Η ερώτηση που κάνω στον τίτλο του σημερινού «και μπράβο τους» είναι απολύτως ειλικρινής και καθόλου ρητορική. Θα ήθελα να είναι ρητορική, αλλά δυστυχώς δεν είμαι αρκετά επαναστάτης ώστε να μου είναι εύκολο να βρω μια οργισμένη παπαριά να λέω κάθε φορά που ψάχνω άλλοθι στην προσπάθειά μου να μην πληρώσω αυτά που μου αναλογούν και δεν είμαι και αρκετά αντισυστημικός ωστέ να μην ενοχλούμαι από το νταβατζηλίδικο θράσος των τζαμπατζήδων. Δεν μπορώ να διακρίνω τη διαφορά ανάμεσα στον μάγκα του «δεν πληρώνω» και τον μάγκα που σου τρώει τη θέση στην ουρά και οι τραμπουκισμοί –ιδιαίτερα αυτών που θυμούνται να θυμώσουν όταν χρωστούν και όχι όταν ζητούν δανεικά– κάπως με ανακατεύουν.
Παρόλα αυτά και χάρη στις συνεχείς προσπάθειες του πρωθυπουργού Αλέκση, τις τελευταίες εβδομάδες η απορία για το αν υπάρχει κάποιος –εκτός του νομικού– λόγος που να επιβάλλει την πληρωμή των φόρων με βασανίζει όλο και περισσότερο. Εξηγούμαι:
Πριν λίγες εβδομάδες, ο πρωθυπουργός Αλέκσης μάς είπε πως έχει μαζέψει πολλά λεφτά από τους ανθρώπους που πληρώνουν φόρους. Πάρα πολλά λεφτά. Και μάλιστα πολύ περισσότερα από αυτά που είχαν υπολογιστεί ως αναγκαία στον προϋπολογισμό. Το περίσσευμα που δημιουργήθηκε ήταν τόσο μεγάλο που ένα μέρος του ο πρωθυπουργός Αλέκσης αποφάσισε να το χαρίσει σε όλους τους συνταξιούχους που είχαν σύνταξη κάτω από 850 ευρώ. ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Ανεξαρτήτως οικονομικής καταστασης ή άλλων εισοδημάτων. Χωρίς κανένα απολύτως κριτήριο. Κι έτσι η κυρία Σούλα που, εκτός από την ελάχιστη σύνταξη της, έχει εισόδημα από τέσσερα διαμερίσματα και είναι παντρεμένη με τον κύριο Νίκο που η σύνταξη του είναι 2.500 ευρώ, πήρε το δωράκι της, ενώ ο κύριος Αλέκος που είναι άνεργος με μηδέν εισόδημα και μένει στο σπίτι των παιδιών του, πήρε τ’ αρχ... συγνώμη... δεν πήρε τίποτα ήθελα να πω, αλλά με παρέσυρε η αριστερή αναδιανομή του πλούτου που περιέγραψα.
Λίγο μετά από αυτό το ωραίο δώρο που έκανε ο πρωθυπουργός Αλέκσης, μάθαμε πως το περίσσευμα από τα λεφτά που δώσαμε όσοι πληρώνουμε φόρους, παρέμενε πολύ μεγαλύτερο από το ποσό που είχε προϋπολογίσει η κυβέρνηση για τη λειτουργία του κράτους. Μαζί μ’ αυτό μάθαμε και την πρόθεση του πρωθυπουργού Αλέκση και των υπουργών του να διορίσουν και να μονιμοποιήσουν. Μάθαμε, από το στόμα του ίδιου του πρωθυπουργού Αλέκση, την πρόθεσή του να επιστρέψει στους αγρότες που δηλώνουν εισόδημα κάτω από 9.000 (εννοείται χωρίς τις επιδοτήσεις) την προκαταβολή φόρου για το 2016. Προκαταβολή βέβαια δεν πληρώνουν μόνο οι αγρότες που δηλώνουν κάτω από 9.000 (χωρίς τις επιδοτήσεις) αλλά ο πρωθυπουργός Αλέκσης σ’ αυτούς θέλει να την επιστρέψει. Ίσως επειδή οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν τρακτέρ.
Όπως και να έχει, η ουσία παραμένει μία: Το κράτος εισέπραξε από εμάς που πληρώνουμε φόρους πολύ περισσότερα χρήματα από όσα μας είχε πει πως χρειάζεται. Και το περίσσευμα δεν μας επεστράφη, αλλά χρησιμοποιήθηκε από την κυβερνηση για να ικανοποιηθούν οι ρουσφετολογικές και προεκλογικές της ανάγκες.
Νομίζω (χωρίς να είμαι και απολύτως σίγουρος) πως η ηθική υποχρέωση για συνέπεια στις φορολογικές υποχρεώσεις έχει να κάνει με την ικανοποίηση των αναγκών του κράτους έτσι όπως αυτές δηλώνονται μέσω του προϋπολογισμού. Οι κυβερνήτες μας λένε «παιδιά, για να λειτουργήσει το μαγαζί χρειαζόμαστε το x ποσό» και όσοι πληρώνουμε φόρους πληρώνουμε όσο χρειάζεται για να συγκεντρωθεί το x ποσό. Δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους υποχρεώση για πληρωμή φόρων υπάρχει όταν το x ποσό συμπληρώνεται αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να ζητάει μέχρι να μαζέψει x + όσακαταφερουμεναπαρουμεαποαυτουςπουπληρωνουν;
Είναι σαν να πηγαίνεις για ψώνια σε ένα κατάστημα και στο ταμείο να σου ζητούν περισσότερα από όσα γράφει η ετικέτα. Και όχι απλώς να ζητούν, αλλά να απαιτούν. Θα τα πληρώνατε; Θα δίνατε τη δυνατότητα στο μαγαζί αυτό να σας πάρει ό,τι κάνει κέφι, ανεξαρτήτως αναγραφόμενης τιμής; Γιατί να φερθούμε διαφορετικά στο μεγάλο μαγαζί που ονομάζεται κράτος; Γιατί να πληρώσουμε για τις υπηρεσίες του περισσότερα από όσα το ίδιο τις κοστολόγησε; Καταλαβαίνω γιατί να θέλουν να το κάνουν οι ψηφοφόροι –όσοι τέλος πάντων έχουν μείνει– του ΣΥΡΙΖΑ και των Καμμένων Ελλήνων. Στο κάτω κάτω τα περισσευούμενα λεφτά ξοδεύονται προκειμένου τα κόμματά τους να παραμείνουν στην εξουσία. Οι υπόλοιποι όμως γιατί να το κάνουμε; Γιατί να πληρώσουμε το κράτος παραπάνω από όσα το ίδιο το κρατος μάς είπε πως χρειάζεται;
Αν κάποιοι έχετε απάντηση την περιμένω, σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και μπράβο μου.
Ο επιτυχημένος προσεταιρισμός των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν αποτελεί εφάπαξ κατάκτηση ενός κόμματος, αλλά πρόσκαιρο χαρτί
12°
