Αντιπολίτευση με όρους φθηνής διαφήμισης

Το ότι το καθεστώς στη Βενεζουέλα, δυστυχώς, διολισθαίνει σε έναν όλο και πιο σκληρό αυταρχισμό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το ότι αργά ή γρήγορα θα θρηνούσαμε θύματα ήταν αναμενόμενο, με εμφανή πλέον τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης στα όρια του εμφυλίου πολέμου. Σε αυτό το ζοφερό για τη λατινοαμερικάνικη χώρα πλαίσιο, η Ν.Δ. μόλις χτες ζήτησε την άμεση σύγκλιση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, ώστε να συζητηθούν οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις!

Συγκεκριμένα, με επιστολή προς τον πρόεδρο της Επιτροπής 13 βουλευτές της Ν.Δ., εκφράζοντας τη «βαθιά τους ανησυχία» για τα όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα, ζητούν τη σύγκλισή της και καλούν την κυβέρνηση «να καταβάλλει διμερώς, καθώς και στο πλαίσιο της Ε.Ε. και άλλων αρμόδιων διεθνών οργανισμών, κάθε δυνατή διπλωματική πρωτοβουλία για τον άμεσο τερματισμό της διαμορφωθείσας κατάστασης στη Βενεζουέλα».

Δυστυχώς, δεν πρόκειται για αστείο, αλλά για ένα ακόμη επεισόδιο αντιπολιτευτικής ένδειας, αντιπολίτευσης με όρους διαφήμισης Jumbo. Δηλαδή, εύπεπτο και πιασάρικο μήνυμα για τους πολλούς, που ωστόσο κάποιες φορές υποκρύπτουν επικίνδυνα στερεότυπα. Κοινωνικά στην περίπτωση των Jumbo («Χτύπα σαν άντρας» πέρυσι το Πάσχα), πολιτικά στην περίπτωση του συγκεκριμένου αιτήματος της ΝΔ.

Με παιδιάστικη αφέλεια, οι περισσότεροι, έμπειροι βουλευτές περί των εξωτερικών ζητημάτων, επιχειρούν να παγιδεύσουν την κυβέρνηση για τις διεθνείς συμπάθειες και αναφορές της, προσπαθώντας να οδηγήσουν την εγχώρια κοινή γνώμη σε περίεργους εξισωτισμούς, που ουδεμία σχέση με την πραγματικά προβλήματα της χώρας έχουν.

Και όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που υπάρχει λαμπρό πεδίο δράσης για ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Οι καθυστερήσεις των μεταρρυθμίσεων, η συνάντηση του «βαθέος» κράτους με το «βαθύ» κόμμα που εμποδίζουν τις αποκρατικοποιήσεις, η χρεοκοπία του Ασφαλιστικού, η αύξηση των ληξιπρόθεσμων χρεών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες, η δυσβάσταχτη και διαρκώς αυξανόμενη φορολογία είναι μόνο μερικά από τα θέματα που θα μπορούσε η Αντιπολίτευση να καταδείξει τα Βατερλό της κυβέρνησης. Αν δε, είχε και συγκεκριμένες αντιπροτάσεις για όλα αυτά, ακόμη καλύτερα.

Η ΝΔ, όμως, επιλέγει μια αψυχολόγητη για κόμμα εξουσίας κίνηση, που θυμίζει μεγαλόστομα, ψηφίσματα επί σοβαρότατων διεθνών θεμάτων, επαρχιακών δημοτικών συμβουλίων ή ακροαριστερών γκρουπούσκουλων στα αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων, που καταδίκαζαν τις «ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις». Και μάλιστα το κάνει χρησιμοποιώντας με ελαφρύ τρόπο τους θεσμούς και τις δομές της Βουλής.

Όταν καταλήγεις να ακολουθείς τα μιντιακά trend του αντιπολιτευτικού τύπου και των social media, αναπαράγοντας και ανακυκλώνοντας τις δικές σου, ουσιαστικά, ιδεοληψίες οδηγείσαι σε αντιπολίτευση από τα Jumbo. Και για κακή μας τύχη μια τέτοια αντιπολίτευση τίποτα δεν έχει να προσφέρει στη λύση των μεγάλων και υπαρκτών προβλημάτων της χώρας.