Βυθιζόμαστε; Ψευδοκρατία και Αισιοδοξία

Συχνά αναγνώστες μάς εγκαλούν για υπερβολική αισιοδοξία. Από πού κι ως πού είδες ότι «Ξεφουσκώνει η φούσκα των ναζί;», από πού κι ως πού βλέπεις να έρχεται «Η ώρα της θετικής αγανάκτησης», τι σε κάνει να πιστεύεις ότι «Σιμώνει ο νέος ο Λόγος», που τόσο τον φοβάται ΤΟ Σύστημα;... Δεν έχετε πολύ άδικο, αν και θα έπρεπε να σας είναι ολοφάνερο ότι εδώ βγάζουμε ουσιωδώς μια ανάλυση, που δεν είναι και τόσο ματζόρε, μάλλον μινόρε και«λούζερ» είναι. Αφού σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μάταια προσπαθεί να καταβρέξει και να σβήσει τη φουντωμένη άσβεστη θράκα του νικηφόρου σκοταδιστικού λαϊκισμού.

Περισσότερο μάλιστα θα μας εγκαλούσαν, συνειδητοποιώντας ότι η χώρα εξακολουθεί να κοροϊδεύει κι εμάς και τους δανειστές και βρίσκεται απαρεκκλίτως σε πορεία άτακτης χρεοκοπίας. Αποκλίνει, δεν συγκλίνει με την ομαλότητα. Επί διακυβένησης Γιωργάκη αναπτύχθηκε (προς τα έξω και προς τα μέσα) ένας απατηλός επικοινωνισμός: δείχναμε ότι κάνουμε πράματα και θάματα και τίποτε δεν κάναμε, για να μη χαλαστεί η αξιότιμη πελατεία. Έτσι και τώρα ελάχιστα κάνουμε, αλλά πολλά διαφημίζουμε. Και δημιουργούμε (πολύτιμες για ΤΟ Σύστημα) εντυπώσεις, χαρίζοντάς του χρόνο, καταστρέφοντας τον τόπο.

Επιπλέον, κατηγορούμε το ΔΝΤ, που ομολογεί κάποιο «λάθος στη συνταγή», αλλά κρύβουμε πού ακριβώς ήταν το λάθος. Ότι το ΔΝΤ, ενώ αρχικά πρότεινε μεταρρυθμίσεις και μείωση του κράτους, τελικά υπέκυψε στην αμυντική στάση ΤΟΥ Συστήματος. Και αντί για ριζική αναδιάρθρωση και κατακόρυφη μείωση του δαπανηρού κράτους, κακώς αποδέχθηκε «ισοδύναμη» αβάσταχτη οριζόντια περικοπή μισθών/συντάξεων. Και αύξηση των φόρων, υπέρ μακροημερεύσεως της πελατείας, κατά της κοινωνίας…

Δεν νοείται, λοιπόν, να είμαστε αισιόδοξοι, όσο κυριαρχεί αυτή η Ψευδοκρατία. Εθελοτυφλούμε, αγνοώντας ότι παραμένουμε όρθιοι, μόνο επειδή μας στηρίζουν οι δανειστές, υπό τον απόλυτο όρο ότι θα μικρύνουμε το κράτος, ώστε να γίνει βιώσιμο… Και εμείς τρία χρόνια μετά, δεν έχουμε απολύσει ούτε έναν επίορκο!!! Υπάρχει έλεος;;; Και όλα αυτά σχεδόν δεν ακούγονται πουθενά…

Η Ψευδοκρατία είναι ένα καθεστώς που δεν έχει αντιπολίτευση και κρύβει την αλήθεια. Βέβαια, τώρα η εκάστοτε συμπολίτευση πάντα φέρεται πιο υπεύθυνα, λόγω της πίεσης που δέχεται από τους δανειστές. Η δε εκάστοτε αντιπολίτευση: σε απόλυτη απατηλή καληνύχτα. Μέχρι πέρσι ήταν Σαμαράς Ι, ΙΙ, ΙΙΙ «ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη». Και τώρα Τσίπρας Ι «με ένα νομοσχέδιο, μαγικά πάμε πίσω στο 2009» και Τσίπρας ΙΙ «δεν θα σκίσουμε το μνημόνιο (ίσως μόνο το καλσόν)». Ο ηθελημένα εξαπατημένος πελατειακός οχλοπολτός περιμένει ξανά την ψεύτικη ευημερία του 2009. Δηλαδή, αν η αντιπολίτευση πιέζει προς την απόλυτη ακινησία, η συμπολίτευση κρυφά υποκύπτει. Για τα ματάκια της τσαχπίνας της πελατείας, που θα διαλέξει τον καλύτερο, να του δώσει το μήλο…

