Της δικαιοσύνης ήλιε βολικέ

Σε μία και μόνη ομιλία του στη Βουλή, την Παρασκευή 10/2 ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε σε δύο αναφορές σε ζητήματα που έχουν σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Η πρώτη ήταν όταν είπε: «Ο κ. Μητσοτάκης θα βρεθεί στην καγκελαρία να δει την κυρία Μέρκελ. Θα της ζητήσει να έρθει η ο κ. Χριστοφοράκος να δικαστεί στην Ελλάδα;» και η δεύτερη ήταν όταν χαρακτήρισε αμετάκλητη τη δικαστική απόφαση για τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και ισχυρίστηκε ότι αυτή απαγορεύει στην κυβέρνηση να νομοθετήσει για το ζήτημα.

Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός να αγνοεί ότι η έκδοση των κατηγορουμένων είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων και η καγκελάριος δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει λόγο στο ζήτημα; Πριν λίγες μέρες εκδόθηκε η απόφαση του Αρείου Πάγου για τους Τούρκους αξιωματικούς που κατηγορούνται για συμμετοχή στο πραξικόπημα. Τότε, ακόμη και όσοι δεν το γνώριζαν, έμαθαν ότι οι εκδόσεις κατηγορουμένων ακολουθούν τη δικαστική οδό και η κυβέρνηση δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνει.

Το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού απάντησε στις τουρκικές διαμαρτυρίες για τη μη έκδοση των 8 λέγοντας: «Η Ελλάδα είναι κράτος δικαίου, με συνταγματικά κατοχυρωμένη και αδιαμφισβήτητη την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και με απόλυτο σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου και του συνόλου των διεθνών συμβάσεων που δεσμεύουν τη χώρα. Εντός της Ελλάδας αποκλειστικός αρμόδιος για τις συναφείς κρίσεις είναι η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη, της οποίας οι αποφάσεις είναι αυτονόητα δεσμευτικές».

Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι ο πρωθυπουργός πραγματικά να μη γνωρίζει τι ισχύει και το δεύτερο να παραπλανά συνειδητά τους πολίτες. Ποιος μπορεί να πει τι είναι χειρότερο;

Τα ίδια ισχύουν και για την υπόθεση του ΔΟΛ. Η δικαστική απόφαση δεν ήταν αμετάκλητη, αλλά προσωρινή στη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, και τη μέρα που ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε στη Βουλή, στα δικαστήρια συζητιόταν αίτηση ανάκλησης της απόφασης του προέδρου Πρωτοδικών, την οποία κατέθεσαν οι εργαζόμενοι του ΔΟΛ ζητώντας να επιτραπεί να παραμείνει ανοιχτός ένας τραπεζικός λογαριασμός. Αλλά και αμετάκλητη απόφαση να υπήρχε αυτό δεν θα εμπόδιζε τη Βουλή να νομοθετήσει.

Τα δικαστήρια δικάζουν με βάση τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή και δεν συμβαίνει το αντίθετο, η Βουλή να είναι κάτω από τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Τα δικαστήρια μπορούν να κηρύξουν αντισυνταγματικό ένα νόμο που ψήφισε η Βουλή, αλλά εδώ δεν κρίνεται κάτι τέτοιο. Ο πρωθυπουργός πάλι ή αγνοεί ή παραπλανά για να κρύψει πίσω από τη δήθεν δικαστική απόφαση την επιδίωξή του να μην υπάρξει νόμος που θα επιτρέπει να χρησιμοποιείται μέρος των εσόδων του οργανισμού για τη συνέχιση της λειτουργίας του.

Και ενώ η ευαισθησία για τις δικαστικές αποφάσεις εμφανίζεται εκεί που δεν χρειάζεται, όταν επρόκειτο να κριθεί η συνταγματικότητα του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, ο Αλέξης Τσίπρας είχε δηλώσει ότι αποκλείεται να βγει μια απόφαση που δεν θα του άρεσε. Και όταν παρά τις τόσες μεθοδεύσεις και εκβιασμούς η απόφαση αυτή βγήκε, η εκπρόσωπός του κατηγορούσε το  δικαστήριο για κοινωνική αναλγησία και για τα παιδάκια που θα πεινούν εξαιτίας της απόφασης.

Δεν είναι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας που χρησιμοποιεί τα ζητήματα της Δικαιοσύνης σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του. Τον συναγωνίζεται η πρόεδρος του Αρείου Πάγου που ο ίδιος διόρισε. Πριν το διορισμό της η Βασιλική Θάνου, ως συνδικαλίστρια, ηγήθηκε σε πολύμηνη απεργία των δικαστών, παρά τη ρητή απαγόρευση του Συντάγματος. («Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς», άρθρο 23 παρ. 2).

Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, που έχει ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα, επιδίωξε την –επίσης ρητά απαγορευμένη συνταγματικά– παράταση των ηλικιακών ορίων υποχρεωτικής συνταξιοδότησης των δικαστών. Μάλιστα έθεσε το θέμα στον πρωθυπουργό στη διάρκεια συνάντησής του με ανώτατους δικαστές και έπειτα η πρόεδρος δήλωσε ότι «η θέση του ήταν πολύ θετική». Κανείς από την κυβέρνηση δεν διέψευσε την «πολύ θετική θέση» του πρωθυπουργού στην απόπειρα παραβίασης του Συντάγματος.

Τσίπρας και Θάνου συνδέθηκαν στην αντιμνημονιακή ρητορεία, την οποία η πρόεδρος του Αρείου Πάγου μετέφερε με επιστολή στους Ευρωπαίους ομολόγους της, υιοθετώντας τις κυβερνητικές θέσεις, ενώ θεσμικά επιβάλλεται η πολιτική της ουδετερότητα.

«Είμαστε κάθε λέξη του συντάγματος» είχε απαγγείλει στη Βουλή γεμάτος συγκίνηση ο Αλέξης Τσίπρας. Από τότε επιχείρησε πολλές φορές να παρακάμψει το Σύνταγμα και να μετατρέψει σε βολικό εργαλείο τη Δικαιοσύνη. Η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης μαζί με τον έλεγχο των Μέσων Ενημέρωσης αποτελούν κύριες προτεραιότητες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Οι δύο αυτές επιδιώξεις δεν είναι ασύνδετες μεταξύ τους. Μια χειραγωγημένη δικαιοσύνη είναι βοηθός στην επιχείρηση ελέγχου των ΜΜΕ. Πέρασαν μήνες από την αποκάλυψη του Άρη Δαβαράκη ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Νίκο Παππά για τη λειτουργία φιλικής στον ΣΥΡΙΖΑ ιστοσελίδας και κανείς εισαγγελέας δεν διερεύνησε τις παρανομίες που ήρθαν στο φως. Την ίδια περίοδο οι οικονομικοί εισαγγελείς διέταξαν έρευνα στην επιχείρηση της συζύγου του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, όταν ο σύζυγός της εμπόδισε τη σκανδαλώδη χρηματοδότηση του καναλιού Καλογρίτσα από την Τράπεζα Αττικής. Βολική Δικαιοσύνη για φιλικά ΜΜΕ.