Ο Παύλος Παπαδόπουλος, ο άνθρωπος που φημολογείται πως υπήρξε λογογράφος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, αλλά και ο δημοσιογράφος του Βήματος που αποκάλυψε με το περίφημο άρθρο του «Ο ηγέτης, ο εκδότης και... η γάτα των Ιμαλαΐων» τη μυστική συνάντηση Τσίπρα-Ψυχάρη, επανέρχεται στο vima.gr με ένα αφηγηματικό ρεπορτάζ-φωτιά για τις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα και το συντεταγμένο σχέδιο του να οδηγήσει τη χώρα εκτός ευρώ, σε χρεοκοπία και κατ΄επέκταση σε ένα καθεστώς αντιδημοκρατικό.
Ο δημοσιογράφος ξεκινά το άρθρο του υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός δεν ανησυχεί για τα ιστορικά χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας πως «δεν είναι τυχαίο ότι η πρωτεύουσα της χώρας αυτής διανύει την πιο ήρεμη περίοδο αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από το κόμμα αυτό, σαν η αύξηση της φτώχειας να ήταν αυτό που ήθελαν οι «κατσαρόλες» για να πάψουν να βράζουν από θυμό».
«Διότι εκείνο που κυρίως ενδιαφέρει σήμερα τον Πρωθυπουργό δεν είναι το ποσοστό του κόμματός του, αλλά η πολιτική συμπεριφορά του μεγάλου μπλοκ του “ΟΧΙ στην Ευρώπη”, όλων εκείνων οι οποίοι στο πρόσφατο παρελθόν αποδοκίμασαν την Ευρώπη χωρίς να υποψιάζονται ότι κάποιοι τους οδήγησαν χαιρέκακα ως εκεί υπονομεύοντας κάθε οικονομική θεραπεία και σαμποτάροντας συνειδητά και συστηματικά την εφαρμογή του σχεδίου σταθεροποίησης, που θα έφερνε την επιστροφή στην ομαλότητα, όπως αποδείχθηκε ότι συνέβη σε άλλες χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση. Υπονόμευσαν τη θεραπεία για να δυναμώσουν την ασθένεια που τώρα είναι έτοιμη να πνίξει τη Δημοκρατία» εξηγεί.
Την ίδια ώρα, σκιαγραφεί τον Αλέξη Τσίπρα ως τον πρώτο πρωθυπουργό της χώρας που «διακρίνεται από κομουνιστική συγκρότηση και ιδιοσυγκρασιακή αντιπαλότητα απέναντι στη Δύση και στην Ευρώπη», ωστόσο «δεν είναι όμως ένας ανόητος μονομανής έτσι ώστε να διατυμπανίζει τις εμμονές του και να γίνεται γραφικός. Είναι ένας ευγενικός και ευέλικτος πολιτικός με ανεπτυγμένη αίσθηση της σωστής χρονικής στιγμής».
«Ο νέος αυτός πολιτικός (σ.σ. Τσίπρας) δείχνει σαν να πιστεύει στην λεγόμενη “παράλληλη ιστορία”, σαν να συμπλέει με το ρεύμα όλων εκείνων που πίστεψαν ότι ο Εμφύλιος δεν τελείωσε στο τέλος της δεκαετίας του ‘40. Δεν είναι «τρέλα». Οι ιδεολογίες, ακριβώς όπως οι θρησκείες, ταξιδεύουν στο χρόνο και μεταδίδονται σαν να είναι ξενιστές που αναζητούν νέα μυαλά για να διαμορφώσουν» προσθέτει.
Μάλιστα, ο δημοσιογράφος επισημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια ακόμα προσωπική επιτυχία να επιδείξει όσον αφορά στην εφαρμογή του σχεδίου του: «Αριστεροί και αντικομουνιστές, για πρώτη φορά μαζί. Αυτό το πολιτικό φαινόμενο, που όλοι παριστάνουν σαν να μην υπάρχει, αυτή η πολιτική σύντηξη, όσο κι αν οφείλεται στην οικονομική κρίση, άλλο τόσο είναι ένα επίτευγμα του Πρωθυπουργού».
