Πολιτικη & Οικονομια

Απ. Δοξιάδης προς Στ. Θεοδωράκη για τον αγώνα του κατά του καρκίνου

Συγκινητικά, προσωπικά κι όμως απόλυτα πολιτικά 

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Με το παρακάτω κείμενο στο f/b -συγκινητικό και προσωπικό, κι όμως ταυτόχρονα απόλυτα πολιτικό- ο συγγραφέας κ. Απόστολος Δοξιάδης απευθύνθηκε  στον επικεφαλής του Ποταμιού και φίλο του κ. Σταύρο Θεοδωράκη, που, όπως ανακοινώθηκε χτες Δευτέρα, εγχειρίστηκε για νεοπλασία. 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: O ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΓΕΝΙΑ

Ήξερα εδώ και μερικές εβδομάδες το πρόβλημα υγείας του Σταύρου Θεοδωράκη, όπως και κάποιοι άλλοι φίλοι του. Ομολογώ ότι κι εγώ, όπως και οι άλλοι, ήμουν αρνητικός ως προς την πρόθεσή του να το ανακοινώσει δημόσια, γνωρίζοντας το φθόνο, την κακία, την υποκρισία και εν τέλει τον πρωτογονισμό που κυριαρχεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας, σε θέματα υγείας.

Πρέπει να πω ότι τον θαύμασα σε αυτό το διάστημα, από τη διάγνωση ως τώρα, για το πως ενώ μελετούσε με απόλυτη ψυχραιμία και τεχνοκρατική ακρίβεια να βρει την καταλληλότερη μέθοδο θεραπείας, διατήρησε ακέραια την καθημερινή του ρουτίνα, με την ίδια εργατικότητα, την ίδια άνεση, συνεχίζοντας να είναι σε όλα παρών και να δίνει τις μάχες του, ακόμη και την περασμένη Παρασκευή με τη γενναία του παρέμβαση (τη μόνη έλληνα πολιτικού αρχηγού) για τη σοβαρότατη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των επαναπροωθήσεων τούρκων αντικαθεστωτικών.

Τελικά, ο Σταύρος προχώρησε, όπως το πίστευε από την αρχή, στη δημοσιοποίηση του προβλήματος της υγείας του, για λόγους αρχών: πιστεύει ότι η ιδιωτική ζωή ενός πολιτικού πρέπει να είναι διάφανη σε όλα, και ότι θα ήταν ανήθικο να το κρατήσει μυστικό. Αναγνωρίζω ότι είχε απόλυτο δίκιο και είχα απόλυτο άδικο. Έπεσα και εγώ στην παγίδα, να συντονίζομαι με τη χειρότερη όψη της κοινωνίας μας, αντί με την καλύτερη, που αντιπροσωπεύει η ηθική στάση που ενσαρκώνει με την απόφασή του ο Σταύρος.

Κι επειδή ακούστηκαν και κάποιες απόψεις αυτές τις μέρες περί εκδοχών παλικαριάς του τύπου "οι πυροβολισμοί είναι επιβεβλημένοι σε μερικές περιστάσεις", είναι ευκαιρία να το πω με τα λόγια της παλιάς, λεβέντικης κρητικής μαντινάδας: "Ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά των άντρα". Αυτή είναι η πραγματική παλικαριά, του Σταύρου: να οδηγείς αντί να οδηγείσαι, να δίνεις το καλό παράδειγμα, αντί να συμμορφώνεσαι στο κακό.

Όλα να πάνε καλά φίλε μου Σταύρο. Απάνω του τού καρκίνου, λάθος άνθρωπο βρήκε να επισκεφθεί. Τσάκισέ τον, και να σαι πολύ γρήρορα, γερός, δυνατός και μαχητικός όπως πάντα, στον πολιτικό στίβο, στους αγαπημένους σου, την οικογένεια και τους φίλους σου!