Ποιος Έλληνας πολιτικός σοβαρός και μετρημένος, τον Μάιο του 2010 αμέσως μετά το 1ο μνημόνιο, ζητούσε την επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης; Επί λέξει: «Το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης χρειάζεται αλλαγή. Η 13η και 14η σύνταξη θα πρέπει, για παράδειγμα, να καταβληθούν και πάλι». Έτσι απλά, χωρίς να αναφέρει καν το κόστος των απαιτούμενων φόρων που χρειάζεται. Για να επιστραφούν οι 13 και 14 μισθός και σύνταξη απαιτούνται περίπου 6,5 δις ευρώ επιπλέον έσοδα από φόρους ανά έτος. Ξηλωθείτε. Αν ακούς τέτοιες τζάμπα «κουταμάρες» από τους σοβαρούς, τι απαιτήσεις να έχεις από τα βαρουφάκια, τους ζάππειους και τους τσίπρες;
Τα τελευταία χρόνια έχω «τσακωθεί» με τους περισσότερους φίλους μου. Φαντάζομαι, έχει συμβεί και σε εσάς. Οι διαμάχες είναι για την πολιτική. Κλασικά. Κάθε φορά περίμενα ότι στις παρέες όλο και κάποιος θα βρισκόταν να πει κάτι παραπλήσιο με εμένα, κάτι σαν αυτά που γράφουμε και διαβάζουμε εδώ στην Αthens Voice. Ποτέ. Κανένας. Και συνήθως αυτός που έμενε σιωπηλός, στο τέλος, πέταγε και την πιο μεγάλη ψεκασμένη θεωρία. Οι πιο σοβαροί και μετρημένοι έμεναν προφυλαγμένοι στην απέξω, αβρόχοις ποσίν.
Το πρόβλημα είναι ότι με την πάροδο του χρόνου, αυτοί που θεωρούσες σοβαρούς και μετρημένους, όταν ήρθαν τα δύσκολα τελικά το έριξαν στα τσάμικα. Και επιμένουν. Ο Ξυδάκης λέει για δραχμή, η EφΣυν προμοτάρει δραχμή με banner, ο Mητσοτάκης λέει δεν θα απολυθεί κανένας (ούτε οι επίορκοι), μόνο τον Tσίπρα θα απολύσει, ο Mουζάλας μετά από 7 θανάτους προσφύγων από το κρύο (και 700 πνιγμένους στο Αιγαίο από το 2015) λέει «Ελπίζω αυτοί οι θάνατοι να μας κάνανε όλους σοφότερους», ο Σημίτης λέει ότι το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, και ο «σοβαρός» ΠτΔ αμφισβητεί την νομιμότητα του Εurogroup!
«Αυτή είναι η Ελλάδα», που έλεγε ο κος Σημίτης. Η χώρα, που αυτοί που αρνήθηκαν να πάρουν τα μέτρα που χρειαζόταν όταν έπρεπε, την άφησαν στον ολετήρα αυτόματο πιλότο του «δεν βαριέσαι» και του «άσ’ το για αργότερα» του κου Καραμανλή. Η χώρα που αυτοί που είχαν την αρχική ευθύνη της χρεοκοπίας του ασφαλιστικού, λένε τώρα ότι το 1ο μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, ενώ αμέσως μετά την υπογραφή του ζητούσαν να επιστραφούν η 13η και 14η σύνταξη!
Λίγο πριν την έλευση του ευρώ, οι μισθοί των περισσότερων από εμάς στον ιδιωτικό τομέα ήταν λίγο πάνω - λίγο κάτω, από τις 180 χιλ δραχμές. Με αυτούς τους μισθούς, και με σχέση εργαζόμενων προς συνταξιούχους μόλις 1,77, στις εκλογές του 2000 ο κος Σημίτης υποσχόταν κατώτατη σύνταξη στις 150 χιλ. δραχμές! Λεφτά υπάρχουν! Στα 150 χιλ. δραχμές υποσχόταν και η ΝΔ του Καραμανλή. Πώς θα τα πλήρωναν; Με δανεικά και με swap!