Η οικονομική ομαλότητα αποδυναμώνει τον Τσίπρα, για αυτό και παριστάνει ότι την επιδιώκει την ίδια ώρα που την υπονομεύει
Την ίδια ώρα όμως, επισημαίνει ότι «το ρήγμα ανάμεσα στα μπλοκ του “Ναι” και του “Όχι” στην Ευρώπη είναι προγενέστερο της κρίσης καθώς συνδέεται με τους θεμελιώδεις μύθους για το ρόλο των ξένων δυνάμεων και των εγχώριων πολιτικών παρατάξεων. Όμως η χειροτέρευση της οικονομίας το όξυνε ακόμα περισσότερο». Και αυτό κατά τον αρθρογράφο ίσως είναι και η κύρια αιτία που η σημερινή κυβέρνηση δεν επιθυμεί την επιστροφή στην οικονομική ομαλότητα, επειδή αυτή «αποδυναμώνει τον Πρωθυπουργό. […]Γι’ αυτό παριστάνει ότι την επιδιώκει την ίδια ώρα που την υπονομεύει. Αν αποκατασταθεί η οικονομική ομαλότητα τότε η κοινωνία, που πάντα θα είναι δυσαρεστημένη από την πραγματικότητα, θα στραφεί εναντίον του και θα τον αντικαταστήσει. Έτσι λειτουργούν οι Δημοκρατίες».
«Δηλώνει πάντοτε ότι είναι έτοιμος να συζητήσει τα πάντα για να εξασφαλίσει συμφωνία με τους δανειστές υπό την προϋπόθεση ότι θα αναθεωρήσουν τις θεμελιώδεις εκτιμήσεις τους (!). Αμέτρητες φορές έχει επαναληφθεί αυτό το τέχνασμα. Και κάθε φορά τα μέσα ενημέρωσης πέφτουν στην ίδια παγίδα: “Έτοιμος να δώσει τα πάντα για συμφωνία ο Πρωθυπουργός”, λένε. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι απευθύνεται στους δανειστές λέγοντας το ακριβώς αντίθετο: “Θα συζητούσα τα πάντα, μόνο αν συμφωνούσατε μαζί μου”. Μα αν συμφωνούσαν μαζί του, τότε δεν θα χρειαζόταν καμία συζήτηση. Η αντίφαση βρίσκεται πάντοτε στον πυρήνα κάθε εξαπάτησης» προσθέτει ο δημοσιογράφος.
Ο πρωθυπουργός προετοιμάζει τις συνθήκες για ένα δημοψήφισμα για το ευρώ
«Ο Πρωθυπουργός αυτής της χώρας, όπως όλα δείχνουν, προετοιμάζει τις συνθήκες για ένα δημοψήφισμα για το ευρώ» εκτιμά ο Παύλος Παπαδόπουλος.
«Η σταθερή συμμαχία του Πρωθυπουργού με προσωπικότητα της εθνικιστικής δεξιάς και το μικρό ρωσόφιλο και παλαιοημερολογίτικο κόμμα στο οποίο ηγείται, η συμπόρευση με την παραδοσιακή δεξιά με διαμεσολαβητή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας καθώς και οι σχέσεις ανοχής, αλληλοκατανόησης και αλληλοβοήθειας με την ακροδεξιά δεν ήρθαν τυχαία» τονίζει σε άλλο σημείο και εξηγεί ότι «επιτεύχθηκαν μέσα από πολλές επαφές και συνεννοήσεις πολλών ετών. Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, δεν είναι ένας “αποτυχημένος πρωθυπουργός”, όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν όσοι αφήνουν την αντιπάθεια που αισθάνονται για το πρόσωπό του να θολώνει την κρίση τους. Αντιθέτως είναι μάλλον ένας από τους πιο επιτυχημένους πρωθυπουργούς στην υλοποίηση του σχεδίου του».
Το σχέδιο του κατά τον δημοσιογράφο του Βήματος είναι πως «με τον τρόπο που κυβερνά πλάθει και ενδυναμώνει την κοινή γνώμη που χρειάζεται για να επιτύχει κάτι που πολλοί μπορεί να χαρακτηρίσουν ως “αλλαγή καθεστώτος” ή “μετάλλαξη της Δημοκρατίας”».
Ο Τσίπρας θα χρησιμοποιήσει το εθνικό νόμισμα για να αποδυναμώσει τη δημοκρατία
Στο ερώτημα «Τι σχέση έχει το εθνικό νόμισμα με ένα τέτοιο σχέδιο; Πώς συνδέεται η νομισματική αλλαγή με το τέλος της Δημοκρατίας όπως την ξέρουμε;» ο δημοσιογράφος απαντά:
«Το εθνικό νόμισμα είναι το “κλειδί” για τη μετάλλαξη της Δημοκρατίας η οποία πραγματοποιείται σε τρία βήματα:
Το πρώτο βήμα είναι το σαμποτάζ στο πρόγραμμα σταθεροποίησης έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ασφυξία στην οικονομία.
