Την Έφη Αχτσιόγλου, υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ρωτούν 33 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για το ποια μέτρα προτίθεται να πάρει, νομοθετικά και κυρίως ελεγκτικά, προκειμένου να μειωθούν ουσιαστικά, αν όχι να εξαλειφθούν, τα υπάρχοντα φαινόμενα ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας, προστατεύοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων και εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα νόμιμα έσοδα του δημοσίου.
Στο κείμενο της ερώτησ;hς τους οι 33 βουλευτές αναφέρουν:
Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, σε συνδυασμό με τις επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και με τις ευλογίες των θεσμών, έχουν οδηγήσει σε μια σειρά από τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, με ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις και στον τομέα των εργασιακών σχέσεων, της φορολογίας και του ασφαλιστικού.
Αναλαμβάνοντας το δύσκολο έργο της αντιμετώπισης των διαφόρων προκλήσεων, μέσα σε αντίξοες συνθήκες και με τους θεσμούς να πιέζουν συνεχώς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε και συνεχίζει να καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες, προκειμένου να αναμορφώσει με τρόπο δίκαιο και αποδοτικό το φορολογικό και το ασφαλιστικό σύστημα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους στον τομέα των εργασιακών σχέσεων.
Πρόσφατα, με το νόμο 4446/2016, ο οποίος συμπληρώνει το νόμο 4172/2013 και ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από τις 22 Δεκεμβρίου 2016, κάθε εργοδότης υποχρεούται να καταβάλλει τη μισθοδοσία των εργαζόμενων μέσω τραπεζικού συστήματος, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση, ώστε να εκπίπτουν για τις επιχειρήσεις οι δαπάνες μισθοδοσίας.
Με την ψήφιση του νόμου αυτού, έγινε ένα σημαντικό βήμα στην καταπολέμηση της ανασφάλιστης εργασίας, κίνηση που αναμένεται να τονώσει τα φορολογικά έσοδα και τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων.
Δυστυχώς, όμως, ακόμη παρατηρούνται δυσλειτουργίες και φαινόμενα στην αγορά εργασίας, τα οποία προκαλούν έντονο προβληματισμό κυρίως στους εργαζόμενους.
Το τελευταίο διάστημα όλο και πληθαίνουν οι καταγγελίες (συνήθως ανώνυμες και ανεπίσημες, λόγω του φόβου της απολύσεως) για φαινόμενα ανασφάλιστης εργασίας ή για τη μόδα των τελευταίων ετών της αγοράς εργασίας, τον μισό αδήλωτο μισθό και μισό νόμιμο.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι εργοδότες έχουν μειώσει επίσημα το ωράριο των υπαλλήλων τους, αναγκάζοντάς τους να εργάζονται τις υπόλοιπες ώρες ως ανασφάλιστοι, ενώ συνήθως δεν πληρώνουν ούτε τις υπερωρίες τους.
Ακόμη, όμως και αν παρέχουν στους υπαλλήλους τους πλήρη ασφάλιση, πολλοί εργοδότες έχουν ανακαλύψει νέους τρόπους, προκειμένου να τους κοστίζει λιγότερο η εργασία.
Τη στιγμή που καταθέτουν ολόκληρο τον μισθό του εργαζόμενου στον τραπεζικό του λογαριασμό, απαιτούν από τον εργαζόμενο να τους επιστρέψει σε μετρητά μέρος του μισθού, έχοντας κάνει μαζί του μια άτυπη συμφωνία.
Ανεπίσημες καταγγελίες κάνουν λόγο ακόμη και για εμπλοκή «φουσκωτών», οι οποίοι συνοδεύουν τον εργαζόμενο μέχρι το ATM, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιστροφή μέρους του μισθού για λογαριασμό του εργοδότη.
Την ίδια στιγμή ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές για ελλιπείς ελέγχους από το ΙΚΑ, το ΣΔΟΕ και το ΣΕΠΕ, ενώ πολλοί (ακόμη και υπάλληλοι των υπηρεσιών αυτών) κάνουν λόγο για αποδυναμωμένες, υπηρεσίες, χωρίς δυναμικό, οχήματα και μεταφορικά έξοδα υπηρεσίας.
Όλα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει μια στρεβλή κατάσταση, με οδυνηρές συνέπειες, καθώς:
1. Χάνονται μεγάλα ποσά από τα έσοδα του κράτους, αφού δεν αποδίδονται όλες οι φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές από τους εργοδότες, γεγονός ιδιαίτερα επιζήμιο σε μια εποχή που η κυβέρνηση καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για τη σωτηρία των ταμείων και την εξεύρεση οικονομικών πόρων.
2. Τη στιγμή που ο μέσος πολίτης έχει χάσει σε πραγματικούς όρους το μισό σχεδόν εισόδημά του κατά την περίοδο της οκταετούς, πλέον, οικονομικής κρίσης, ένα μεγάλο μέρος των εργαζόμενων βλέπει το μισθό του να συρρικνώνεται περαιτέρω, ενώ ταυτόχρονα αποδίδει, σε πολλές περιπτώσεις, φόρο και για αποδοχές τις οποίες ουσιαστικά δε λαμβάνει.
3. Πολλοί εργοδότες, εξακολουθούν και συμπεριφέρονται με τρόπο απαράδεκτο και χυδαίο, μετακυλώντας το κόστος των ασφαλιστικών και φορολογικών τους εισφορών ανεπίσημα και παρανόμως στον εργαζόμενο, όχι μόνο δυσχεραίνοντας κι άλλο τη θέση του τελευταίου, αλλά και δημιουργώντας έντονο αίσθημα αδικίας και ατιμωρησίας.
Επειδή, λοιπόν, οι ήδη πληγέντες από την οικονομική κρίση χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι δεν αντέχουν περαιτέρω απώλεια εισοδήματος,
Επειδή η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει το δικαίωμα των εργαζόμενων για πλήρη και νόμιμη εργασία,
Επειδή είναι απαράδεκτο σε μια ευνομούμενη πολιτεία ορισμένοι εργοδότες να λειτουργούν αυθαίρετα και παράνομα εις βάρος των εργαζόμενων, πολλές φορές χρησιμοποιώντας ακόμη και εκβιαστικές μεθόδους,
Επειδή τέλος σε μια περίοδο δύσκολη και πιεστική για τη χώρα μας κι ενώ η κυβέρνηση καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την τόνωση των εσόδων και την επιβίωση των ασφαλιστικών ταμείων, η Ελληνική οικονομία δεν αντέχει περιπτώσεις συστηματικής φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής,
Κατόπιν των παραπάνω ερωτάται η κ. Υπουργός:
-Τι μέτρα προτίθεται να πάρει, νομοθετικά και κυρίως ελεγκτικά, προκειμένου να μειωθούν ουσιαστικά, αν όχι να εξαλειφθούν, τα υπάρχοντα φαινόμενα ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας, προστατεύοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων και εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα νόμιμα έσοδα του δημοσίου;
4°
