- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Τι έγραψε ο δημοσιογράφος Θ. Μαυρίδης για το «όλοι μαζί» του Β. Βαρδινογιάννη
«Ποιοι είμαστε αυτοί οι "όλοι μαζί";»
«Όλοι μαζί θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της Ελλάδας, είπε ο κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης. Άραγε, ποιοι είμαστε αυτοί οι «όλοι μαζί»; Στην παρέα αυτή περιλαμβάνονται οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος; Αν ο κ. Βαρδινογιάννης το επιθυμεί, δεν τον εμποδίζει κάποιος να «στηρίξει» αυτή την κυβέρνηση ή μια πιο διευρυμένη εκδοχή της. Εμείς, δεν θα πάρουμε…».
Έτσι αρχίζει το κείμενο του Θανάση Μαυρίδη στο Liberal.gr και συνεχίζει ως εξής:
«Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είμαστε εμείς. Εμείς, λοιπόν, είμαστε όλοι εκείνοι που εδώ και μερικά χρόνια ο στρατός της σωτηρίας του ΣΥΡΙΖΑ μας έχει βαπτίσει «γερμανοτσολιάδες», «Τσολάκογλου» και «πουτανάκια των δανειστών». Είμαστε εκείνοι που βάλαμε πλάτη στις δύσκολες ώρες, όταν κάποιοι άλλοι έκαναν λαϊκά δικαστήρια στην Πλατεία Συντάγματος, έστηναν κρεμάλες και φώναζαν «να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή». Εμείς, κύριε Βαρδινογιάννη, είχαμε νιώσει μεγάλη μοναξιά εκείνες τις ώρες.
Δεν θυμόμαστε να υπήρχαν και τότε ανάλογες εκκλήσεις περί εθνικής ενότητας. Αντιθέτως, θυμόμαστε λιβέλους κατά της τρόικας, η οποία ζητούσε την καταπολέμηση της διαπλοκής, σημειώνοντας, η τρόικα, τις μεγάλες ευθύνες της ελληνικής ολιγαρχίας στην δημιουργία της κρίσης.
Η αλήθεια είναι ότι αν έβαζαν πλάτη τότε εκείνοι που σήμερα ψηφίζουν τα μνημόνια δύο – δύο, θα είχε τελειώσει η κρίση εδώ και καιρό. Αντίθετα, αντί να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια να επανέλθει η χώρα στις ράγες της ανάπτυξης, τορπίλισαν κάθε σχετική προσπάθεια που έγινε. Θα θυμάστε, προφανώς, την πρόταση για την εθνική ομάδα της διαπραγμάτευσης για το χρέος. Αλλά δεν θέλησαν! Αντίθετα, επέλεξαν την οδό της άσκοπης σύγκρουσης, με μόνο σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας. Είπαν ψέματα, κατασυκοφάντησαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, διέλυσαν την χώρα, για να πάρουν την εξουσία. Πως μπορούμε να επιβραβεύσουμε με την στάση μας τους ψεύτες;
Κι ύστερα; Τι έκαναν; Παρέδωσαν τα πάντα στους δανειστές. Οι υπερπατριώτες της δεκάρας έδωσαν στον Σόιμπλε το Υπερταμείο για 99 χρόνια, υπέγραψαν τα πάντα, υποσχέθηκαν ακόμη περισσότερα. Έχουμε κάθε δικαίωμα, κύριε Βαρδινογιάννη, να μην θέλουμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με τους υβριστές μας. Πόσο μάλλον όταν δεν έχουν το θάρρος να πουν ούτε μία συγνώμη.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ μέρος της λύσης; Η σημερινή του ηγεσία σίγουρα όχι. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, σίγουρα ναι! Με άλλα λόγια, η Αριστερά μπορεί να γίνει μέρος της λύσης από μέρος του προβλήματος που ήταν μέχρι σήμερα. Μετά από την ιστορική πολιτική ήττα που έχει υποστεί είναι η καλύτερη ευκαιρία για να κλείσουμε οριστικά τους λογαριασμούς του παρελθόντος.
Μόνο που τα πολιτικά προβλήματα δεν λύνονται με κυβερνήσεις εθνικής ενότητας ή όπως αλλιώς τις λένε κάθε φορά. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται μία κυβέρνηση που να είναι μέσα ο Τσίπρας, ο Καμμένος, η Φώφη, ο Λεβέντης κι ένα κομμάτι της πεφωτισμένης Δεξιάς. Δεν είναι αυτή η λύση στα προβλήματα της χώρας. Αυτή είναι η συνταγή της απόλυτης καταστροφής. Η χώρα χρειάζεται μία κυβέρνηση που να έχει ισχυρή και νωπή λαϊκή εντολή. Μία κυβέρνηση που να είναι σε θέση να πετύχει ευρύτερες συναινέσεις σε επίπεδο κοινωνίας, για να καταφέρει την επανεκκίνηση της Οικονομίας.
Ο κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης είναι ένας άνθρωπος που νοιάζεται για την Ελλάδα. Δεν είναι ένας απλός επιχειρηματίας που ενδιαφέρεται μόνο για το ύψος του τραπεζικού του λογαριασμού του στην Γενεύη, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Έχει βοηθήσει σημαντικά την χώρα και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Ακόμη και δίνοντας καύσιμα στις ένοπλες δυνάμεις, όταν τα πλοία μας δεν είχαν πετρέλαιο για να κινηθούν. Πολλά απ’ αυτά δεν είναι γνωστά και αυτό δείχνει και το μεγαλείο του ανδρός.
Στο θέμα του «όλοι μαζί», όμως, κάνει λάθος. Είναι σαν να έχει ο ίδιος εμπιστευτεί το βιός του σε έναν διαχειριστή, ο διαχειριστής να έχει καταχραστεί την εμπιστοσύνη του και εμείς να του ζητάμε να του δώσει άφεση αμαρτιών και να τον επιβραβεύσει με αυξημένα καθήκοντα. Νομίζουμε ότι ο ίδιος δεν θα καθόταν μαζί του ούτε για ένα λεπτό στην ίδια αίθουσα. Πως είναι δυνατόν να ζητάει από εμάς να καθίσουμε μαζί τους στο ίδιο τραπέζι;».