«Υπό την ιδιότητά μου ως Επίκουρος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή, θεωρώ ότι ο ενάγων, ως κατ’ εξοχήν δημόσιο πρόσωπο, οφείλει να ανέχεται αξιολογικές κρίσεις και χαρακτηρισμούς, όσο οξείς και εάν είναι αυτοί» δήλωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο για την αγωγή του Πάνου Καμμένου κατά του Ανδρέα Πετρουλάκη και της ιστοσελίδας protagon.gr.
Αναλυτικά η ένορκη βεβαίωση του δημάρχου της Αθήνας:
«Γνωρίζω τον κ. Πετρουλάκη από τη διαδρομή του τόσο στον έντυπο όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο. Ως σκιτσογράφος και ως αρθρογράφος δεν προβαίνει σε προσωπικές επιθέσεις, ενώ το έργο του διακρίνεται για την προσεγμένη, αυστηρή μεν αλλά ακριβοδίκαιη κριτική στα κακώς κείμενα της ελληνικής πολιτικής και εν γένει δημόσιας ζωής. Διαβάζοντας στον τύπο ότι έχει κατατεθεί κατά του κ. Πετρουλάκη από τον ενάγοντα αγωγή για το επίμαχο κείμενο, ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα. Και τούτο, διότι είχα διαβάσει το κείμενο, όταν δημοσιεύθηκε και τίποτε σε αυτό δεν συνηγορούσε, κατά τη γνώμη μου, στην άσκηση αγωγής από ένα εν ενεργεία πολιτικό πρόσωπο που κατέχει μάλιστα το δημόσιο αξίωμα του Υπουργού.
Η εκ νέου, μετά την άσκηση της αγωγής, ανάγνωση του άρθρου, ενίσχυσε την αρχική μου εντύπωση. Υπό την ιδιότητά μου ως Επίκουρος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή, θεωρώ ότι ο ενάγων, ως κατ’ εξοχήν δημόσιο πρόσωπο, οφείλει να ανέχεται αξιολογικές κρίσεις και χαρακτηρισμούς, όσο οξείς και εάν είναι αυτοί. Ένα δημόσιο πρόσωπο, όπως είναι ο εν λόγω πολιτικός, που φέρει μάλιστα την ιδιότητα του υπουργού, δεν δικαιούται να αξιώνει να μη χρησιμοποιούνται εις βάρος του εκφράσεις που τον σοκάρουν ή τον ενοχλούν.
Εκφράσεις, όπως «έξαλλος ακροδεξιός και εθνικιστής» αποτελούν, σύμφωνα και με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αξιολογικές κρίσεις που, προφανώς, δεν είναι ευμενείς ή αδιάφορες αλλά εντόνως ενοχλητικές για ένα δημόσιο πρόσωπο. Σε καμία περίπτωση, όμως, τέτοιες εκφράσεις που ασκούν έντονη κριτική στη δημόσια δράση ενός πολιτικού προσώπου δεν συνιστούν άδικη πράξη, αλλά προστατεύονται απολύτως από την ελευθερία του λόγου και δεν είναι δυνατόν να απαγορεύονται άμεσα ή έμμεσα, μέσω της επιβολής χρηματικών αποζημιώσεων, σε μία δημοκρατική κοινωνία.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει δεχτεί ότι προστατεύονται από την ελευθερία του λόγου ακόμη και χαρακτηρισμοί όπως «καραγκιόζης», όταν αφορούν τη δράση των προσώπων στη δημόσια σφαίρα.
Άλλωστε, ως Δήμαρχος, φρονώ ότι κάθε πολιτικό πρόσωπο οφείλει να υπομένει και να αναμένει την οξεία κριτική της κοινωνίας των πολιτών, αφού αυτή συμβάλλει στη διόρθωση των κακώς κειμένων εκ μέρους του. Ένα πολιτικό πρόσωπο οφείλει ακόμη και να ανέχεται τη διάδοση ανακριβών πληροφοριών που αναπόφευκτα διατυπώνονται στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου και του δημοσίου ελέγχου, στον οποίο τα πολιτικά πρόσωπα καθημερινά υποβάλλονται, καθώς έχει κάθε δυνατότητα να τα αντικρούσει με την ευχερή πρόσβαση που, λόγω της ιδιότητάς του, διαθέτει στα μέσα ενημέρωσης. Μάλιστα, πιστεύω ότι η δημόσια αντίκρουση τέτοιων ισχυρισμών είναι η μόνη οδός για τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των φορέων της εξουσίας και της κοινωνίας των πολιτών».
19°
