Πολιτικη & Οικονομια

Αλέξης - ΣΥΡΙΖΑ - Ζωή - Μελανσόν

Η κυβέρνηση βαρά «μια στο καρφί» και το κόμμα «μια στο πέταλο», ώστε να μην μονοπωλεί η κ. Κωνσταντοπούλου τη σχέση της με τον υποψήφιο της Αριστεράς

Ευτύχης Παλλήκαρης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μπορεί ο υποψήφιος της Αριστεράς στη Γαλλία Ζαν Λυκ Μελανσόν να δήλωσε προεκλογικά ότι «εγώ δεν είμαι Τσίπρας», στηλιτεύοντας τη στάση του με τους δανειστές, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το βάζει κάτω. Έτσι η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης του κ. Μελανσόν, παρά τα όσα «σέρνει» για τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματος. «Για μας» αναφέρεται στην ανακοίνωση, «η πραγματική εναλλακτική επιλογή απέναντι στον εφιάλτη της Λεπέν είναι ο προεδρικός υποψήφιος της Αριστεράς, Ζαν Λυκ Μελανσόν, που στηρίζεται, μεταξύ άλλων, τόσο από το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, όσο και από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αναμένοντας τα αποτελέσματα του Α΄ γύρου της Κυριακής, στέλνουμε τους αδελφικούς μας χαιρετισμούς σε όσους και όσες δίνουν τη μάχη για να βρεθεί στο β'  γύρο ο Ζαν Λυκ Μελανσόν».

Το ενδιαφέρον είναι πως αγωνιστικούς χαιρετισμούς απέστειλε –και μάλιστα στα γαλλικά– και η «συντρόφισσα» κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, που υπογραμμίζει τους δεσμούς φιλίας με τον κ. Μελανσόν. 

Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι στο Μαξίμου δεν υποδέχτηκαν και με τα αγαθότερα των συναισθημάτων τα «καρφιά» του υποψηφίου της Αριστεράς. Μάλιστα μόλις πριν από δύο ημέρες ο υπουργός Επικρατείας κ. Χριστόφορος Βερναρδάκης με ανάρτησή του στο Facebook έδινε μαθήματα… ταξικής συμπεριφοράς στον Γάλλο υποψήφιο Πρόεδρο. Έγραφε συγκεκριμένα: «Αν ο Μελανσόν εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας θα γίνει ταυτόχρονα και ο ηγέτης μιας από τις πέντε ισχυρότερες χώρες του κόσμου (του «ιμπεριαλισμού» όπως θα λέγαμε παλιά). Επομένως, κάθε σύγκριση με την κατάσταση απόλυτης χρεωκοπίας και εξάρτησης που βρέθηκε η Ελλάδα και η Αριστερά το 2015 είναι όχι μόνο αδόκιμη αλλά και ανιστόριτη. O κ. Μελανσόν θα έπρεπε να γνωρίζει ότι την ιστορία δεν την φτιάχνουν οι μεμονωμένοι άνθρωποι αλλά οι δυναμικές των ταξικών αγώνων. Αυτές είναι που θα επιτρέψουν πιθανώς και στον ίδιο να εκλεγεί – κυρίως όμως θα του επιτρέψουν να ασκήσει τη σωστή πολιτική "pour le peuple"».

Για πολλοστή φορά συνεπώς η κυβέρνηση βαρά «μια στο καρφί» και το κόμμα «μια στο πέταλο», ώστε να μην μονοπωλεί η κ. Κωνσταντοπούλου τη σχέση της με τον υποψήφιο της Αριστεράς…