Και η κρυμμένη αλήθεια ποια είναι; Για να υπάρχει ισορροπία στο σύστημα, πρέπει να έχουμε φορο-έσοδα από την ιδιωτική οικονομία, τα οποία θα ξοδεύει το Δημόσιο: το ευρύτερο Ιδιωτικό Πελατειακό Παρακράτος (Ι.Π.Π.). Την εξίσωση, όποιος θέλει, μπορεί να την αντιληφθεί: το ετοιμοθάνατο τυμπανιαίο Ι.Π.Π. για να συντηρηθεί ζητάει πολλά, τα οποία μόνο με δανεικά, ή με φόρους, μπορούν να βρεθούν. Όσο δεν βρίσκονται πλέον περισσότερα δανεικά θα απαιτούνται περισσότεροι φόροι, οι οποίοι σκοτώνουν (υφεσιακά) την ιδιωτική οικονομία, μοναδική τροφοδότρια του Ι.Π.Π.

Φαύλος κύκλος, μάλλον γόρδιος δεσμός που περιμένει την αλεξάνδρεια σπάθη… Επειδή, λοιπόν, δεν είναι βιώσιμο το σενάριο αυτό που θέλει απείραχτο το Ι.Π.Π., μοιραία και σύντομα θα συρθούμε στο άλλο: αυτό που ΤΟ Σύστημα, η Ψευδοκρατία, κρύβει ιδιοτελώς. Το ότι μόνη σωτηρία είναι η καταλυτική αφαίρεση κάθε καρκινώματος, που παίρνει πολλά, χωρίς τίποτε να δίνει, πνίγοντας τον τόπο.

Αν αποξαρχής του Μνημονίου είχαμε απολύσει 100.000 και βάλε αλυσιτελείς πελάτες, θα είχαμε μια πρόσκαιρη μικρή ύφεση, αλλά δεν θα χάναμε θέσεις εργασίας στον Ιδιωτικό Τομέα (Ι.Τ.). Αφού τα ελλείμματα θα έκλειναν, ο δανεισμός και οι φόροι (για τις πληρωμές τους) θα μειωνόταν. Άρα θα ερχόταν γρήγορη ανάπτυξη, που σημειωτέον, σύντομα θα απορροφούσε αυτούς τους απολυμένους, μέσω του Ι.Τ. πλέον… Αν αυτό συνδυαζόταν με επίμονο εντοπισμό των περίπου 35 δισ. της διαφθοράς/γραφειοκρατίας, που πιθανολογεί ο Γενικός Επιθεωρητής Δ.Δ. Λέανδρος Ρακιντζής, η χώρα θα ξανάπαιρνε μπροστά…

Αντί γι’ αυτό, τώρα, σώζουμε και τον τελευταίο επίορκο πελάτη (Ρακιντζής, προχθές: «στήνονται πλυντήρια αθώωσης επίορκων», Λυκούδης, χθες: «καμία απόλυση»), φτάνοντας το ενάμισι εκατομμύριο ανέργων του Ι.Τ. Και έχουμε πλέον περισσότερους συνταξιούχους από εργαζόμενους! ΠΩΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΤΣΙ Η ΧΩΡΑ;;; Όποιος δεν λέει κατηγορηματικά ότι οι επταψήφιοι άνεργοι αποκλείεται να βρουν δουλειά, όσο δεν μειώνεται το άθλιο Ι.Π.Π., είναι εξ ίσου άθλιος ψεύτης ή απλώς πανάσχετος αναμασητής και ακούσιο τσιράκι του εθνοκτόνου λαϊκισμού.

Οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης έχουν βαριά ευθύνη να πηδήξουν πάνω από το πολιτικό κόστος και να πουν την αλήθεια. Πάντα υπό το πρόσχημα «μην ξεχνάτε πως πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι», κρύβουμε ότι και πίσω από τους ανθρώπους υπάρχουν αμείλικτοι αριθμοί: οι περιφρονημένοι άνεργοι του Ι.Τ.!... Θα χρειαστούν λοιπόν απολύσεις πελατών, που ουδόλως είναι «νεοφιλελεύθερες», απλώς σωτήριες για να μη διαλυθεί ολοσχερώς η χώρα από την αδυσώπητη δυναμική της άτακτης χρεοκοπίας. Η σκληρή αλήθεια είναι αμείλικτη, η Ψευδοκρατία την κρύβει και πάμε σφαιράτα καταπάνω στο παγόβουνο.

