15 πράγματα που έμαθα στα δύο χρόνια της Κυβέρνησης του Αλέκση

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, σαν σήμερα πριν από δύο χρόνια ξεκίνησε αυτό που μόνο ως ένα ανατρεπτικό σατιρικό χάπενινγκ το οποίο σκοπό έχει να καταδείξει τη γελοιότητα της εξουσίας και της αριστεράς μπορώ να το αντιμετωπίσω. Θέλω να πω πως κανείς δεν μπορεί να είναι ΚΑΙ τόσο ανίκανος ΚΑΙ τόσο αδίστακτος ΚΑΙ τόσο αστείος όσο η κυβέρνηση του Αλέκση του Τσίπρα και του πιστού του συνεργάτη, του Καμμένου του Πάνου. Κανείς. Κατά συνέπεια αντιμετωπίζω την κυβέρνηση συνεργασίας των σοσιαλιστών του Αλέκση και των εθνικιστών του Πάνου, την εθνικοσοσιαλιστική μας κυβέρνηση, ως ένα διδακτικό καλλιτεχνικό δρώμενο.

Και η αλήθεια είναι πως αυτά τα δύο χρόνια που λαμβάνει χώρα το συγκεκριμένο δρώμενο με έχει διδάξει πολλά. Δεν εννοώ το αυτοκαταστροφικό του αντιμνημονιακού «αγώνα» ή την ευκολία με την οποία η λύσσα για εξουσία οδηγεί σε κωλοτούμπες. Ούτε μιλώ για τη διάψευση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης και οποιαδήποτε άλλης υπόσχεσης του πρωθυπουργού και των παρατρεχάμενών του. Δεν νομίζω άλλωστε πως μπορεί κάποιος που η ηλικία του ξεπερνά τα 5 έτη να πίστεψε στις προεκλογικές εξαγγελίες του Αλέκση. Τα μαθήματα για τα οποία μιλάω είναι άλλα.

Πιο μικρά αλλά πιθανότατα πιο σημαντικά από τα αυτά που έτσι κι αλλιώς ξέραμε και πριν μας πέσει ο εθνικοσοσιαλισμός στο κεφάλι. Ιδού 15 από αυτά:

1) Ένας πρωθυπουργός που τα αγγλικά του είναι ίδια με τα κινέζικά μου, μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να μιλάει με αμερικάνικη προφορά σα να γεννήθηκε και να μεγάλωσε στο Μπρούκλιν και παρόλα αυτά να θεωρείται ιατρικά ικανός να συνεχίσει το έργο του.

2) Όταν η κυβέρνηση της χώρας είναι κεντροδεξιά οι πρόσφυγες (που όπως μάθαμε έρχονται στην Ελλάδα για να λιαστούν) ζουν σε Νταχάου. Όταν η κυβέρνηση είναι αριστεροακροδεξιά ζουν σε Camps.

3) Ο αντικαπνιστικός νόμος δεν ισχύει για κανέναν. Πολύ περισσότερο για τους υπουργούς της αριστεράς. Πολύ πολύ περισσότερο για όσους είναι υπουργοί στο Υπουργείο της Υγείας.

4) Το καλύτερο μέρος για να βρει ένας αριστερός πρωθυπουργός ανθρώπους κατάλληλους ακόμα και για τα πιο σημαντικά αξιώματα της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο σκουπιδοτενεκές του Κωνσταντίνου του Ακούραστου ή Ικανού ή Μεταρρυθμιστή ή Καραμανλή. Στον συγκεκριμένο σκουπιδοτενεκέ ο Αλέκσης βρήκε και Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και πρόεδρο του ΕΣΡ.

5) Υπάρχουν άνθρωποι που όποια κι αν είναι η θέση τους ή το αξίωμά τους πάντα θα θέλουν να φαίνονται πιο ψηλοί από όσο είναι.

6) Οι μόνοι που μπορούν να καταλάβουν τι πραγματικά σημαίνει λιτός βίος είναι οι αναγνώστες του Παρί του Ματς.

7) Οι αριστεροί υπουργοί είναι οι πιο ευλύγιστοι.

8) Έχουμε τόσα πολλά νησιά που άνετα μπορούμε να προσφέρουμε 16 από αυτά στη γείτονα Τουρκία (αν αυτό το έλεγε κανένας εχθρός της πατρίδας δεν θα το πίστευα, αλλά αφού το λέει ο πατριώτης Ζουράρις δεν μπορεί παρά να είναι έτσι).

9) Ένας υπουργός μπορεί άνετα να δηλώνει την επιθυμία του για σύγκλιση με τη Χρυσή την Αυγή αρκεί να είναι αριστερός.

10) Το μόνο προσόν που απαιτείται για να γίνεις σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού σε μια κυβέρνηση είναι συνεπής παρακολούθηση των εκπομπών της Ελένης Μενεγάκη.

11) Οι σκληροτράχηλοι ΟΥΚάδες εξακολουθούν να προκαλούν τον τρόμο σε κάθε εχθρό και μπορούν να αντιμετωπίσουν μέχρι και τον βασιλιά Καρνάβαλο.

12) Το ξεμάτιασμα είναι πασέ.

13) Ενας υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν χρειάζεται να έχει την πνευματική ικανότητα να αποστηθίσει το password για τον υπολογιστή του ακόμα κι αν αυτό είναι το 123456. Επίσης δεν πρέπει να είναι μυστικοπαθής και να το κρατάει κρυφό.

14) Οι μερακλήδες πίνουν τον φρέντο χωρίς να βγάλουν τη ζελατίνα από το καλαμάκι.

15) Πάνω από όλα μετράει το στιλ. Και μπράβο του.