Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς θα πρέπει να ντρέπεται, αναφέρει η Ντόρα Μπακογιάννη με αφορμή ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών για την επιστροφή «δυόμιση εκατομμυρίων δολαρίων που είχαν χορηγηθεί το 2008 −επί υπουργίας της Ντόρας Μπακογιάννη− από την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) στο "Κέντρο Κλιματικής Αλλαγής της Κοινότητας της Καραϊβικής" (ΚΚΑΚΚ), στο όνομα της υλοποίησης προγραμμάτων που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν».
Η ανακοίνωση από το Πολιτικό Γραφείο της κ. Μπακογιάννη αναφέρει τα ακόλουθα:
«Ο κ. Κοτζιάς θα έπρεπε να ντρέπεται. Ποτέ στην ιστορία της χώρας δεν έχουν ειπωθεί τόσο μεγάλα και ξεδιάντροπα ψέματα από Έλληνα υπουργό Εξωτερικών.
Κατά καιρούς όσοι είχαμε την τιμή να υπηρετήσουμε το υπουργείο Εξωτερικών έχουμε ασκήσει κριτική ο ένας στον άλλο. Πάντα όμως σεβόμασταν ότι το ΥΠΕΞ εκπροσωπεί όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες πέρα και πάνω από κόμματα. Κανείς δεν το εξευτέλισε με αυτό τον τρόπο.
Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες παραπέμπω στη δήλωση του τότε Γ.Γ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Συνεργασίας για την Ανάπτυξη Θεόδωρου Σκυλακάκη.
Ο κ. Κοτζιάς αν έχει την παραμικρή τσίπα ας πάει αύριο το πρωί τον φάκελο στον εισαγγελέα. Διαφορετικά θα το κάνω εγώ. Ευτυχώς κάποια πράγματα στη χώρα παραμένουν όρθια παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους».
"Υπουργοί που δεν γνωρίζουν τους νόμους του υπουργείου τους...
Άγνοια νόμου δεν επιτρέπεται. Αυτό βέβαια ισχύει για τους απλούς πολίτες. Αν είσαι υπουργός στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι επιτρέπεται. Όχι μόνο να μην ξέρεις τους νόμους που έχει ψηφίσει το δικό σου υπουργείο αλλά και να εκτοξεύεις νοσηρά υπονοούμενα για "ασκόπως σπαταληθέντα χρήματα" και "κρυφούς λογαριασμούς" επειδή είσαι ανίκανος να κάνεις ένα στοιχειώδη έλεγχο των όσων ανακριβώς (και συνεπώς συκοφαντικά) ισχυρίζεσαι.
Συγκεκριμένο παράδειγμα ο κ. Κοτζιάς, ο οποίος ισχυρίζεται σήμερα σε ανακοίνωσή του υπουργείου του ότι "...μετά από μακρά και επίπονη έρευνα- επεστράφη στις 24 Μαρτίου 2017, στην Τράπεζα της Ελλάδος, το ποσό των 2,5 εκατ. Δολ. ΗΠΑ που είχε χορηγηθεί το 2008 –επί Υπουργίας κας Ντόρας Μπακογιάννη- από την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του ΥΠΕΞ στο «Κέντρο Κλιματικής Αλλαγής της Κοινότητας της Καραϊβικής» (ΚΚΑΚΚ), στο όνομα της υλοποίησης προγραμμάτων.
Όπως διαπιστώθηκε, τα προγράμματα αυτά ουδέποτε υλοποιήθηκαν, καθότι η ελληνική πλευρά δεν είχε μεριμνήσει τότε, για τη σύνταξη και υπογραφή του απαιτούμενου Μνημονίου Κατανόησης, στο οποίο θα προβλέπονταν υποχρεώσεις και μηχανισμοί για την παρακολούθηση και τον έλεγχο εφαρμογής της Συμφωνίας."
Επισυνάπτω λοιπόν το ΄μνημόνιο" που κατά τον κ. Κοτζιά δεν είχε ποτέ υπογραφεί όπως αναγράφεται στο ΦΕΚ του 2011 που το κύρωσε με σχετικό νόμο (ως τέως συνεργάτης του κ. Γεωργίου Παπανδρέου η κυβέρνηση του οποίου κύρωσε το σχετικό μνημόνιο ο κ. Κοτζιάς μπορεί να ρωτήσει τον κ. Δρούτσα η υπογραφή του οποίου υπάρχει εκεί, είμαι βέβαιος ότι εξ αυτού του λόγου θα τον γνωρίζει και προσωπικά και θα τον συμπαθεί κιόλας), από το οποίο προκύπτει ότι οι κάποιοι αρμόδιοι οδήγησαν τον κ. Κοτζιά σε μια τεράστια γκάφα. Τον διαβεβαιώ και προσωπικά σχετικώς μια που υπέγραψα ο ίδιος ως Γενικός Γραμματέας του Υπεξ το σχετικό μνημόνιο που είχαν εισηγηθεί οι αρμόδιες υπηρεσίες και κύρωσε στη συνέχεια η Βουλή των Ελλήνων.
Το μνημόνιο προβλέπει βεβαίως και μηχανισμό παρακολούθησης και εφαρμογή των κανόνων της Europe Aid για τη διαχείριση των σχετικών χρημάτων, την πίστωση των τόκων στον σχετικό λογαριασμό με τρόπο που να μειώνει την ελληνική συνεισφορά, την πληρωμή χρημάτων μόνο για εγκεκριμένα έργα, την υλοποίηση της συμφωνίας από κοινή επιτροπή με ίση συμμετοχή του Υπεξ και του ΚΚΑΚΚ κ.λπ.
Δεν θα μπω στην ουσία της υπόθεσης, της υποχρέωσης δηλαδή της Ελλάδας να δίνει αναπτυξιακή βοήθεια, της επιλογής που είχαμε κάνει τότε να μειώσουμε δραματικά από τα 17 εκ. ευρώ στα 3 τα λεφτά που δίδονταν στις ΜΚΟ και να τα διοχετεύσουμε με διεθνείς συμφωνίες σε περιφερειακούς διεθνείς οργανισμούς, των σοβαρότατων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής για τις χώρες της Καραϊβικής, που είναι οι περισσότερες πολύ φτωχές, του γεγονότος ότι αυτά έγιναν προ κρίσης και η ελληνική πλευρά προφανώς συνειδητά -για λόγους οικονομικούς- δεν τα προώθησε στη συνέχεια και άφησε να λήξουν οι σχετικές συμφωνίες και να πάρει τα λεφτά πίσω κ.λπ.
Θα πω μόνον ότι το να μην γνωρίζει ένας υπουργός σε επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου τους νόμους που έχει το ίδιο εισηγηθεί και έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων και "μετά από μακρά κι επίπονη έρευνα" να ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν, είναι εξαιρετικά ανησυχητικό και επικίνδυνο. Ιδίως όταν το συγκεκριμένο υπουργείο διαχειρίζεται θέματα εξωτερικής πολιτικής, διεθνών διαπραγματεύσεων, ελληνοτουρκικά κ.λπ".
5°
