. Νέα αποστολή, οι γραφικοί έξω στα σκυλιά, η νέα σελίδα γράφεται, σύμπραξη με το Πασόκ, θα βοηθήσουν και τα παλαιά τζάκια, πνίξτε ό,τι νέο.  Ο Λεβέντης την πέφτει στον Τσίπρα, το ΚΚΕ την πέφτει στον Τσίπρα, οι Λαέ την πέφτουν στον Τσίπρα, η Φώφη την πέφτει στον Τσίπρα, οι diem 25 την πέφτουν στον Τσίπρα, αλλά από το ΣΥΡΙΖΑ τρώνε γείωση. Αδιαφορούν για τους ξεδοντιασμένους. Δεν ασχολούνται γιατί αυτό θα τους θρέψει. Όπως τράφηκαν και αυτοί. Ο Τσίπρας δεν τους φοβάται. Χαϊδεύει την λαϊκή δεξιά και καραμανλικούς να μαγκώσουν τον εγκλωβισμένο Κυριάκο που μετράει ψηφαλάκια. Χτυπάει πάνω και κάτω από το τραπέζι Ποτάμι και μενουμευρώπηδες και μεταρρυθμιστές. Ξέρει να μετράει, να ζυγίζει και ξεχωρίζει ποιοι αξίζουν να φοβάται.   

Όταν όλα μα όλα όσα πεισματικά έχεις φυτέψει στο κεφάλι σου γίνονται θρύψαλα και γκρεμίζεσαι, φτιάχνεις από την αρχή νέους εχθρούς. Τώρα σου είναι τρελές η ραχήλ και η ζωή, πριν σου ήταν μπουμπουλίνες, βρίζεις πάλι για γκεσταμπίτες  μενουμευρώπηδες και παρακαλάς για δόση, οι άλλοι μοιράζουν κατάρες καρκίνους και επιπλοκές στον αντίπαλο σου και κρατιέσαι να μην βρίσεις μαζί του, αφήνεις για λίγο τους ψόφους και τις κρεμάλες, παρηγοριέσαι ότι δεν φταις εσύ, ο αγώνας για την αριστερά, ο αγώνας για την καρέκλα, τώρα τα ισοπεδώνεις όλα, τα ψέματα σου και τα παραμύθια σου σβήνουν μαζί σου. Δεν έχεις να πεις λέξη για τις γραβάτες του Καμμένου, θα τον ξεφορτώσεις όταν θα σου είναι βάρος.  

Η αποσύνθεση είναι το χαρακτηριστικό των απομακρυσμένων, φόβος και αφορισμός στο νέο, στήνοντας την νέα διαπλοκή, μετρώντας τις κινήσεις του αντίπαλου, το παιχνίδι πρέπει να μείνει μεταξύ Σύριζα και ΝΔ, να κρατήσεις ποσοστά, να μείνεις στο δικομματισμό, να περιμένεις να έλθει πάλι η σειρά σου, για αυτό θα κατηγορήσεις και να αποδυναμώσεις ό,τι δυναμικό υπάρχει, θα τσαλαπατήσεις ό,τι απαντά στην  χυδαιότητα σου. Η έντεχνη ισοπέδωση, μπετοναρισμένα συμφέροντα, υποσχέσεις για 23 χιλιάδες νέους μόνιμους διορισμούς, μείνετε φρόνιμοι εμείς μιλάμε τώρα, εμείς ή αυτοί, εμείς γαμάμε, να μια θέση γραφείου τύπου σε έναν δημόσιο οργανισμό, μαζί ανεβήκαμε μαζί θα πέσουμε, αλλά θα γυρίσουμε.

Κρατήθηκες για 2μιση χρόνια, θα αντέξεις. Κάνεις σχέδια, απλή αναλογική, Καραμανλής για ΠτΔ, θα τα καταφέρει ο Αλέξης θα δεις, μείνε στον κύκλο. Αρκεί να δικαιολογήσεις την σαπίλα σου, τα ισοπεδώνεις όλα, να κρατηθείς από την κουτάλα στην διορισμένη θέση, η χολή σου το δηλητήριο. Μην έχεις ενοχές τους χρησιμοποίησες, γέννησες το μίσος και τον χυλό της ισοπέδωσης. Η πτώση το vertigo, όπως ανέβηκες με ψόφους και κρεμάλες έτσι συνοδεύεις και την κάθοδο σου, βυθίζεσαι στο κενό του θαλάμου με κομμένα συρματόσχοινα, με μόνο σκοπό εκεί που απέτυχες εσύ να μην πετύχουν ούτε οι άλλοι.