Υφυπουργός έκλεβε σε super market!

Το ξεκαθαρίζω από την αρχή: αν περιμένατε τα κλοπιμαία να είναι φυστίκια ή αυγοτάραχο Μεσολογγίου, θα σας απογοητεύσω. Ο τίτλος δεν είναι ακριβής. Δεν ήταν υφυπουργός, αλλά υπουργός. Και δεν έκλεβε σε super market, αλλά έκλεβε εσένα κι εμένα. Και δεν ήταν ένας, αλλά πολλοί. Και δεν έκλεβε μόνο στο παρλεθόν, αλλά συνεχίζει να κλέβει. Όμως, πόσοι θα κάνατε κλικ σε ένα άρθρο που θα είχε ως τίτλο τη φράση «Έχει ο πολίτης έννομο συμφέρον σε δίωξη κρατικών λειτουργών για κακοδιαχείριση»;

Αυτό είναι το θέμα μας και δεν είναι καθόλου θεωρητικό. Εξηγώ: όταν ένας υπουργός διορίζει τον Μήτσο, που είναι κοντοχωριανός του, σε μια ΔΕΚΟ ή στη Βουλή, χωρίς να υπάρχει αντικείμενο εργασίας, ο μισθός του Μήτσου πληρώνεται από σένα και μένα. Πόσο κοστίζει στον καθένα μας η αργομισθία και τα «κεκτημένα δικαιώματα» του Μήτσου; Όταν από το γραφείο του Σουφλιά φεύγει το μήνυμα μαζί με τα στοιχεία ενός πελάτη τους, «Δεν κάνει για τίποτα. Βολέψτε τον κάπου», αυτός που το έγραψε ήξερε ότι για το δικό του όφελος, επιβάρυνε ισόποσα τις υποχρεώσεις των φορολογουμένων. Τα χρήματα – με τη μεσολάβηση της κρατικής ανομίας - φεύγουν από τη δική σου και τη δική μου τσέπη και μπαίνουν στην τσέπη του Μήτσου, ώστε ο Υπουργός ή ο συνεργάτης του να πάρει τις ψήφους της οικογένειας του Μήτσου. Και των φίλων του, που κι αυτοί δεν κάνουν για τίποτε, αλλά περιμένουν το ίδιο βόλεμα.

Το ίδιο ισχύει για κάθε ανάλογη πράξη δημόσιου λειτουργού. Το ότι χρησιμοποιούνται «soft» όροι (κακοδιαχείριση, διασπάθιση, σπατάλη, υπερτροφία του Δημοσίου), οφείλεται στο ότι οι μόνιμοι συνεργάτες στην κλοπή, τα πληρωμένα από τις κομματικές μαφίες παπαγαλάκια των ΜΜΕ, θέλουν να ρίξουν τα αφεντικά τους στα μαλακά, όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Όμως, όταν ο Υπουργός αγοράζει 5 φορές επάνω τα φίλτρα αιμοκάθαρσης, απ’ ό,τι ο Κύπριος ομόλογός του, δεν είναι σπάταλος. Πρώτον, διότι δεν μιλάμε για δικά του χρήματα. Είναι δικά σου και δικά μου. Και δεύτερον, διότι μπορεί πολύ εύκολα να βρει ποιες είναι οι τιμές στην Κύπρο. Άρα τι είναι; Καραμπινάτος κλέφτης! Όταν οι Διοικήσεις του ΙΚΑ δεν είχαν θέσει σε λειτουργία το σύστημα μηχανογράφησης με το οποίο ανακαλύφθηκαν σήμερα οι συντάξεις σε 45.000 χιλιάδες πεθαμένους, μολονότι το σύστημα είχε εγκατασταθεί από το 2002, δεν «άσκησαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους». Υπεξαίρεσαν τις εισφορές εργαζομένων, εργοδοτών και φορολογουμένων δεδομένου ότι το ΙΚΑ ενισχύεται και από τον προϋπολογισμό. Δεν ολιγώρησαν επειδή ήταν αργοκίνητοι ή «μπουνταλάδες». Το έκαναν σκόπιμα, καλύπτοντας τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, που δεν ήθελαν το «πολιτικό κόστος» της ανακάλυψης των φυσικών αυτουργών της κλοπής.