Στην περιβόητη κουτσή-στραβή έκθεση Σπράου από το 1997 αναφερόταν στο χρεοκοπημένο ασφαλιστικό «Σε έκθεση τoυ ΔΝΤ ο ΟΟΣΑ υπολογίζει το αφαvές χρέoς για τηv Ελλάδα ως 196%». Ο κος Σημίτης κράτησε από την έκθεση την πρόταση για αύξηση των μισθών στο Δημόσιο 4%, και ξεπέταξε όλα τα προτεινόμενα «δυσάρεστα» μέτρα του κου Σπράου.
Στις εκλογές του 2000 ο κος Σημίτης μοίραζε «πλεόνασμα 1 τρισ. δρχ. από φορολογικά υπερέσοδα». Σας θυμίζει κάποιον; Οι Ευρωπαίοι εύλογα αντιδρούσαν, θεωρώντας αδιανόητο ότι τα μοιράζει μια κυβέρνηση που έχει δημόσιο χρέος πάνω από το 100% του ΑΕΠ.
Σας θυμίζει κάτι; Και η τότε επίτροπος απασχόλησης κα Διαμαντοπούλου προειδοποιούσε έγκαιρα για το πρόβλημα με το ασφαλιστικό.
Το 2001 ο υπουργός κος Γιαννίτσης έφερε το νόμο ρύθμιση για το ασφαλιστικό ψαλιδίζοντας τα προνόμια για τους λίγους ευνοημένους του πελατειακού κράτους, και μοιράζοντας δικαιότερα το βάρος. Πρώτα τον άδειασε το «βαθύ» και το «εκσυχρονιστικό» Πασόκ και μετά το ίδιο εύκολα τον άδειασε ο πρωθυπουργός κος Σημίτης. Την ίδια στιγμή που ο πρθ έλεγε «το πρόβλημα θα γίνει έντονο το έτος 2010, αν δεν λάβουμε τώρα αποφάσεις για ένα σύστημα υγιές σε προοπτική ως το 2030», άδειαζε τον Γιαννίτση και τη μεταρρύθμιση. Και η ΝΔ βάραγε τα νταούλια, «δεν συζητάμε καμία ρύθμιση που θα οδηγούσε σε αύξηση των ορίων ηλικίας, σε αύξηση των εισφορών και σε μείωση των συντάξεων». Ο κος Γιαννίτσης παραιτήθηκε και η μεταρρύθμιση δεν προχώρησε. Έτσι Πασόκ, ΝΔ, Συνασπισμός άφησαν το πρόβλημα για το 2010! Και ο κος Σημίτης αντί να φτιάξει το δικό του Καστελόριζο και το δικό του «μνημόνιο» τότε το 2001 που «λεφτά υπήρχαν» για να σώσει την χώρα, άρχισε εκ νέου την υποσχεσιολογία και τα μεγάλα Θα, για να μείνει μερικούς μήνες παραπάνω στην πρθ καρέκλα. Το 2003 στον «πλειστηριασμό» με τη ΝΔ υποσχόταν πακέτο 1,7 δις ευρώ από την ΔΕΘ και στη συζήτηση στη Βουλή για το ασφαλιστικό το 2004 ο τσάρος κ. Χριστοδουλάκης πλειοδοτούσε «η κατώτατη σύνταξη με το ΕΚΑΣ ξεπερνά τις 180 χιλιάδες δραχμές, ενώ για την αγροτική σύνταξη είπε ότι τις επόμενες μέρες θα γίνει 200 ευρώ και σταδιακά θα αυξάνεται στα 300 ευρώ».
Το «μνημόνιο» ήταν μονόδρομος από το 2001, όταν η κυβέρνηση Σημίτη δεν υπέγραψε το «μνημόνιο» με την κοινωνία των πολιτών, συνέχισε να δίνει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις με φτηνά δανεικά και έτσι παρέδωσε την εξουσία στον Καραμανλή που υποσχόταν ότι «θα περιορίσει τη σπατάλη και θα εξοικονομήσει 10 δις ευρώ ετησίως με τα οποία θα ενίσχυε τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους» και αυτός διπλασίασε τις δαπάνες στο πελατειακό κράτος των λίγων με φτηνά δανεικά.
