Την ώρα που ο υπουργός Άμυνας κ. Πάνος Καμμένος εξακολουθεί να τηρεί σιγήν ιχθύος για τους Ρότσιλντ, ένας άλλος βουλευτής των ΑΝΕΛ, ο κ. Κώστας Κατσίκης, ξεπερνούσε με τις δηλώσεις του σε οίστρο ακόμα και τον πιο φανατικό υπερασπιστή επιστροφής στη δραχμή, τον κ. Παν. Λαφαζάνη. Ακολουθώντας τα χνάρια του κ. Ξυδάκη, δήλωνε πως αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, οι εκλογές είναι μονόδρομος και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα μοναδική επιλογή. Αλλά δεν σταμάτησε εδώ. Αφού «ανακάλυψε» την ελληνικότητα της Μακεδονίας, δήλωνε σε «διευκρινιστικές» δηλώσεις του σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων πως «όπου μακεδονική γη, ελληνική γη και η Μακεδονία είναι ελληνική». Ένα συνοθύλευμα δηλώσεων, που τις χαρακτήρισε προσωπικές αλλά σε ερώτηση «γιατί τώρα», το μόνο που βρήκε να απαντήσει ήταν πως «δεν επέλεξα τη στιγμή εγώ, ένας δημοσιογράφος με πήρε τηλέφωνο» και άρχισε ο εκπρόσωπος του κοινοβουλίου να «πυροβολεί» αδιακρίτως.
Το εθνο-δραχμο-λαϊκό ξέσπασμα του βουλευτή δεν είναι η μόνη στιγμή που είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας σε μια κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία. Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση και ας σημειώσουμε πως η αναφορά του στη δραχμή συνέπεσε με τις απροκάλυπτες δηλώσεις του προαλειφόμενου από τον Ντ. Τραμπ ως πρέσβη στην Ε.Ε., κ. Τεντ Μάλοχ. Φαίνεται πως ο έρωτας των ΑΝΕΛ για ό,τι πρεσβεύει ο νέος αμερικανός πρόεδρος είναι ασίγαστος. Σε βαθμό, που να γοητεύεται ο κ. Κατσίκης από την πάλαι ποτέ διάσημη ατάκα του σινεμά «καλώς ήλθε το δολάριο»…
Ο κ. Κατσίκης, που σπούδασε νομικά στην Πίζα της Ιταλίας και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είχε υποστηρίξει πρόσφατα στη Βουλή με πάθος ομοφοβικές θέσεις και είχε θεμελιώσει τη γραμμή καταψήφισης του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια από τους ΑΝΕΛ Ήταν αυτός που είχε αναρωτηθεί, «τι θα συμβεί στην ψυχολογία ενός παιδιού αν η δασκάλα Α΄ Δημοτικού με το δικαίωμα αυτοδιάθεσής της προβεί σε αλλαγή φύλου και την επόμενη χρονιά πάει ως δάσκαλος». Μάλιστα είχει διαμειφθεί ο εξής διάλογος. «Μπορεί ένας τρανσέξουαλ να είναι παιδαγωγός; Μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπισίτερ; Μπορεί; Ρωτάω». Σε αυτό αντέδρασε ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων κ. Μάριος Γεωργιάδης, ο οποίος τον ρώτησε: «Γιατί δεν μπορεί;». Ο κ. Κατσίκης του απάντησε: «Το ότι δεν αντιλαμβάνεστε γιατί δεν μπορεί δείχνει το IQ σας». Παίρνοντας αργότερα τον λόγο, ο κ. Γεωργιάδης είπε ότι «προφανώς ο κ. Κατσίκης κρίνει από το δικό του IQ που παραπέμπει στο μεσαιωνικό σκοταδισμό, που η ίση μεταχείριση δεν μπορούσε να είναι δικαίωμα των ανθρώπων». Απτόητος ο κ. Κατσίκης είχε κλείσει τη συζήτηση λέγοντας πως «παραμένοντας πιστοί στις χριστιανικές μας αντιλήψεις ως Έλληνες πατριώτες θα συνεχίσουμε τον αγώνα για τις αρχές μας».
Στο μεταξύ, λίγο παλαιότερα έδινε μάχη για τις αρχές του από τις γραμμές του ΛΑΟΣ υπό τη σκέπη του κ. Καρατζαφέρη! Μάλιστα ήταν χαρακτηριστικός ο διάλογος κατά την τελετή υποδοχής του κ.Κατσίκη από τον αρχηγό του ΛΑΟΣ.
«Mε εξαιρετική χαρά, υποδεχόμαστε στον ΛΑΟΣ, έναν νέο πολιτικό, με οράματα, με δράση, με πράξη. Είναι ο κ. Κώστας Κατσίκης. Πρέπει να πω ότι με την οικογένειά του συνδέομαι χρόνια πολλά. Ο πατέρας του, βουλευτής Περιφέρειας Αττικής, ο Θεόδωρος Κατσίκης, συνυπήρξε στο διπλανό έδρανο για πολλά χρόνια, όταν ήμουν κι εγώ στη ΝΔ. Ο Κώστας Κατσίκης είναι μία ελπίδα για το αύριο, που ξέρει πάρα πολύ καλά τα θέματα της Περιφέρειας Αττικής. Κώστα, καλώς ήρθες στο Κόμμα. Καλή τύχη, “καλό βόλι”».
Και ο κ. Κατσίκης, ανταποδίδοντας, δήλωνε: «Αγαπητέ Πρόεδρε, ευχαριστώ θερμά για το αγκάλιασμα, μέσα από το οποίο εισπράττω τη γενναιότητα ψυχής, τον εθνικό παλμό που χτυπάει στις φλέβες σας, και ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα. Στους αγώνες σας αυτούς, συστρατεύομαι κι εγώ, και υπόσχομαι ότι θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου, προκειμένου να δικαιώσω την επιλογή σας στο πρόσωπό μου, αλλά και στο πρόσωπο των 18 χιλιάδων ψηφοφόρων, ανθρώπων οι οποίοι πίστεψαν και εξακολουθούν να πιστεύουν σε εμένα».
Το ενδιαφέρον πάντως εστιάζεται στο ποια γνώμη σχηματίζουν για όλα αυτά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που συναπαρτίζουν την κυβερνητική πλειοψηφία των 153 βουλευτών-συμπεριλαμβανομένου και του κ.Κατσίκη…
Η δηλούμενη αίσθηση περί φτώχειας δεν πηγάζει από τη σημερινή κατάσταση των οικονομικών της χώρας, αλλά μάλλον από μία νοσταλγική σύγκριση με το παρελθόν
12°
