Αποκαλυπτική είναι η έρευνα του Transnational Institute (TNI), με έδρα το Άμστερνταμ για τα κέρδη και τις ζημίες εταιρειών και χωρών από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους.
Συγκεκριμένα, οι τέσσερεις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών PricewaterhouseCoopes, Ernst & Young, Deloitte και KPMG είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι από τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Χαμένες είναι οι ίδιες οι χώρες, οι οποίες τούς ανέθεσαν την σωτηρία τους και δη με παρότρυνση της EE: η Ελλάδα είχε ζημιές 29,8 δισ. ευρώ, δηλαδή το 10% του συνολικού δημοσίου χρέους της, η Ισπανία 45,5 και η Ιρλανδία 46,6 δισ. ευρώ.
Από την έρευνα, με τίτλο «The Bail Out Business» («Η επιχείρηση διάσωσης»), προκύπτει ότι οι τέσσερεις αυτές εταιρείες αποτελούν ένα ολιγοπώλιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, των οποίων το μερίδιο ανέρχεται στο 60% της αγοράς. Σε χώρες μάλιστα οι οποίες βρίσκονται σε κρίση όπως λ.χ. η Ισπανία και η Ιταλία, το μερίδιό τους ανέρχεται σε 80%.
Οι ορκωτοί ελεγκτές, κάτω από τα μάτια των οποίων κατέρρεαν οι τράπεζες, κέρδισαν τα περασμένα χρόνια εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ από τα Stresstests και τις υπηρεσίες παροχής συμβουλών στις χώρες μέλη της ΕΕ, για το πως να σώσουν τις τράπεζές τους. Οι ευρωπαϊκές χώρες ξόδεψαν για τον σκοπό αυτό «με τη συγκατάθεση και την παρότρυνση των ευρωπαϊκών θεσμών 747 δισ. Ευρώ» μεταξύ 2008 και 2015, σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα. Σε αυτό το ποσόν πρέπει να προστεθούν και σχεδόν 1,2 τρισεκατομμύρια ευρώ για εγγυήσεις, όπως υπολόγισε η κριτικά ιστάμενη προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους δεξαμενή σκέψης του Άμστερνταμ. Διευκρινίζεται δε πως νέες σωτηρίες, όπως αυτή της ιταλικής τράπεζας Monte dei Paschi δεν έχουν ακόμα συνυπολογισθεί...
Από το σύνολο των ανωτέρω ποσών τα 213 δισ. ευρώ έχουν οριστικά χαθεί, γράφουν οι συντάκτες της έρευνας, οι οποίο αξιολόγησαν τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας Eurostat. Το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο σύνολο του ΑΕΠ της Φινλανδίας και του Λουξεμβούργου ή τις ετήσιες δαπάνες για την υγεία της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Σουηδίας, της Ελλάδας και της Πολωνίας μαζί. Το Ινστιτούτο «ΤΝΙ» επισημαίνει περαιτέρω και το γεγονός ότι οι σωτηρίες των τραπεζών χρηματοδοτήθηκαν κυρίως μέσω νέων κρατικών χρεών, για τα οποία καταβάλλονται ετησίως και τόκοι.
Μεγαλύτερες είναι οι ζημιές για την Ιρλανδία, οι οποίες ανέρχονται σε 46,6 δισ. ευρώ και αποτελούν σχεδόν το 1/4 του δημοσίου χρέους της. Στη χώρα αυτή το κόστος εκτοξεύτηκε κυριολεκτικά λόγω της εξαγοράς τραπεζών. Λίγο πιο πίσω βρίσκεται η Ισπανία με ζημιές 45,5 δισ. ευρώ, ενώ η Ελλάδα είχε ζημιές ...μόλις 29,8 δισ. ευρώ , ποσόν το οποίο αντιστοιχεί στο 10% του συνολικού δημοσίου χρέους της...
Εκεί όμως όπου υπάρχουν χαμένοι υπάρχουν και οι κερδισμένοι. Ο Sol Trumbo Vila και ο Matthijs Peters, οι οποίοι διεξήγαγαν την έρευνα τονίζουν ότι οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι των διασώσεων των τραπεζών. Επιπλέον, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι εταιρείες αυτές έκαναν και από πριν καλές δουλειές με τις τράπεζες, αλλά σπάνια διαπίστωναν τα προβλήματα κατά τους λογιστικούς ελέγχους.
Η μια εξ αυτών, η Deloitte, για παράδειγμα επιβεβαίωσε στην περίπτωση του -μετέπειτα κρατικοποιηθέντος- ισπανικού χρηματοπιστωτικού ομίλου Bankia, κέρδη ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ για το έτος 2011. Αργότερα, διαπιστώθηκε μια τρύπα σχεδόν 24 δισ. ευρώ! Αντί της Deloitte τώρα τον έλεγχο στην τράπεζα τον διενεργεί η Ernst & Young, δηλαδή η εταιρεία η οποία ήλεγξε την «Anglo Irish Bank», της οποίας η κατάρρευση οδήγησε την Ιρλανδία στην ομπρέλα σωτηρίας / στον μηχανισμό διάσωσης.
Οι τέσσερις μεγάλες εταιρείες ορκωτών ελεγκτών μαζί με άλλες μικρότερες εταιρείες παροχής υπηρεσιών επεξεργάστηκαν επιπλέον και τα κρατικά πακέτα σωτηρίας των χωρών που βρίσκονται σε κρίση και παρά τα λάθη τους «διατήρησαν τον κυρίαρχο ρόλο τους την αγορά», υπογραμμίζει η έρευνα του Transnational Institute (TNI).
7°