Το δεύτερο βήμα είναι να αποδοθούν οι ευθύνες της αποτυχίας στην Ευρώπη με σκοπό να αυξηθεί το ποσοστό όσων επιθυμούν την αποκόλληση της χώρας από τους θεσμούς της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Το τρίτο βήμα είναι η νομισματική μεταβολή και η αξιοποίηση του σοκ της φτώχειας που θα προκαλέσει για να μετεξελιχθεί η κυβερνητική εξουσία σε ένα νέο καθεστώς το οποίο με πρόσχημα την αναστήλωση της “εθνικής αξιοπρέπειας” θα λογοκρίνει και θα περιθωριοποιήσει όλους εκείνους που θα διεκδικούν την αποκατάσταση της αστικής δημοκρατίας”.
Οι κυβερνώντες επειδή δεν μπορούν να ταχθούν ανοιχτά κατά της αστικής Δημοκρατίας τάσσονται κατά της Ευρώπης
Κατά τον αρθρογράφο, «τα δύο πρώτα βήματα έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί. Οι κύριοι πυλώνες αυτής της κυβέρνησης δεν πιστεύουν στη Δημοκρατία, αλλά σε μια “άλλη Δημοκρατία” που βαφτίζουν “πραγματική”. Επειδή όμως δεν μπορούν να ταχθούν ανοιχτά κατά της Δημοκρατίας, τάσσονται κατά της Ευρώπης γιατί ξέρουν ότι σπρώχνοντας την Ελλάδα έξω από την Ευρώπη επιτυγχάνουν την ανατροπή της αστικής Δημοκρατίας».
Με το δημοψήφισμα θα φέρουν εθνικό νόμισμα – Εκλογές δεν πρόκειται να προκηρυχθούν
«Το μυστικό -σύμφωνα με το ρεπορτάζ- είναι ότι το κλειστό κυβερνητικό επιτελείο δεν προετοιμάζει εκλογές, αλλά ένα δημοψήφισμα με καθαρό ερώτημα την έναρξη διαπραγμάτευσης για την αποχώρηση από την ευρωζώνη, ακριβώς στο πρότυπο του Brexit».
Στα σχέδια του Τσίπρα δεν θα αντιταχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκτιμά εκ νέου ο δημοσιογράφος και μια Ελλάδα έξω από το ευρώ και απομονωμένη από την Ευρώπη κινδυνεύει από τα επεκτακτικά σχέδια του Ερντογάν.
Το ταξίδι στο Παρίσι είναι ένα πρώτο βήμα για το εθνικό νόμισμα
Σε άλλο σημείο του άρθρου, ο Βασίλης Παπαδόπουλος παρουσιάζει συνομιλία με οικονομολόγο που γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο του «Κλαμπ του Παρισιού» και άρα και την αιτία του κρυφού ταξιδιού του Τσίπρα στο Παρίσι παραθέτοντας τον εξής διάλογο:
- Ίσως το ταξίδι στο Παρίσι να είναι ένα πρώτο βήμα για το εθνικό νόμισμα ...
- Τι εννοείς;
- Η διαδικασία μεγάλης περικοπής των μη βιώσιμων κρατικών χρεών γίνεται στο «κλαμπ του Παρισίου».
- Τι είναι αυτό ακριβώς;
- Όταν το ΔΝΤ αποφασίσει ότι ένα εθνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο τότε αναθέτει την υπόθεση στο «κλαμπ του Παρισίου». Το κλαμπ αποτελείται από τις κυρίαρχες δανείστριες χώρες, δηλαδή τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Ρωσία, την Ιταλία, το Ισραήλ, την Ελβετία και άλλες.
- Και τι κάνουν ακριβώς;
- Το Κλαμπ είναι το παγκόσμιο κουρείο. Το κουρείο του ΔΝΤ. Το έστησαν για να κουρεύει μη βιώσιμα κρατικά χρέη. Το κουρείο έχει τη δικαιοδοσία να κουρεύει μέχρι και το 90% ενός χρέους. Επιβάλλει βέβαια νέα λιτότητα και νέες μεταρρυθμίσεις...
- Και γιατί αυτό σημαίνει απαραίτητα εθνικό νόμισμα;
- Παραβλέπεις αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς ο σκληρός υπουργός της ευρωζώνης. Τι λέει αυτός; «Αν θέλεις κούρεμα, βγες». Με δεδομένο λοιπόν ότι η ευρωζώνη δεν λειτουργεί με περικοπές κρατικών χρεών, παρά μόνο με επιμηκύνσεις αποπληρωμής και μειώσεις επιτοκίων, η προσφυγή στο κλαμπ του Παρισίου περνάει μέσα από την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα.
- Άρα, αυτός ήταν ο σκοπός του μυστικού ταξιδιού στο Παρίσι;
- Είναι πολύ πιθανό να έγινε μια τέτοια συζήτηση...