Τόσο ΤΟ Σύστημα, όπως και όσος (λίγος) λαός μένει εκτός Ι.Π.Π., αλλά και κάθε πολίτης χωριστά, δεν έχουν πολιτική διεύθυνση. Έχουν καμένο λογισμικό, αποχαυνωμένοι μέσα στην τύφλα της υπερ-παρα-πληροφόρησης. Ιδιαίτερα, οι ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι του Ι.Τ., που έχασαν τη δουλειά τους αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας του σοβιετικού Ι.Π.Π. Ενώ ΤΟ Σύστημα τους πληροφορεί καθημερινά πως «φταίει η Νεοφιλελεύθερη (ΝΦ) λαίλαπα και ο ιμπεριαλισμός».

Και το πιστεύουν… Και δεν οργίζονται με τον αδηφάγο εγωισμό των πελατών και ΤΟΥ Συστήματος, αλλά με τον κοινό νου: το δάχτυλο που δείχνει το φεγγάρι. Και το χειρότερο: οι άνεργοι αυτοί προσφέρουν τον εαυτό τους ως ασπίδα του Ι.Π.Π. απέναντι στη Λογική, που την ονομάζουν «ανάλγητη ΝΦ λαίλαπα»… Τράτζικ! Οι «Αριστεροί» δημιουργούν επταψήφιους εξαθλιωμένους ανέργους, δηλώνοντας «αντισυστημικοί», ενώ είναι ΤΟ αντιδραστικό Σύστημα. Και οι αριστεροί, που θέλουν να ανατραπεί το συστημικό Ι.Π.Π., να θεωρούνται «συστημικοί». Είναι δραματικό και γελοίο, αλλά μας αξίζει…

Και ο πολυδιασπασμένος λεγόμενος μεταρρυθμιστικός χώρος, αντί να συντεθεί ΤΩΡΑ, τσακώνεται με τον εαυτό του και παίζει με τα κουβαδάκια του. Αν  ήταν όρθιος, η χώρα θα ήταν σε θέση προσέγγισης με την πραγματικότητα…

Υπάρχει στην Ευρώπη ένα κλίμα που λέει «λιτότητα τέλος». Ο Ράιχενμπαχ, όμως, δηλώνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνουν οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας. Ο Στάινμπρουκ είπε χτες πως η Ελλάδα πρέπει να πάρει λίγο παραπάνω χρόνο, ώσπου να ορθοποδήσει. Είναι αλήθεια. Τι να τον κάνει όμως αυτό το χρόνο; Ό,τι έκανε τρία χρόνια τώρα; Σιωπηρά, συνωμοτικά, να κοροϊδεύει και μας και τους κουτόφραγκους δανειστές; Ή μήπως για να περικόψει (χτες) τα απροσπέλαστα καρκινώματα του Ι.Π.Π.;

Η Ψευδοκρατία, το ανώτατο στάδιο του Λαϊκισμού, οδηγεί σε κρίσεις και σε αδιέξοδα. Όταν μάλιστα αυτές τις κρίσεις αφήνουμε να τις διαχειριστούν οι ίδιες οι λαϊκιστικές δυνάμεις της Ψευδοκρατίας (που και τις προκάλεσαν), τότε οι κρίσεις γίνονται εθνικές καταστροφές. Εδώ και τρία χρόνια δειλά δειλά κάποιες Κασσάνδρες ψελλίζουν και αποκαλύπτουν αλήθειες. Αυτές εσχάτως φουντώνουν και πλέον ενοποιούνται στην κοίτη ορμητικής μεγάλης αλήθειας, αποκαλύπτοντας το κάδρο της Ελλάδας, που βουλιάζει και αργοσβήνει κλαψοχασκογελώντας. Είμαστε στα πρόθυρα μιας νέας εθνικής καταστροφής. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μην ερευνήσει τον αντίλογο, που λυσσαλέα αποκρύπτει ΤΟ Σύστημα, το Ι.Π.Π.

Είμαστε αισιόδοξοι ότι στην καθ’ ημάς Ψευδοκρατία, κάποιοι θα ξυπνήσουν και θα απαιτήσουν να αποκαλυφθεί το ψεύδος και να αποκαθηλωθεί. Η επιχειρηματολογία είναι διαθέσιμη και άχαστη, όποτε συγκρούεται με την καθολική ξύλινη συστημική αντιδραστική παπαρολογία «ούτε μία απόλυση στο Δημόσιο». Που ισοδυναμεί με «ναι στις παρεπόμενες εκατομμύρια απολύσεις στον Ι.Τ., ναι στη διάλυση της εθνικής οικονομίας, ναι στην εθνική καταστροφή»… Μελετήστε την ανάλυση και αν συμφωνείτε, «διεδώστε»… Είναι η μοναδική συνταγή για λίγη μελαγχολική, πλην ευφορική αισιοδοξία…