Ο νόμος διώκει την κλοπή αυτεπάγγελτα. Και δίνει επίσης τη δυνατότητα στον πολίτη να υποβάλει αγωγή αποζημίωσης, αν έχει υποστεί βλάβη. Ισχύει σε κάθε περίπτωση, εκτός από μία: όταν ο κλέφτης είναι δημόσιος λειτουργός. Τότε, τι πρωτότυπο, προστατεύεται! Όχι μόνο από τη δίωξη αλλά και από την αγωγή. Δεν μπορείς δηλαδή να πεις ότι «η βλάβη που μου αναλογεί από τις μαϊμουδοσυντάξεις είναι 132 ευρώ. Τα θέλω πίσω!» Ούτε ότι: «από τα 9,5 δις που έχει χασούρα ο ΟΣΕ, το ένα χιλιάρικο το πλήρωσα εγώ! Μου το βουτήξατε και το θέλω πίσω! Τα διεκδικώ από όλους τους Υπουργούς Συγκοινωνιών που εκτίναξαν με συνεχείς προσλήψεις τη μισθοδοσία στο 78% των ΕΣΟΔΩΝ (απίστευτο, ε;) με μέσο μισθό 49.000 ευρώ, τη στιγμή που η εταιρεία βάζει μέσα το κράτος, δηλαδή εσένα κι εμένα, περίπου 1 δις τον χρόνο!» Ο πολίτης, λέει ο κατασκευασμένος από τις μαφίες νόμος, δεν έχει «έννομο συμφέρον» - όχι μόνο να διεκδικήσει τα κλοπιμαία, αλλά ούτε καν να υποβάλει μήνυση! Έτσι, αν κάποιος πολιτικός διωχθεί, είναι λόγω εκκαθαρίσεων στο εσωτερικό των συμμοριών. Αν «δώσουμε» τον Λιάπη και τον Σουφλιά, θα «δώσετε» τον Παπαντωνίου και τον Παπακωνσταντίνου;

Οι απεργοί στο ΜΕΤΡΟ γύρισαν στη «δουλειά» τους. Όλοι. Κι αυτοί που «σκίζονται» κι αυτοί που κάθονται. Κι αυτοί που μπήκαν με προσόντα κι αυτοί με τα σημειώματα. Όλοι. Κι ας παραδεχόμαστε ότι οι περισσότεροι ήταν «βύσματα». Κι ας έφτασε το 2011 η ζημιά της ΣΤΑ.ΣΥ στα 123 εκατομμύρια! Ποιο μερίδιο αναλογεί σε σένα και σε μένα; Τι στερηθήκαμε ώστε ο απόφοιτος του ΤΕΛ που εργαζόταν ως οικοδόμος-πλακάς και, με μόνο προσόν την πολιτική γνωριμία, προσελήφθη για τη θέση του υπεύθυνου σταθμού, να παίρνει 2.545 ευρώ τον μήνα και οι επόπτες 3.268 ευρώ τον μήνα; (Στοιχεία από την έκθεση Ρακιντζή – κόλαφο για τις ρεμούλες στο Μετρό.)

Ο Υπουργός, λοιπόν, σε κλέβει και με κλέβει. Συμετέχει και ο Πρωθυπουργός που προσέχει ως κόρην οφθαλμού τα «δικά τους» παιδιά. (Αλήθεια, γιατί δεν ψάχνει κανείς τα έργα και τις ημέρες του Αβραμόπουλου στο Υπουργείο Υγείας;) Πώς μπορείς να στραφείς εναντίον τους;

Σήμερα με κανέναν τρόπο. Δεν έχεις έννομο συμφέρον! Μήπως, όμως, αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε; Εμείς, στη “Δημιουργία, ξανά!” θα κάνουμε μια συμβολική κίνηση. Θα καταθέσουμε αγωγή σε βάρος όλων των διοικήσεων του ΙΚΑ από το 2002 που τοποθετήθηκε το σύστημα μηχανογράφησης και δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι την στιγμή που άρχισε να λειτουργεί. Και, επίσης θα ενημερώσουμε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. ότι σ΄ αυτή τη χώρα ο φορολογούμενος έχει μόνο υποχρεώσεις. Κι οι πολιτικοί μόνο δικαιώματα. (Το ότι δεν έχει ψηφιστεί ακόμα νόμος που να τους απαλλάσσει και από τις κλοπές στο super market οφείλεται, στο ότι, απλώς, δεν πατάνε ποτέ εκεί.)

Είναι μια συμβολική κίνηση, που πιστεύουμε ότι θα βρει μιμητές. Ναι, ο ανακριτής θα τη βάλει στο αρχείο. Αλλά θα δείξουμε, μαζί με πρωτοβουλίες κι άλλων πολιτών με παρόμοιο περιεχόμενο, ότι η έννοια του υπεύθυνου πολίτη δεν πρόκειται να μπει ποτέ στο αρχείο. Αυτή είναι που θα διαμορφώσει και την έννοια του υπεύθυνου πολιτικού. Κι ίσως στείλει κάποτε και κανέναν Υπουργό στο super market για να υπολογίσει σε πόσα μεροκάμματα ορθοστασίας του εργαζόμενου εκεί αντιστοιχούν τα 123.000.000 ευρώ της ετήσιας ζημιάς της ΣΤΑ.ΣΥ. Αν μάλιστα έχει δημευθεί η περιουσία του για κλοπές κατά του πολίτη, μπορεί να ρίξει και καμιά ματιά στις τιμές.