Κάπως έτσι φτάσαμε ο πολιτικός που από το 2008 προειδοποιούσε ότι «Στην περίπτωση που παρουσιαστούν δυσκολίες δανεισμού του ελληνικού κράτους θα έχει δοθεί η αφορμή να διατυπωθεί η υπόδειξη, ότι η λύση του προβλήματος θα πρέπει να επιζητηθεί μάλλον με προσφυγή στο ΔΝΤ» να ψεκάζει ότι το μνημόνιο του 2010 δεν ήταν μονόδρομος.
Είμαστε 9 χρόνια σε κρίση και ύφεση, όχι μόνο γιατί οι πολίτες επιμένουν στην ευκολία των θα, αλλά γιατί αυτοί που θεωρούνται «υπεύθυνοι» και «σοβαροί» την έριξαν στα τσάμικα πλένοντας τα χέρια τους. Είμαστε σε κρίση γιατί, όπως είπε ο κος Γιαννίτσης στην Α. Μπριμπιλη στην Α.V. «Αλλιώς τι να ασχοληθείς με την πολιτική; Για να κινείσαι στα Μέσα Ενημέρωσης και να κάνεις ότι είσαι κάτι; Στην πολιτική πρέπει να κάνεις το ανέφικτο εφικτό, με την έννοια να δημιουργήσεις συνθήκες που θα παραμερίζουν εμπόδια, ώστε κάποια στιγμή να κάνει εφικτή την εκπλήρωση προσδοκιών και κοινωνικών/εθνικών επιδιώξεων».
Χάσαμε την μάχη γιατί δεν σταθήκαμε δίπλα στον κο γιαννίτση και τότε και μετά, αλλά σταθήκαμε στον φοβισμένο κο σημίτη που πέταξε την δεύτερη 4ετία του στα σκάνδαλα και τα σκουπίδια. Αλίμονο, αν ο πρθ το 2010 υποχωρούσε στις αντίστοιχες αντιδράσεις του βαθέως και του εκσυγχρονιστικού πασοκ και της αντιπολίτευσης, όπως έκανε ο πρθ το 2001, και άφηνε την χώρα να χρεοκοπήσει για να μην αντιμετωπίσει το πολιτικό κόστος.
Αντί να συνεχίσουμε να κρύβουμε τα πρόβλημα με το χρεοκοπημένο ασφαλιστικό κάτω από το χαλί, ας βρούμε λύσεις και προτάσεις για να διορθώσουμε το πρόβλημα, αντί να μασάμε σανό συριζανελ για επαναφορά της 13ης σύνταξης ή να στηρίζουμε για επόμενη κυβέρνηση ένα κόμμα ζητά εκλογές και δεν έχει καν ένα έστω τυπικό πρόγραμμα για το ασφαλιστικό. Ας δούμε προτάσεις σαν αυτή που κατέθεσε το ποτάμι το μόνο κόμμα με πρόταση για το ασφαλιστικό, μας αρέσει δεν μας αρέσει και ας ζητήσουμε και από τα υπόλοιπα κόμματα να καταθέσουν αντίστοιχες προτάσεις.
Μετά από 8 χρόνια κρίσης με 1,5 εκ άνεργους και 430χιλ νέους έλληνες μετανάστες, δεν μας παίρνει να χάσουμε άλλες μάχες.
Χάσαμε τη μάχη γιατί δεν τη δώσαμε όταν έπρεπε, γιατί δεν προετοιμαστήκαμε ποτέ για αυτήν, και χάσαμε τη μάχη γιατί τα τελευταία 8 χρόνια αντί να κοιτάξουμε ο καθένας μας τη δική του ευθύνη όλοι την μεταφέρουμε στους υπόλοιπους. Χάσαμε τη μάχη γιατί δεν τη δώσαμε ποτέ όλοι μαζί.
20°