- Και η επίσκεψη σε εταιρεία καλλυντικών;
- Με δεδομένο ότι όπως έχει δηλώσει ο Πρωθυπουργός είμαστε «χώρα - πειραματόζωο», ίσως ενδιαφέρθηκε να μάθει περισσότερα για τα πειράματα στα ζώα...
Ο μόνος λόγος που το δημοψήφισμα έχει καθυστερήσει είναι ότι η υποστήριξη απέναντι στο εθνικό νόμισμα αν τεθεί ευθέως το ερώτημα, δύσκολα αγγίζει αυτή την ώρα το 40%
Πάντως ο δημοσιογράφος ξεκαθαρίζει: «Ο μόνος λόγος που αυτό το δημοψήφισμα, το οριστικό δημοψήφισμα, έχει καθυστερήσει είναι ότι παρά τη συστηματική διαστρέβλωση της πραγματικότητας, παρά το σαμποτάζ στην οικονομία που αυξάνει τη δυσαρέσκεια και την αποδοκιμασία των πολιτών απέναντι στους ίδιους τους δημοκρατικούς θεσμούς, η υποστήριξη απέναντι στο εθνικό νόμισμα αν τεθεί ευθέως το ερώτημα, δύσκολα αγγίζει αυτή την ώρα το 40%».
Το εθνικό νόμισμα ο Δούρειος Ίππος για τον ολοκληρωτισμό
Επίσης, υποστηρίζει πως «το εθνικό νόμισμα είναι ο Δούρειος Ίππος, όχι μόνο για ένα πραξικόπημα με δημοκρατικό μανδύα, αλλά για μια «παρισινή» βόμβα φτώχειας σε κάθε σπίτι καθώς και για την (οριστική;) έκλειψη του δυτικού μεταπολεμικού χαρακτήρα της χώρας.
»Αν η εν λόγω χώρα λοιπόν αποχωρήσει από την ευρωζώνη το χρέος της δεν θα διαγραφεί αλλά θα γίνει αντικείμενο μιας διαπραγμάτευσης των ξένων δανειστών στο Κλαμπ του Παρισίου […]
»Η δημόσια περιουσία της χώρας θα παραμείνει νομικά δεσμευμένη υπό ξένο έλεγχο. Αν μια κυβέρνηση αποφασίσει να τη δημεύσει για να την επαναφέρει σε εθνικό έλεγχο θα ξέρει ότι με αυτό τον τρόπο θα δυναμιτίσει τις σχέσεις της με τις μεγάλες δυνάμεις που είναι και θα παραμείνουν οι μεγάλοι δανειστές της. Και καμία τρίτη χώρα δεν θα τη βοηθήσει να προχωρήσει σε δήμευση. Γιατί μια μεγάλη δύναμη να εμπλακεί και να διακινδυνεύσει σειρά από επιπλοκές με τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις σε άλλα διμερή ζητήματα; Γι’ αυτό οι μεγάλες δυνάμεις έχουν ιδρύσει το Κλαμπ του Παρισίου. Για να διαχειρίζονται τα θέματα αυτά από κοινού».
Μέσα σε συνθήκες διάλυσης ριζώνουν καθεστώτα με χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού
«Μέσα σε συνθήκες διάλυσης ριζώνουν καθεστώτα με χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού» επαναλαμβάνει και τονίζει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «επισκέφτηκε το Παρίσι διότι δεν είναι αδαής ώστε να πιστεύει ότι η χώρα του μπορεί να αγνοήσει τις μεγάλες δυνάμεις και να λάβει μονομερείς αποφάσεις χωρίς συνεννόηση με κάποιες ή με κάποια από αυτές προκειμένου να αναλάβει τον λογαριασμό. Οι “επαναστάσεις” χρειάζονται χορηγούς».
Η χώρα θα αγοραστεί φτηνά
«Είναι λοιπόν πιθανό ότι ο Πρωθυπουργός οργανώνει το σχέδιο αποχώρησης από το ευρώ στο πλαίσιο μιας ευρύτερης στρατηγικής υπονόμευσης της ευρωζώνης […] Ωστόσο, ξεχνά ότι η χώρα του είναι μάλλον μια πολυδάπανη “κτήση” για οποιονδήποτε νέο μνηστήρα. Ένας γεωπολιτικός χορηγός που θα θελήσει να αναλάβει την ευθύνη μιας τόσο ένδοξης χώρας θα πρέπει να έχει μια ατελείωτη τσέπη για να καλύψει τις ανεξάντλητες ανάγκες της παραπαίουσας οικονομίας της και να αποζημιώσει τους δυτικούς που έχουν στηρίξει τη χώρα με άφθονα κεφάλαια. Η στήριξη θα είναι περιορισμένη. Η χώρα θα αγοραστεί φτηνά» εκτιμά.
18°
